Job 32

1 Alors ces trois hommes cessèrent de répondre à Job, parce qu'il se croyait un homme juste.

A gdy przestali oni trzej mężowie odpowiadać Ijobowi, przeto, że się sobie zdał być sprawiedliwym:

2 Et Elihu fils de Barakéel, Buzite, de la famille de Ram, fut embrasé de colère contre Job, parce qu'il se justifiait plus qu'il [ne justifiait] Dieu.

Tedy się rozpalił gniewem Elihu, syn Barachela Buzytczyka z rodu Syryjskiego, przeciw Ijobowi się rozpalił gniewem, iż usprawiedliwiał duszę swoję, więcej niż Boga.

3 Sa colère fut aussi embrasée contre ses trois amis, parce qu'ils n'avaient pas trouvé de quoi répondre, et toutefois ils avaient condamné Job.

Także przeciwko trzem przyjaciołom jego rozpalił się gniew jego, że nie znalazłszy odpowiedzi, przecię potępiali Ijoba.

4 Or Elihu avait attendu que Job eût parlé, à cause qu'ils étaient tous plus âgés que lui.

Bo Elihu oczekiwał, jako oni Ijobowi odpowiedzą, gdyż oni starsi byli w latach niż on.

5 Mais Elihu voyant qu'il n'y avait aucune réponse dans la bouche de ces trois hommes, il fut embrasé de colère.

Ale widząc Elihu, że nie było odpowiedzi w ustach onych trzech mężów, rozpalił się w gniewie swoim.

6 C'est pourquoi Elihu fils de Barakéel Buzite prit la parole, et dit: Je suis moins âgé que vous, et vous êtes fort vieux; c'est pourquoi j'ai eu peur et j'ai craint de vous dire mon avis.

I odpowiedział Elihu, syn Barachela Buzytczyka, i rzekł: Jam najmłodszy w latach, a wyście starcy; przetoż wstydziłem się, i nie śmiałem wam oznajmić zdania swego.

7 Je disais [en moi-même]; les jours parleront, et le grand nombre des années fera connaître la sagesse.

Myślałem: Długi wiek mówić będzie, a mnóstwo lat nauczy mądrości.

8 L'esprit est bien en l'homme, mais c'est l'inspiration du Tout-puissant qui les rend intelligents.

Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 Les grands ne sont pas [toujours] sages, et les anciens n'entendent pas [toujours] le droit.

Zacni nie zawsze mądrzy, a starcy nie zawżdy rozumieją sądu.

10 C'est pourquoi je dis: Ecoute-moi, et je dirai aussi mon avis.

Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.

11 Voici, j'ai attendu que vous eussiez parlé; j'ai prêté l'oreille à tout ce que vous avez voulu faire entendre, jusqu'à ce que vous avez eu examiné les discours.

Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.

12 Je vous ai, dis-je, bien considérés, et voilà, il n'y a pas un de vous qui ait convaincu Job, et qui ait répondu à ses discours.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.

13 Afin qu'il ne vous arrive pas de dire: Nous avons trouvé la sagesse; [savoir], que c'est le [Dieu] Fort qui le poursuit, et non point un homme.

Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.

14 Or [comme] ce n'est pas contre moi qu'il a arrangé ses discours, ce ne sera pas aussi selon vos paroles, que je lui répondrai.

Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.

15 Ils ont été étonnés, ils n'ont plus rien répondu, on leur a fait perdre la parole.

Polękali się, nie odpowiadają dalej; niedostaje im słów.

16 Et j'ai attendu jusqu'à ce qu'ils n'ont plus rien dit; car ils sont demeurés muets, et ils n'ont plus répliqué;

Czekałemci, ale nie mówią; umilknęli, a nic więcej nie odpowiadają.

17 Je répondrai [donc] pour moi et je dirai mon avis.

Odpowiem ja też z mej strony; oznajmię ja też zdanie swoje.

18 Car je suis gros de parler, et l'esprit dont je me sens rempli, me presse.

Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

19 Voici, mon ventre est comme [un vaisseau] de vin qui n'a point d'air; et il crèverait comme des vaisseaux neufs.

Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

20 Je parlerai donc, et je me mettrai au large; j'ouvrirai mes lèvres, et je répondrai.

Będę tedy mówił, a wytchnę sobie; otworzę wargi swe, i odpowiem.

21 A Dieu ne plaise que j'aie acception des personnes, je n'userai point de mots couverts en parlant à un homme.

Nie będę teraz miał względu na żadną osobę, a z człowiekiem bez tytułów mówić będę.

22 Car je ne sais point user de mots couverts; celui qui m'a fait m'enlèverait tout aussitôt.

Bo nie umiem tytułować, by mię w rychle nie porwał stworzyciel mój.