Job 41
1 Prendras-tu le crocodile à l’hameçon? Saisiras-tu sa langue avec une corde?
| «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ |
2 Mettras-tu un jonc dans ses narines? Lui perceras-tu la mâchoire avec un crochet?
| ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ |
3 Te pressera-t-il de supplication? Te parlera-t-il d’une voix douce?
| ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ |
4 Fera-t-il une alliance avec toi, Pour devenir à toujours ton esclave?
| ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ |
5 Joueras-tu avec lui comme avec un oiseau? L’attacheras-tu pour amuser tes jeunes filles?
| ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ |
6 Les pêcheurs en trafiquent-ils? Le partagent-ils entre les marchands?
| ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ |
7 Couvriras-tu sa peau de dards, Et sa tête de harpons?
| ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ |
8 Dresse ta main contre lui, Et tu ne t’aviseras plus de l’attaquer.
| دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! |
9 Voici, on est trompé dans son attente; A son seul aspect n’est-on pas terrassé?
| هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. |
10 Nul n’est assez hardi pour l’exciter; Qui donc me résisterait en face?
| کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ |
11 De qui suis-je le débiteur? Je le paierai. Sous le ciel tout m’appartient.
| کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. |
12 Je veux encore parler de ses membres, Et de sa force, et de la beauté de sa structure.
| «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. |
13 Qui soulèvera son vêtement? Qui pénétrera entre ses mâchoires?
| کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ |
14 Qui ouvrira les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
| کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. |
15 Ses magnifiques et puissants boucliers Sont unis ensemble comme par un sceau;
| پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ |
16 Ils se serrent l’un contre l’autre, Et l’air ne passerait pas entre eux;
| بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. |
17 Ce sont des frères qui s’embrassent, Se saisissent, demeurent inséparables.
| هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. |
18 Ses éternuements font briller la lumière; Ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
| کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. |
19 Des flammes jaillissent de sa bouche, Des étincelles de feu s’en échappent.
| لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. |
20 Une fumée sort de ses narines, Comme d’un vase qui bout, d’une chaudière ardente.
| لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. |
21 Son souffle allume les charbons, Sa gueule lance la flamme.
| هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. |
22 La force a son cou pour demeure, Et l’effroi bondit au-devant de lui.
| هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. |
23 Ses parties charnues tiennent ensemble, Fondues sur lui, inébranlables.
| گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. |
24 Son cœur est dur comme la pierre, Dur comme la meule inférieure.
| سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. |
25 Quand il se lève, les plus vaillants ont peur, Et l’épouvante les fait fuir.
| کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. |
26 C’est en vain qu’on l’attaque avec l’épée; La lance, le javelot, la cuirasse, ne servent à rien.
| شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. |
27 Il regarde le fer comme de la paille, L’airain comme du bois pourri.
| ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. |
28 La flèche ne le met pas en fuite, Les pierres de la fronde sont pour lui du chaume.
| تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. |
29 Il ne voit dans la massue qu’un brin de paille, Il rit au sifflement des dards.
| گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. |
30 Sous son ventre sont des pointes aiguës: On dirait une herse qu’il étend sur le limon.
| ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. |
31 Il fait bouillir le fond de la mer comme une chaudière, Il l’agite comme un vase rempli de parfums.
| وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. |
32 Il laisse après lui un sentier lumineux; L’abîme prend la chevelure d’un vieillard.
| لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. |
33 Sur la terre nul n’est son maître; Il a été créé pour ne rien craindre.
| لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. |
34 Il regarde avec dédain tout ce qui est élevé, Il est le roi des plus fiers animaux.
| بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» |
