< Psaumes 109 >
1 Jusqu'à la Fin, psaume de David. Dieu, ne passe point ma louange sous silence;
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. O Boże chwały mojej! nie milcz;
2 car la bouche des pécheurs, la bouche des fourbes est ouverte contre moi.
Bo się usta niepobożnego, i usta kłamliwe przeciwko mnie otworzyły; mówili przeciwko mnie językiem kłamliwym,
3 Ils ont parlé de moi avec une langue perfide; ils m'ont enveloppé de paroles de haine, et ils m'ont attaqué sans sujet.
A słowy jadowitemi ogarnęli mię, walcząc przeciwko mnie bez wszekiej przyczyny.
4 Au lieu de m'aimer, ils me calomnient; et moi je priais;
Przeciwili mi się za miłość moję, chociażem się za nich modlił.
5 Et ils m'ont rendu le mal pour le bien, la haine pour l'amitié.
Oddawają mi złem za dobre; a nienawiścią za miłość moję.
6 Établis sur mon ennemi un pécheur, et que le démon se tienne à sa droite.
Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.
7 Lorsqu'on le jugera, qu'il s'en aille condamné, et que sa prière soit imputée à péché.
Gdy przed sądem stanie, niech wynijdzie potępionym, a modlitwa jego niech się w grzech obróci.
8 Que ses jours soient abrégés, et qu'un autre reçoive sa dignité.
Niech będą dni jego krótkie, a przełożeństwo jego niech inny weźmie.
9 Que ses fils deviennent orphelins, et sa femme veuve.
Niech dzieci jego będą sierotami, a żona jego wdową.
10 Que ses enfants errent sans asile, qu'ils mendient, qu'ils soient chassés de leurs habitations.
Niech będą biegunami i tułaczami synowie jego, niech żebrzą, a niech żebrzą wychodząc z pustek swoich.
11 Qu'un usurier extorque tout son bien, et que des étrangers bâtissent sur ses travaux.
Niech lichwiarz załapi wszystko, co jest jego, a niech obcy rozchwycą pracę jego.
12 Qu'il ne lui reste personne pour protecteur, personne qui ait pitié de ses orphelins.
Niech nie będzie ktoby mu miłosierdzie pokazał, niech nie będzie, ktoby się zmiłował nad sierotami jego.
13 Que ses enfants aillent à leur perte, et qu'en une seule génération son nom soit effacé.
Potomkowie jego niech z korzenia wycięci będą; w drugiem pokoleniu niech będzie wygładzone imię ich.
14 Que le souvenir de l'iniquité de ses pères revive devant le Seigneur; et que le péché de sa mère ne soit point effacé.
Niech przyjdzie na pamięć nieprawość przodków jego przed Panem, a grzech matki jego niechaj nie będzie zgładzony.
15 Qu'ils soient toujours devant le Seigneur, et que leur mémoire périsse sur la terre,
Niech będą przed Panem ustawicznie, ażby wygładził z ziemi pamiątkę ich,
16 En punition de ce qu'il n'a point songé à faire miséricorde,
Przeto, że nie pamiętał, aby czynił miłosierdzie, ale prześladował człowieka nędznego i ubogiego, a tego, który był serca utrapionego, chciał zamordować.
17 Et qu'il a poursuivi, pour le mettre à mort, un homme pauvre, mendiant, et plein de componction.
Ponieważ umiłował przeklęstwo, niechże przyjdzie na niego; niechciał błogosławieństwa niechże będzie oddalone od niego.
18 Il a aimé la malédiction, et elle viendra sur lui; il n'a point désiré la bénédiction, et elle s'éloignera de lui. Il s'est revêtu de la malédiction comme d'une tunique, et elle a pénétré comme l'eau dans ses entrailles, comme l'huile dans ses os.
A tak niech będzie obleczony w przeklęstwo, jako w szatę swoję; a niech wnijdzie jako woda we wnętrzności jego, a jako olej w kości jego.
19 Qu'elle soit pour lui comme le manteau dont il s'enveloppe, et comme la ceinture dont il est ceint toujours.
Niech mu to będzie jako płaszcz do przodziania, a jako pas dla ustawicznego opasywania.
20 Telle sera la peine de ceux qui me calomnient devant Dieu, et qui disent des méchancetés contre mon âme.
Takowa zapłata niech będzie przeciwnikom moim od Pana, i tym, którzy źle mówią przeciwko duszy mojej.
21 Et toi, Seigneur, Seigneur, agis envers moi pour l'amour de ton nom; car ta miséricorde est douce. Protège-moi,
Ale ty, Panie! o Panie! użyj nademną litości dla imienia twego; a iż dobre jest miłosierdzie twoje, wyrwijże mię.
22 Parce que je suis pauvre et nécessiteux, et que mon cœur est troublé au dedans de moi.
Bomci ja jest ubogi i nędzny, a serce moje zranione jest w wnętrznościach moich.
23 Je m'en vais comme l'ombre quand elle décline, et j'ai été ballotté comme une nuée de sauterelles.
Jako cień, który ustępuje, uchodzić muszę; zganiają mię jako szarańczę.
24 Mes genoux ont été énervés par le jeûne, et ma chair s'est altérée, faute d'huile.
Kolana moje upadają od postu, a ciało moje wychudło z tłustości.
25 Et moi, je suis devenu un opprobre pour mes ennemis; ils m'ont vu, et ont secoué la tête.
Nadto stałem się im pośmiewiskiem; gdy mię widzą, kiwają głowami swemi.
26 Secours-moi, Seigneur mon Dieu, et sauve-moi selon ta miséricorde.
Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój! zachowaj mię według miłosierdzia swego,
27 Et qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Seigneur, qui as agi.
Tak, aby poznać mogli, iż to ręka twoja, a żeś ty, Panie! to uczynił.
28 Ils maudiront, et tu béniras; que ceux qui m'attaqueront soient confondus, et ton serviteur sera réjoui.
Niechże oni przeklinają, ty błogosław; którzy powstali, niech będą zawstydzeni, aby się weselił sługa twój.
29 Que nos calomniateurs soient couverts de honte, et enveloppés de honte comme d'un double manteau.
Niech będą przeciwnicy moi w hańbę obleczeni, a niech się przyodzieją, jako płaszczem, zelżywością swoją.
30 Je rendrai gloire au Seigneur de toute la force de ma bouche, et je le louerai au milieu de la multitude,
Będę Pana wielce wysławiał usty swemi, a w pośród wielu chwalić go będę.
31 Parce qu'il s'est placé à la droite du pauvre, pour me sauver de ceux qui persécutaient mon âme.
Przeto, że stoi po prawej stronie nędznemu, aby go wybawił od tych, którzy osądzają duszę jego.