Apocalypse 10
1 Et je vis un autre ange puissant, descendant du ciel, enveloppé d'un nuage, et l'arc-en-ciel était sur sa tête, et son visage était comme le soleil, et ses pieds comme des colonnes de feu.
και ειδον [ αλλον ] αγγελον ισχυρον καταβαινοντα εκ του ουρανου περιβεβλημενον νεφελην και η ιρις επι της κεφαλης αυτου και το προσωπον αυτου ως ο ηλιος και οι ποδες αυτου ως στυλοι πυρος
2 Et il tenait dans sa main un petit livre, et il mit son pied droit sur la mer, et le gauche sur la terre.
και εχων εν τη χειρι αυτου βιβλιον ανεωγμενον και εθηκεν τον ποδα αυτου τον δεξιον επι της θαλασσης τον δε ευωνυμον επι της γης
3 Et il cria d'une voix forte comme rugit un lion, et lorsqu'il cria les sept tonnerres firent retentir leurs voix,
και εκραξεν φωνη μεγαλη ωσπερ λεων μυκαται και οτε εκραξεν ελαλησαν αι επτα βρονται τας εαυτων φωνας
4 et lorsque les sept tonnerres parlèrent j'allais écrire, et j'entendis une voix venant du ciel, qui disait: « Scelle ce dont ont parlé les sept tonnerres et ne l'écris point. »
και οτε ελαλησαν αι επτα βρονται εμελλον γραφειν και ηκουσα φωνην εκ του ουρανου λεγουσαν σφραγισον α ελαλησαν αι επτα βρονται και μη αυτα γραψης
5 Et l'ange, que j'avais vu se tenir debout sur la mer et sur la terre, éleva sa main vers le ciel,
και ο αγγελος ον ειδον εστωτα επι της θαλασσης και επι της γης ηρεν την χειρα αυτου την δεξιαν εις τον ουρανον
6 et il jura par Celui qui vit aux siècles des siècles, qui a créé le ciel et les choses qui y sont: « Il n'y aura plus de délai, (aiōn g165)
και ωμοσεν εν τω ζωντι εις τους αιωνας των αιωνων ος εκτισεν τον ουρανον και τα εν αυτω και την γην και τα εν αυτη και την θαλασσαν και τα εν αυτη οτι χρονος ουκετι εσται (aiōn g165)
7 mais dans les jours de la voix du septième ange, quand il sera sur le point de sonner, alors aura été accompli le mystère de Dieu, selon la bonne nouvelle qu'il a donnée à Ses esclaves les prophètes. »
αλλ εν ταις ημεραις της φωνης του εβδομου αγγελου οταν μελλη σαλπιζειν και ετελεσθη το μυστηριον του θεου ως ευηγγελισεν τους δουλους αυτου τους προφητας
8 Et la voix, que j'avais entendue venant du ciel, je l'entendis me parler derechef et me dire: « Va, prends le livre qui est ouvert dans la main de l'ange qui se tient debout sur la mer et sur la terre. »
και η φωνη ην ηκουσα εκ του ουρανου παλιν λαλουσα μετ εμου και λεγουσα υπαγε λαβε το βιβλιδαριον το ανεωγμενον εν τη χειρι του αγγελου του εστωτος επι της θαλασσης και επι της γης
9 Et j'allai vers l'ange, lui disant de me donner le petit livre, et il me dit: « Prends-le et avale-le, et il aigrira ton cœur, mais dans ta bouche il sera doux comme du miel. »
και απηλθα προς τον αγγελον λεγων αυτω δουναι μοι το βιβλιδαριον και λεγει μοι λαβε και καταφαγε αυτο και πικρανει σου την κοιλιαν αλλ εν τω στοματι σου εσται γλυκυ ως μελι
10 Alors je pris le petit livre de la main de l'ange, et je l'avalai, et il fut dans ma bouche doux comme du miel; et quand je l'eus mangé, mon estomac en fut aigri.
και ελαβον το βιβλιον εκ της χειρος του αγγελου και κατεφαγον αυτο και ην εν τω στοματι μου ως μελι γλυκυ και οτε εφαγον αυτο επικρανθη η κοιλια μου
11 Et ils me disent: « Il faut que tu prophétises derechef sur des peuples, et des nations, et des langues, et des rois nombreux. »
και λεγουσιν μοι δει σε παλιν προφητευσαι επι λαοις και εθνεσιν και γλωσσαις και βασιλευσιν πολλοις
