< Psaumes 114 >
1 Lorsque Israël quitta l'Egypte, et la maison de Jacob un peuple au langage étrange,
Yeroo sabni Israaʼel biyya Gibxii, manni Yaaqoobis saba afaan ormaa dubbatu keessaa baʼetti,
2 Juda devint son Sanctuaire, et Israël, sa Souveraineté.
Yihuudaan mana qulqullummaa Waaqaa, Israaʼel immoo bulchiinsa isaa taʼe.
3 A sa vue la mer s'enfuit, et le Jourdain retourna en arrière,
Galaanni argee baqate; Yordaanosis duubatti deebiʼe;
4 les montagnes bondirent comme des béliers, les collines, comme de jeunes agneaux.
tulluuwwan akka korbeeyyii hoolaa, gaarranis akkuma xobbaallaawwan hoolaa burraaqan.
5 Qu'as-tu, ô mer, que tu t'enfuis, ô Jourdain, que tu retournes en arrière,
Yaa galaana, ati maaliif baqatte? Yaa Yordaanos, atis maaliif duubatti deebite?
6 montagnes, que vous bondissez comme des béliers, vous, collines, comme de jeunes agneaux?
Yaa tulluuwwan, isin maaliif akka korbeeyyii hoolaa, yaa gaarran isinis maaliif akka xobbaallaawwan hoolaa burraaqxu?
7 A l'aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l'aspect du Dieu de Jacob,
Yaa lafa, fuula Gooftaa duratti, fuula Waaqa Yaaqoob duratti holladhu;
8 qui transforme la roche en un amas d'eaux, et le dur caillou en source jaillissante!
inni kattaa gara harootti, kattaa jabaa immoo gara burqaa bishaaniitti geeddare.