< Matthieu 16 >
1 Pour le mettre à l'épreuve, les Pharisiens et les Sadducéens vinrent lui demander de leur faire un signe qui vînt du ciel.
και προσελθοντες οι φαρισαιοι και σαδδουκαιοι πειραζοντες επηρωτησαν αυτον σημειον εκ του ουρανου επιδειξαι αυτοις
2 Il leur fit cette réponse: «[Le soir, il vous arrive de dire: «Il fera beau, car le ciel est rouge »,
ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις οψιας γενομενης λεγετε ευδια πυρραζει γαρ ο ουρανος
3 et le matin: «Aujourd'hui il y aura un orage, car le ciel est d'un rouge sinistre.» Vous savez donc juger l’aspect du ciel, et les signes du temps où vous êtes vous ne le pouvez pas!]
και πρωι σημερον χειμων πυρραζει γαρ στυγναζων ο ουρανος υποκριται το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκετε διακρινειν τα δε σημεια των καιρων ου δυνασθε
4 Race mauvaise et adultère qui demande un signe! — Un signe! il ne lui en sera pas donné d'autre que celui de Jonas!» Et les laissant, il s'en alla.
γενεα πονηρα και μοιχαλις σημειον επιζητει και σημειον ου δοθησεται αυτη ει μη το σημειον ιωνα του προφητου και καταλιπων αυτους απηλθεν
5 Les disciples, en passant l'eau, oublièrent de prendre des pains.
και ελθοντες οι μαθηται αυτου εις το περαν επελαθοντο αρτους λαβειν
6 Or, Jésus leur dit: «Faites bien attention, prenez bien garde au levain des Pharisiens et des Sadducéens.» —
ο δε ιησους ειπεν αυτοις ορατε και προσεχετε απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
7 «C'est parce que nous n'avons pas pris de pains!» pensèrent et se dirent entre eux les disciples.
οι δε διελογιζοντο εν εαυτοις λεγοντες οτι αρτους ουκ ελαβομεν
8 Jésus, le sachant, leur dit: «Comment pouvez- vous penser ici aux pains que vous n'avez pas, » hommes de peu de foi?
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι διαλογιζεσθε εν εαυτοις ολιγοπιστοι οτι αρτους ουκ ελαβετε
9 Est-ce que vous ne comprenez pas encore? est-ce que vous ne vous souvenez plus des cinq pains pour les cinq mille hommes et du nombre de paniers que vous avez emportés?
ουπω νοειτε ουδε μνημονευετε τους πεντε αρτους των πεντακισχιλιων και ποσους κοφινους ελαβετε
10 ni des sept pains pour les quatre mille hommes et du nombre de corbeilles que vous avez emportées?
ουδε τους επτα αρτους των τετρακισχιλιων και ποσας σπυριδας ελαβετε
11 Comment ne comprenez-vous pas quand je si dis: Prenez bien garde au levain des Pharisiens et des Sadducéens, que je ne vous parle pas de pains?»
πως ου νοειτε οτι ου περι αρτου ειπον υμιν προσεχειν απο της ζυμης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
12 Ils comprirent alors: il ne leur avait pas dit de se garder du levain qu'on met dans le pain, mais de la doctrine des Pharisiens et des Sadducéens.
τοτε συνηκαν οτι ουκ ειπεν προσεχειν απο της ζυμης του αρτου αλλ απο της διδαχης των φαρισαιων και σαδδουκαιων
13 Étant allé aux environs de Césarée de Philippe, Jésus interrogea ses disciples: «Que dit-on qu'est le Fils de l'homme?»
ελθων δε ο ιησους εις τα μερη καισαρειας της φιλιππου ηρωτα τους μαθητας αυτου λεγων τινα με λεγουσιν οι ανθρωποι ειναι τον υιον του ανθρωπου
14 Ils répondirent: «Les uns disent: c'est Jean-Baptiste; les autres: c'est Élie; d'autres: c'est Jérémie, ou: c'est l'un des prophètes.»
οι δε ειπον οι μεν ιωαννην τον βαπτιστην αλλοι δε ηλιαν ετεροι δε ιερεμιαν η ενα των προφητων
15 — «Et vous, continua-t-il, qui dites-vous que je suis?»
λεγει αυτοις υμεις δε τινα με λεγετε ειναι
16 Simon Pierre répondit par ces mots: «Tu es le Christ, le Fils du Dieu vivant.»
αποκριθεις δε σιμων πετρος ειπεν συ ει ο χριστος ο υιος του θεου του ζωντος
17 Jésus alors lui adressa ces paroles: «Heureux es-tu, Simon Bar-Jona, parce que ce n'est ni la chair ni le sang qui t'ont révélé cela; mais mon Père qui est dans les cieux.
και αποκριθεις ο ιησους ειπεν αυτω μακαριος ει σιμων βαρ ιωνα οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι αλλ ο πατηρ μου ο εν τοις ουρανοις
18 Eh bien, moi, je te dis: Tu es Pierre et sur cette pierre j'édifierai mon Église et les portes de la Demeure-des-morts ne prévaudront point contre elle. (Hadēs )
καγω δε σοι λεγω οτι συ ει πετρος και επι ταυτη τη πετρα οικοδομησω μου την εκκλησιαν και πυλαι αδου ου κατισχυσουσιν αυτης (Hadēs )
19 Je te donnerai les clefs du Royaume des cieux et tout ce que tu lieras sur la terre sera lié dans les cieux, et tout ce que tu délieras sur la terre sera délié dans les cieux.»
και δωσω σοι τας κλεις της βασιλειας των ουρανων και ο εαν δησης επι της γης εσται δεδεμενον εν τοις ουρανοις και ο εαν λυσης επι της γης εσται λελυμενον εν τοις ουρανοις
20 En même temps, il recommanda à ses disciples de ne dire à personne qu'il était, lui, le Christ.
τοτε διεστειλατο τοις μαθηταις αυτου ινα μηδενι ειπωσιν οτι αυτος εστιν ιησους ο χριστος
21 A partir de ce moment, Jésus-Christ commença à expliquer à ses disciples qu'il lui fallait: — aller à Jérusalem; — beaucoup souffrir de la part des Anciens, des chefs des prêtres et des Scribes; - être mis à mort; — ressusciter le troisième jour.
απο τοτε ηρξατο ο ιησους δεικνυειν τοις μαθηταις αυτου οτι δει αυτον απελθειν εις ιεροσολυμα και πολλα παθειν απο των πρεσβυτερων και αρχιερεων και γραμματεων και αποκτανθηναι και τη τριτη ημερα εγερθηναι
22 Le tirant alors à l'écart, Pierre se mit à le reprendre: «Que Dieu ait pitié de toi, Seigneur! non, il ne t'arrivera rien de tout cela.»
και προσλαβομενος αυτον ο πετρος ηρξατο επιτιμαν αυτω λεγων ιλεως σοι κυριε ου μη εσται σοι τουτο
23 Mais lui, se retournant vers Pierre: «Va-t'en! Arrière de moi! Satan!» lui dit-il; «tu m'es un scandale, parce que tes pensées ne sont pas de Dieu, mais des hommes.»
ο δε στραφεις ειπεν τω πετρω υπαγε οπισω μου σατανα σκανδαλον μου ει οτι ου φρονεις τα του θεου αλλα τα των ανθρωπων
24 Jésus dit alors à ses disciples: «Si quelqu'un veut venir à ma suite, qu'il renonce à lui-même, qu'il porte sa croix et qu'il me suive.
τοτε ο ιησους ειπεν τοις μαθηταις αυτου ει τις θελει οπισω μου ελθειν απαρνησασθω εαυτον και αρατω τον σταυρον αυτου και ακολουθειτω μοι
25 Celui qui voudra sauver sa vie, la perdra; et il trouvera la vie, celui qui l'aura perdue à cause de moi.
ος γαρ αν θελη την ψυχην αυτου σωσαι απολεσει αυτην ος δ αν απολεση την ψυχην αυτου ενεκεν εμου ευρησει αυτην
26 A quoi servira-t-il à, un homme de gagner le monde entier s'il perd sa vie? Qu'est-ce qu'il donnera en échange de sa vie?
τι γαρ ωφελειται ανθρωπος εαν τον κοσμον ολον κερδηση την δε ψυχην αυτου ζημιωθη η τι δωσει ανθρωπος ανταλλαγμα της ψυχης αυτου
27 Le Fils de l'homme doit venir dans la gloire de son Père et accompagné de ses anges et alors il rendra à chacun selon ses oeuvres.
μελλει γαρ ο υιος του ανθρωπου ερχεσθαι εν τη δοξη του πατρος αυτου μετα των αγγελων αυτου και τοτε αποδωσει εκαστω κατα την πραξιν αυτου
28 En vérité, je vous le dis, quelques-uns sont ici présents qui ne goûteront point la mort avant d'avoir vu le Fils de l'homme venant en sa Royauté.»
αμην λεγω υμιν εισιν τινες των ωδε εστηκοτων οιτινες ου μη γευσωνται θανατου εως αν ιδωσιν τον υιον του ανθρωπου ερχομενον εν τη βασιλεια αυτου