Actes 27
1 Lorsqu’il fut décidé que nous nous embarquerions pour l’Italie, on remit Paul et quelques autres prisonniers à un centenier de la cohorte Auguste, nommé Julius.
ජලපථේනාස්මාකම් ඉතෝලියාදේශං ප්‍රති යාත්‍රායාං නිශ්චිතායාං සත්‍යාං තේ යූලියනාම්නෝ මහාරාජස්‍ය සංඝාතාන්තර්ගතස්‍ය සේනාපතේඃ සමීපේ පෞලං තදන්‍යාන් කතිනයජනාංශ්ච සමාර්පයන්|
2 Nous montâmes sur un navire d’Adramytte, qui devait côtoyer l’Asie, et nous partîmes, ayant avec nous Aristarque, Macédonien de Thessalonique.
වයම් ආද්‍රාමුත්තීයං පෝතමේකම් ආරුහ්‍ය ආශියාදේශස්‍ය තටසමීපේන යාතුං මතිං කෘත්වා ලඞ්ගරම් උත්ථාප්‍ය පෝතම් අමෝචයාම; මාකිදනියාදේශස්ථථිෂලනීකීනිවාස්‍යාරිස්තාර්ඛනාමා කශ්චිද් ජනෝ(අ)ස්මාභිඃ සාර්ද්ධම් ආසීත්|
3 Le jour suivant, nous abordâmes à Sidon; et Julius, qui traitait Paul avec bienveillance, lui permit d’aller chez ses amis et de recevoir leurs soins.
පරස්මින් දිවසේ (අ)ස්මාභිඃ සීදෝන්නගරේ පෝතේ ලාගිතේ තත්‍ර යූලියඃ සේනාපතිඃ පෞලං ප්‍රති සෞජන්‍යං ප්‍රදර්ථ්‍ය සාන්ත්වනාර්ථං බන්ධුබාන්ධවාන් උපයාතුම් අනුජඥෞ|
4 Partis de là, nous longeâmes l’île de Chypre, parce que les vents étaient contraires.
තස්මාත් පෝතේ මෝචිතේ සති සම්මුඛවායෝඃ සම්භවාද් වයං කුප්‍රෝපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන ගතවන්තඃ|
5 Après avoir traversé la mer qui baigne la Cilicie et la Pamphylie, nous arrivâmes à Myra en Lycie.
කිලිකියායාඃ පාම්ඵූලියායාශ්ච සමුද්‍රස්‍ය පාරං ගත්වා ලූකියාදේශාන්තර්ගතං මුරානගරම් උපාතිෂ්ඨාම|
6 Et là, le centenier, ayant trouvé un navire d’Alexandrie qui allait en Italie, nous y fit monter.
තත්ස්ථානාද් ඉතාලියාදේශං ගච්ඡති යඃ සිකන්දරියානගරස්‍ය පෝතස්තං තත්‍ර ප්‍රාප්‍ය ශතසේනාපතිස්තං පෝතම් අස්මාන් ආරෝහයත්|
7 Pendant plusieurs jours nous naviguâmes lentement, et ce ne fut pas sans difficulté que nous atteignîmes la hauteur de Cnide, où le vent ne nous permit pas d’aborder. Nous passâmes au-dessous de l’île de Crète, du côté de Salmone.
තතඃ පරං බහූනි දිනානි ශනෛඃ ශනෛඃ ර්ගත්වා ක්නීදපාර්ශ්වෝපස්ථ්තිඃ පූර්ව්වං ප්‍රතිකූලේන පවනේන වයං සල්මෝන්‍යාඃ සම්මුඛම් උපස්ථාය ක්‍රීත්‍යුපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන ගතවන්තඃ|
8 Nous la côtoyâmes avec peine, et nous arrivâmes à un lieu nommé Beaux Ports, près duquel était la ville de Lasée.
කෂ්ටේන තමුත්තීර‍්‍ය්‍ය ලාසේයානගරස්‍යාධඃ සුන්දරනාමකං ඛාතම් උපාතිෂ්ඨාම|
9 Un temps assez long s’était écoulé, et la navigation devenait dangereuse, car l’époque même du jeûne était déjà passée.
ඉත්ථං බහුතිථඃ කාලෝ යාපිත උපවාසදිනඤ්චාතීතං, තත්කාරණාත් නෞවර්ත්මනි භයඞ්කරේ සති පෞලෝ විනයේන කථිතවාන්,
10 C’est pourquoi Paul avertit les autres, en disant: O hommes, je vois que la navigation ne se fera pas sans péril et sans beaucoup de dommage, non seulement pour la cargaison et pour le navire, mais encore pour nos personnes.
හේ මහේච්ඡා අහං නිශ්චයං ජානාමි යාත්‍රායාමස්‍යාම් අස්මාකං ක්ලේශා බහූනාමපචයාශ්ච භවිෂ්‍යන්ති, තේ කේවලං පෝතසාමග්‍ර‍්‍යෝරිති නහි, කින්ත්වස්මාකං ප්‍රාණානාමපි|
11 Le centenier écouta le pilote et le patron du navire plutôt que les paroles de Paul.
තදා ශතසේනාපතිඃ පෞලෝක්තවාක්‍යතෝපි කර්ණධාරස්‍ය පෝතවණිජශ්ච වාක්‍යං බහුමංස්ත|
12 Et comme le port n’était pas bon pour hiverner, la plupart furent d’avis de le quitter pour tâcher d’atteindre Phénix, port de Crète qui regarde le sud-ouest et le nord-ouest, afin d’y passer l’hiver.
තත් ඛාතං ශීතකාලේ වාසාර්හස්ථානං න තස්මාද් අවාචීප්‍රතීචෝර්දිශෝඃ ක්‍රීත්‍යාඃ ඵෛනීකියඛාතං යාතුං යදි ශක්නුවන්තස්තර්හි තත්‍ර ශීතකාලං යාපයිතුං ප්‍රායේණ සර්ව්වේ මන්ත්‍රයාමාසුඃ|
13 Un léger vent du sud vint à souffler, et, se croyant maîtres de leur dessein, ils levèrent l’ancre et côtoyèrent de près l’île de Crète.
තතඃ පරං දක්‍ෂිණවායු ර්මන්දං වහතීති විලෝක්‍ය නිජාභිප්‍රායස්‍ය සිද්ධේඃ සුයෝගෝ භවතීති බුද්ධ්වා පෝතං මෝචයිත්වා ක්‍රීත්‍යුපද්වීපස්‍ය තීරසමීපේන චලිතවන්තඃ|
14 Mais bientôt un vent impétueux, qu’on appelle Euraquilon, se déchaîna sur l’île.
කින්ත්වල්පක්‍ෂණාත් පරමේව උරක්ලුදෝන්නාමා ප්‍රතිකූලඃ ප්‍රචණ්ඩෝ වායු ර්වහන් පෝතේ(අ)ලගීත්
15 Le navire fut entraîné, sans pouvoir lutter contre le vent, et nous nous laissâmes aller à la dérive.
තස්‍යාභිමුඛං ගන්තුම් පෝතස්‍යාශක්තත්වාද් වයං වායුනා ස්වයං නීතාඃ|
16 Nous passâmes au-dessous d’une petite île nommée Clauda, et nous eûmes de la peine à nous rendre maîtres de la chaloupe;
අනන්තරං ක්ලෞදීනාම්න උපද්වීපස්‍ය කූලසමීපේන පෝතං ගමයිත්වා බහුනා කෂ්ටේන ක්‍ෂුද්‍රනාවම් අරක්‍ෂාම|
17 après l’avoir hissée, on se servit des moyens de secours pour ceindre le navire, et, dans la crainte de tomber sur la Syrte, on abaissa les voiles. C’est ainsi qu’on se laissa emporter par le vent.
තේ තාමාරුහ්‍ය රජ්ජ්චා පෝතස්‍යාධෝභාගම් අබධ්නන් තදනන්තරං චේත් පෝතෝ සෛකතේ ලගතීති භයාද් වාතවසනාන්‍යමෝචයන් තතඃ පෝතෝ වායුනා චාලිතඃ|
18 Comme nous étions violemment battus par la tempête, le lendemain on jeta la cargaison à la mer,
කින්තු ක්‍රමශෝ වායෝඃ ප්‍රබලත්වාත් පෝතෝ දෝලායමානෝ(අ)භවත් පරස්මින් දිවසේ පෝතස්ථානි කතිපයානි ද්‍රව්‍යාණි තෝයේ නික්‍ෂිප්තානි|
19 et le troisième jour nous y lançâmes de nos propres mains les agrès du navire.
තෘතීයදිවසේ වයං ස්වහස්තෛඃ පෝතසජ්ජනද්‍රව්‍යාණි නික්‍ෂිප්තවන්තඃ|
20 Le soleil et les étoiles ne parurent pas pendant plusieurs jours, et la tempête était si forte que nous perdîmes enfin toute espérance de nous sauver.
තතෝ බහුදිනානි යාවත් සූර‍්‍ය්‍යනක්‍ෂත්‍රාදීනි සමාච්ඡන්නානි තතෝ (අ)තීව වාත්‍යාගමාද් අස්මාකං ප්‍රාණරක්‍ෂායාඃ කාපි ප්‍රත්‍යාශා නාතිෂ්ඨත්|
21 On n’avait pas mangé depuis longtemps. Alors Paul, se tenant au milieu d’eux, leur dit: O hommes, il fallait m’écouter et ne pas partir de Crète, afin d’éviter ce péril et ce dommage.
බහුදිනේෂු ලෝකෛරනාහාරේණ යාපිතේෂු සර්ව්වේෂාං සාක්‍ෂත් පෞලස්තිෂ්ඨන් අකථයත්, හේ මහේච්ඡාඃ ක්‍රීත්‍යුපද්වීපාත් පෝතං න මෝචයිතුම් අහං පූර්ව්වං යද් අවදං තද්ග්‍රහණං යුෂ්මාකම් උචිතම් ආසීත් තථා කෘතේ යුෂ්මාකම් ඒෂා විපද් ඒෂෝ(අ)පචයශ්ච නාඝටිෂ්‍යේතාම්|
22 Maintenant je vous exhorte à prendre courage; car aucun de vous ne périra, et il n’y aura de perte que celle du navire.
කින්තු සාම්ප්‍රතං යුෂ්මාන් විනීය බ්‍රවීම්‍යහං, යූයං න ක්‍ෂුභ්‍යත යුෂ්මාකම් ඒකස්‍යාපි ප්‍රාණිනෝ හානි ර්න භවිෂ්‍යති, කේවලස්‍ය පෝතස්‍ය හානි ර්භවිෂ්‍යති|
23 Un ange du Dieu à qui j’appartiens et que je sers m’est apparu cette nuit,
යතෝ යස්‍යේශ්වරස්‍ය ලෝකෝ(අ)හං යඤ්චාහං පරිචරාමි තදීය ඒකෝ දූතෝ හ්‍යෝ රාත්‍රෞ මමාන්තිකේ තිෂ්ඨන් කථිතවාන්,
24 et m’a dit: Paul, ne crains point; il faut que tu comparaisses devant César, et voici, Dieu t’a donné tous ceux qui naviguent avec toi.
හේ පෞල මා භෛෂීඃ කෛසරස්‍ය සම්මුඛේ ත්වයෝපස්ථාතව්‍යං; තවෛතාන් සඞ්ගිනෝ ලෝකාන් ඊශ්වරස්තුභ්‍යං දත්තවාන්|
25 C’est pourquoi, ô hommes, rassurez-vous, car j’ai cette confiance en Dieu qu’il en sera comme il m’a été dit.
අතඒව හේ මහේච්ඡා යූයං ස්ථිරමනසෝ භවත මහ්‍යං යා කථාකථි සාවශ්‍යං ඝටිෂ්‍යතේ මමෛතාදෘශී විශ්වාස ඊශ්වරේ විද්‍යතේ,
26 Mais nous devons échouer sur une île.
කින්තු කස්‍යචිද් උපද්වීපස්‍යෝපරි පතිතව්‍යම් අස්මාභිඃ|
27 La quatorzième nuit, tandis que nous étions ballottés sur l’Adriatique, les matelots, vers le milieu de la nuit, soupçonnèrent qu’on approchait de quelque terre.
තතඃ පරම් ආද්‍රියාසමුද්‍රේ පෝතස්තථෛව දෝලායමානඃ සන් ඉතස්තතෝ ගච්ඡන් චතුර්දශදිවසස්‍ය රාත්‍රේ ර්ද්විතීයප්‍රහරසමයේ කස්‍යචිත් ස්ථලස්‍ය සමීපමුපතිෂ්ඨතීති පෝතීයලෝකා අන්වමන්‍යන්ත|
28 Ayant jeté la sonde, ils trouvèrent vingt brasses; un peu plus loin, ils la jetèrent de nouveau, et trouvèrent quinze brasses.
තතස්තේ ජලං පරිමාය තත්‍ර විංශති ර්ව්‍යාමා ජලානීති ඥාතවන්තඃ| කිඤ්චිද්දූරං ගත්වා පුනරපි ජලං පරිමිතවන්තඃ| තත්‍ර පඤ්චදශ ව්‍යාමා ජලානි දෘෂ්ට්වා
29 Dans la crainte de heurter contre des écueils, ils jetèrent quatre ancres de la poupe, et attendirent le jour avec impatience.
චේත් පාෂාණේ ලගතීති භයාත් පෝතස්‍ය පශ්චාද්භාගතශ්චතුරෝ ලඞ්ගරාන් නික්‍ෂිප්‍ය දිවාකරම් අපේක්‍ෂ්‍ය සර්ව්වේ ස්ථිතවන්තඃ|
30 Mais, comme les matelots cherchaient à s’échapper du navire, et mettaient la chaloupe à la mer sous prétexte de jeter les ancres de la proue,
කින්තු පෝතීයලෝකාඃ පෝතාග්‍රභාගේ ලඞ්ගරනික්‍ෂේපං ඡලං කෘත්වා ජලධෞ ක්‍ෂුද්‍රනාවම් අවරෝහ්‍ය පලායිතුම් අචේෂ්ටන්ත|
31 Paul dit au centenier et aux soldats: Si ces hommes ne restent pas dans le navire, vous ne pouvez être sauvés.
තතඃ පෞලඃ සේනාපතයේ සෛන්‍යගණාය ච කථිතවාන්, ඒතේ යදි පෝතමධ්‍යේ න තිෂ්ඨන්ති තර්හි යුෂ්මාකං රක්‍ෂණං න ශක්‍යං|
32 Alors les soldats coupèrent les cordes de la chaloupe, et la laissèrent tomber.
තදා සේනාගණෝ රජ්ජූන් ඡිත්වා නාවං ජලේ පතිතුම් අදදාත්|
33 Avant que le jour parût, Paul exhorta tout le monde à prendre de la nourriture, disant: C’est aujourd’hui le quatorzième jour que vous êtes dans l’attente et que vous persistez à vous abstenir de manger.
ප්‍රභාතසමයේ පෞලඃ සර්ව්වාන් ජනාන් භෝජනාර්ථං ප්‍රාර්ථ්‍ය ව්‍යාහරත්, අද්‍ය චතුර්දශදිනානි යාවද් යූයම් අපේක්‍ෂමානා අනාහාරාඃ කාලම් අයාපයත කිමපි නාභුංග්ධං|
34 Je vous invite donc à prendre de la nourriture, car cela est nécessaire pour votre salut, et il ne se perdra pas un cheveu de la tête d’aucun de vous.
අතෝ විනයේ(අ)හං භක්‍ෂ්‍යං භුජ්‍යතාං තතෝ යුෂ්මාකං මඞ්ගලං භවිෂ්‍යති, යුෂ්මාකං කස්‍යචිජ්ජනස්‍ය ශිරසඃ කේශෛකෝපි න නංක්‍ෂ්‍යති|
35 Ayant ainsi parlé, il prit du pain, et, après avoir rendu grâces à Dieu devant tous, il le rompit, et se mit à manger.
ඉති ව්‍යාහෘත්‍ය පෞලං පූපං ගෘහීත්වේශ්වරං ධන්‍යං භාෂමාණස්තං භංක්ත්වා භෝක්තුම් ආරබ්ධවාන්|
36 Et tous, reprenant courage, mangèrent aussi.
අනන්තරං සර්ව්වේ ච සුස්ථිරාඃ සන්තඃ ඛාද්‍යානි පර්ප්‍යගෘහ්ලන්|
37 Nous étions, dans le navire, deux cent soixante-seize personnes en tout.
අස්මාකං පෝතේ ෂට්සප්තත්‍යධිකශතද්වයලෝකා ආසන්|
38 Quand ils eurent mangé suffisamment, ils allégèrent le navire en jetant le blé à la mer.
සර්ව්වේෂු ලෝකේෂු යථේෂ්ටං භුක්තවත්සු පෝතස්ථන් ගෝධූමාන් ජලධෞ නික්‍ෂිප්‍ය තෛඃ පෝතස්‍ය භාරෝ ලඝූකෘතඃ|
39 Lorsque le jour fut venu, ils ne reconnurent point la terre; mais, ayant aperçu un golfe avec une plage, ils résolurent d’y pousser le navire, s’ils le pouvaient.
දිනේ ජාතේ(අ)පි ස කෝ දේශ ඉති තදා න පර‍්‍ය්‍යචීයත; කින්තු තත්‍ර සමතටම් ඒකං ඛාතං දෘෂ්ට්වා යදි ශක්නුමස්තර්හි වයං තස්‍යාභ්‍යන්තරං පෝතං ගමයාම ඉති මතිං කෘත්වා තේ ලඞ්ගරාන් ඡිත්ත්වා ජලධෞ ත්‍යක්තවන්තඃ|
40 Ils délièrent les ancres pour les laisser aller dans la mer, et ils relâchèrent en même temps les attaches des gouvernails; puis ils mirent au vent la voile d’artimon, et se dirigèrent vers le rivage.
තථා කර්ණබන්ධනං මෝචයිත්වා ප්‍රධානං වාතවසනම් උත්තෝල්‍ය තීරසමීපං ගතවන්තඃ|
41 Mais ils rencontrèrent une langue de terre, où ils firent échouer le navire; et la proue, s’étant engagée, resta immobile, tandis que la poupe se brisait par la violence des vagues.
කින්තු ද්වයෝඃ සමුද්‍රයෝඃ සඞ්ගමස්ථානේ සෛකතෝපරි පෝතේ නික්‍ෂිප්තේ (අ)ග්‍රභාගේ බාධිතේ පශ්චාද්භාගේ ප්‍රබලතරඞ්ගෝ(අ)ලගත් තේන පෝතෝ භග්නඃ|
42 Les soldats furent d’avis de tuer les prisonniers, de peur que quelqu’un d’eux ne s’échappât à la nage.
තස්මාද් බන්දයශ්චේද් බාහුභිස්තරන්තඃ පලායන්තේ ඉත්‍යාශඞ්කයා සේනාගණස්තාන් හන්තුම් අමන්ත්‍රයත්;
43 Mais le centenier, qui voulait sauver Paul, les empêcha d’exécuter ce dessein. Il ordonna à ceux qui savaient nager de se jeter les premiers dans l’eau pour gagner la terre,
කින්තු ශතසේනාපතිඃ පෞලං රක්‍ෂිතුං ප්‍රයත්නං කෘත්වා තාන් තච්චේෂ්ටායා නිවර්ත්‍ය ඉත්‍යාදිෂ්ටවාන්, යේ බාහුතරණං ජානන්ති තේ(අ)ග්‍රේ ප්‍රෝල්ලම්ප්‍ය සමුද්‍රේ පතිත්වා බාහුභිස්තීර්ත්ත්වා කූලං යාන්තු|
44 et aux autres de se mettre sur des planches ou sur des débris du navire. Et ainsi tous parvinrent à terre sains et saufs.
අපරම් අවශිෂ්ටා ජනාඃ කාෂ්ඨං පෝතීයං ද්‍රව්‍යං වා යේන යත් ප්‍රාප්‍යතේ තදවලම්බ්‍ය යාන්තු; ඉත්ථං සර්ව්වේ භූමිං ප්‍රාප්‍ය ප්‍රාණෛ ර්ජීවිතාඃ|
