< Psaumes 91 >
1 Celui qui demeure sous l’abri du Très-Haut Repose à l’ombre du Tout-Puissant.
Kiu loĝas sub la ŝirmo de la Plejaltulo, Tiu ripozas en la ombro de la Plejpotenculo.
2 Je dis à l’Éternel: Mon refuge et ma forteresse, Mon Dieu en qui je me confie!
Mi diras al la Eternulo: Mia rifuĝejo kaj mia fortikaĵo Estas Dio, kiun mi fidas.
3 Car c’est lui qui te délivre du filet de l’oiseleur, De la peste et de ses ravages.
Ĉar Li savos vin de la reto de kaptisto, De la pereiga pesto.
4 Il te couvrira de ses plumes, Et tu trouveras un refuge sous ses ailes; Sa fidélité est un bouclier et une cuirasse.
Per Siaj plumoj Li ŝirmos vin, Kaj sub Liaj flugiloj vi rifuĝos; Lia fideleco estas ŝildo kaj kiraso.
5 Tu ne craindras ni les terreurs de la nuit, Ni la flèche qui vole de jour,
Ne timu la teruron de nokto, Nek sagon, kiu flugas tage,
6 Ni la peste qui marche dans les ténèbres, Ni la contagion qui frappe en plein midi.
Nek peston, kiu iras en mallumo, Nek epidemion, kiu ekstermas tagmeze.
7 Que mille tombent à ton côté, Et dix mille à ta droite, Tu ne seras pas atteint;
Ĉe via flanko falos milo, Kaj dek miloj ĉe via dekstra flanko; Sed vin ĝi ne tuŝos.
8 De tes yeux seulement tu regarderas, Et tu verras la rétribution des méchants.
Vi nur rigardos per viaj okuloj, Kaj vi vidos la redonon al la malvirtuloj.
9 Car tu es mon refuge, ô Éternel! Tu fais du Très-Haut ta retraite.
Ĉar Vi, ho Eternulo, estas mia defendo! La Plejaltulon vi elektis kiel vian rifuĝejon.
10 Aucun malheur ne t’arrivera, Aucun fléau n’approchera de ta tente.
Ne trafos vin malbono, Kaj frapo ne atingos vian tendon.
11 Car il ordonnera à ses anges De te garder dans toutes tes voies;
Ĉar al Siaj anĝeloj Li ordonis pri vi, Ke ili vin gardu sur ĉiuj viaj vojoj.
12 Ils te porteront sur les mains, De peur que ton pied ne heurte contre une pierre.
Sur la manoj ili vin portos, Por ke vi ne falpuŝiĝu sur ŝtono per via piedo.
13 Tu marcheras sur le lion et sur l’aspic, Tu fouleras le lionceau et le dragon.
Sur leonon kaj aspidon vi paŝos, Vi piedpremos leonidon kaj drakon.
14 Puisqu’il m’aime, je le délivrerai; Je le protégerai, puisqu’il connaît mon nom.
Ĉar li ekamis Min, tial Mi lin savos; Mi defendos lin, ĉar li konas Mian nomon.
15 Il m’invoquera, et je lui répondrai; Je serai avec lui dans la détresse, Je le délivrerai et je le glorifierai.
Li vokos Min, kaj Mi lin aŭskultos; Mi estos kun li en mizero; Mi lin liberigos kaj honoratigos.
16 Je le rassasierai de longs jours, Et je lui ferai voir mon salut.
Mi satigos lin per longa vivo, Kaj aperigos al li Mian helpon.