2 Rois 12
1 En la septième année de Jéhu, régna Joas; et pendant quarante ans il régna dans Jérusalem: le nom de sa mère était Sébia de Bersabée.
En la sepa jaro de Jehu Jehoaŝ fariĝis reĝo, kaj kvardek jarojn li reĝis en Jerusalem. La nomo de lia patrino estis Cibja, el Beer-Ŝeba.
2 Or Joas fit ce qui était droit devant le Seigneur, pendant tous les jours que l’instruisit Joïada, le prêtre.
Jehoaŝ agadis tiel, kiel plaĉas al la Eternulo, dum la tempo, en kiu gvidadis lin la pastro Jehojada.
3 Cependant il n’abolit pas les hauts lieux; car le peuple sacrifiait encore et brûlait de l’encens sur les hauts lieux.
Nur la altaĵojn oni ne senfunkciigis; la popolo ĉiam ankoraŭ oferadis kaj incensadis sur la altaĵoj.
4 Et Joas dit aux prêtres: Quant à tout l’argent des choses saintes qui sera apporté dans le temple du Seigneur, par les passants, qui est offert pour prix d’une âme, et qu’ils portent spontanément, et au gré de leur cœur dans le temple du Seigneur,
Kaj Jehoaŝ diris al la pastroj: La tutan sanktigatan monon, kiun oni alportas en la domon de la Eternulo, la monon de pasantoj, la monon, kiun oni donas laŭtakse por sia animo, la tutan monon, kiun iu donas propradezire, por enporti en la domon de la Eternulo,
5 Que les prêtres le prennent, chacun selon son rang, et qu’ils réparent la maison du Seigneur, s’ils voient quelque chose qui ait besoin de réparation.
la pastroj prenu al si, ĉiu de sia konato, kaj ili rebonigu la difektojn en la domo, ĉie, kie troviĝos ia difekto.
6 Mais jusqu’à la vingt-troisième année du roi Joas, les prêtres n’avaient point fait les réparations du temple.
Sed ĉar ĝis la dudek-tria jaro de la reĝo Jehoaŝ la pastroj ne rebonigis la difektojn en la domo,
7 Le roi Joas appela donc Joïada le pontife, et les prêtres, leur disant: Pourquoi ne faites-vous point les réparations du temple? Ne recevez donc plus d’argent selon votre rang; mais rendez-le pour les réparations de la maison du Seigneur.
la reĝo Jehoaŝ alvokis la pastron Jehojada kaj la aliajn pastrojn, kaj diris al ili: Kial vi ne rebonigas la difektojn de la domo? ne prenu do de nun monon de viaj konatoj, sed donu ĝin por rebonigo de la domo.
8 Et il fut défendu aux prêtres de recevoir à l’avenir de l’argent du peuple et de réparer la maison du Seigneur.
Kaj la pastroj konsentis ne preni plu monon de la popolo kaj ne rebonigi la difektojn en la domo.
9 Et Joïada, grand prêtre, prit un coffre, et y fit une ouverture par-dessus, et il le plaça près de l’autel, à la droite de ceux qui entraient dans la maison du Seigneur; et les prêtres qui gardaient les portes, y déposaient tout l’argent qui était apporté au temple du Seigneur.
La pastro Jehojada prenis keston kaj traboris truon supre, kaj starigis ĝin apud la altaro, dekstre de la enirantoj en la domon de la Eternulo. Kaj la pastroj, kiuj gardostaris ĉe la sojlo, metadis tien la tutan monon, kiu estis alportata en la domon de la Eternulo.
10 Lorsqu’ils voyaient qu’il y avait trop d’argent dans le tronc, le scribe du roi montait et le pontife, et ils versaient et comptaient l’argent qui était trouvé dans la maison du Seigneur;
Ĉiufoje, kiam ili vidis, ke en la kesto estas multe da mono, venadis skribisto de la reĝo kaj la ĉefpastro, kaj ili kunligadis kaj kalkuladis la monon, trovitan en la domo de la Eternulo.
11 Et ils le déposaient, en le comptant et en le mesurant, dans la main de ceux qui étaient à la tête des maçons de la maison du Seigneur, et qui l’employaient pour les charpentiers, pour ces mêmes maçons qui travaillaient dans la maison du Seigneur,
Kaj ili donadis la kalkulitan monon en la manojn de la oficistoj laborgvidantoj en la domo de la Eternulo; kaj ĉi tiuj elspezadis ĝin por la ĉarpentistoj kaj konstruistoj, kiuj laboris en la domo de la Eternulo,
12 Et faisaient les réparations, et pour ceux qui taillaient les pierres; et pour acheter du bois et des pierres qu’on taillait, de manière à achever la restauration de la maison du Seigneur, en tout ce qui exigeait des dépenses pour rétablir cette maison.
kaj por la masonistoj kaj la ŝtonhakistoj, kaj por aĉeti lignon kaj hakitajn ŝtonojn, por rebonigi la difektojn en la domo de la Eternulo, kaj por ĉio, kio devis esti elspezata por la rebonigo de la domo.
13 Cependant on ne faisait point avec cet argent les cruches du temple du Seigneur, des fourchettes, des encensoirs, des trompettes, ni aucun vase d’or et d’argent, avec l’argent qui était apporté au temple du Seigneur;
Tamen oni ne faris por la domo de la Eternulo arĝentajn tasojn, tranĉilojn, aspergajn kalikojn, trumpetojn, ĉiajn orajn vazojn kaj arĝentajn vazojn el la mono, kiu estis alportata en la domon de la Eternulo;
14 Car c’est à ceux qui faisaient le travail, qu’il était donné, afin que le temple du Seigneur fut restauré.
sed oni donadis ĝin al la oficistoj laborgvidantoj, por ke ili rebonigu per tio la domon de la Eternulo.
15 Et l’on n’en demandait point compte aux hommes qui le recevaient pour le distribuer aux ouvriers; mais ils l’employaient de bonne foi.
Oni ne postulis kalkulan raporton de tiuj homoj, en kies manojn oni donis la monon, por transdoni al la farantoj de la laboroj, sed ili laboris konfidate.
16 Quant à l’argent donné pour un délit, et à l’argent donné pour des péchés, on ne le portait point dans le temple du Seigneur, parce qu’il appartenait aux prêtres.
La monon de kulpofero kaj la monon de pekofero oni ne enportadis en la domon de la Eternulo: ĝi estis por la pastroj.
17 Alors Hazaël, roi de Syrie, monta, et il combattit contre Geth, et il la prit, et il tourna sa face pour monter vers Jérusalem.
En tiu tempo ekiris Ĥazael, reĝo de Sirio, kaj ekmilitis kontraŭ Gat kaj venkoprenis ĝin; kaj Ĥazael intencis iri kontraŭ Jerusalemon.
18 C’est pourquoi Joas, roi de Juda, prit toutes les choses sanctifiées, qu’avaient consacrées au Seigneur Josaphat, Joram et Ochozias, ses pères, rois de Juda, et que lui-même avait offertes, et tout l’argent qui put être trouvé dans les trésors du temple du Seigneur et dans le palais du roi; et il l’envoya à Hazaël, roi de Syrie, et Hazaël se retira de Jérusalem.
Tiam Jehoaŝ, reĝo de Judujo, prenis la tutan sanktigitaĵon, kiun sanktigis Jehoŝafat kaj Jehoram kaj Aĥazja, liaj patroj, reĝoj de Judujo, kaj tion, kion li mem sanktigis, kaj la tutan oron, kiu troviĝis en la trezorejoj de la domo de la Eternulo kaj de la reĝa domo, kaj li sendis tion al Ĥazael, reĝo de Sirio, kaj ĉi tiu foriris de Jerusalem.
19 Mais le reste des actions de Joas, et tout ce qu’il a fait, n’est-ce pas écrit dans le Livre des actions des jours des rois de Juda?
La cetera historio de Joaŝ, kaj ĉio, kion li faris, estas priskribitaj en la libro de kroniko de la reĝoj de Judujo.
20 Or ses serviteurs se levèrent, et conspirèrent entre eux; et ils frappèrent Joas en sa maison de Mello, à la descente de Sella.
Liaj servantoj leviĝis kaj faris konspiron, kaj mortigis Joaŝon en la domo Milo, sur la vojo al Sila.
21 Josachar fils de Sémaath, et Jozabad, fils de Somer, ses serviteurs, le frappèrent, et il mourut; et on l’ensevelit avec ses pères dans la cité de David, et Amasias, son fils, régna en sa place.
Jozaĥar, filo de Ŝimeat, kaj Jehozabad, filo de Ŝomer, liaj servantoj, frapis lin, kaj li mortis. Kaj oni enterigis lin kun liaj patroj en la urbo de David. Kaj anstataŭ li ekreĝis lia filo Amacja.
