Psaumes 147

1 Louez l'Eternel; car c'est une chose bonne de psalmodier à notre Dieu, car c'est une chose agréable; [et] la louange en est bienséante.

Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk.

2 L'Eternel est celui qui bâtit Jérusalem; il rassemblera ceux d'Israël qui sont dispersés çà et là.

De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israels verdrevenen.

3 Il guérit ceux qui sont brisés de cœur, et il bande leurs plaies.

Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten.

4 Il compte le nombre des étoiles; il les appelle toutes par leur nom.

Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.

5 Notre Seigneur est grand et d'une grande puissance, son intelligence est incompréhensible.

Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.

6 L'Eternel maintient les débonnaires, [mais] il abaisse les méchants jusqu’en terre.

De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.

7 Chantez à l'Eternel avec action de grâces, vous entre-répondant les uns aux autres; psalmodiez avec la harpe à notre Dieu;

Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.

8 Qui couvre de nuées les cieux; qui apprête la pluie pour la terre; qui fait produire le foin aux montagnes;

Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;

9 Qui donne la pâture au bétail, et aux petits du corbeau, qui crient.

Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.

10 Il ne prend point de plaisir en la force du cheval; il ne fait point cas des jambières de l'homme.

Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.

11 L'Eternel met son affection en ceux qui le craignent, en ceux qui s'attendent à sa bonté.

De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.

12 Jérusalem, loue l'Eternel; Sion, loue ton Dieu.

O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.

13 Car il a renforcé les barres de tes portes; il a béni tes enfants au milieu de toi.

Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.

14 C'est lui qui rend paisibles tes contrées, et qui te rassasie de la mœlle du froment.

Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.

15 C'est lui qui envoie sa parole sur la terre, [et] sa parole court avec beaucoup de vitesse.

Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel.

16 C'est lui qui donne la neige comme [des flocons] de laine, et qui répand la bruine comme de la cendre.

Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as.

17 C'est lui qui jette sa glace comme par morceaux; et qui est-ce qui pourra durer devant sa froidure?

Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude?

18 Il envoie sa parole, et les fait fondre; il fait souffler son vent, [et] les eaux s'écoulent.

Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen.

19 Il déclare ses paroles à Jacob, et ses statuts et ses ordonnances à Israël.

Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israel Zijn inzettingen en Zijn rechten.

20 Il n'a pas fait ainsi à toutes les nations, c'est pourquoi elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l'Eternel.

Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah!