Job 5
1 Vois donc s'il est quelqu'un que tu puisses invoquer et qui t'écoute; peut-être l'un des saints anges t'apparaîtra.
Zawołajże tedy, jeźli kto jest, coćby odpowiedział? a do któregoż się z świętych obrócisz?
2 Songe que la colère détruit l'insensé; l'envie tue celui qui s'égare.
Zaiste głupiego zabija gniew, a prostaka umarza zawiść.
3 J'ai cependant vu des insensés prendre racine; mais leurs richesses ont été aussitôt dévorées.
Jam widział głupiego, iż się rozkorzenił; alem wnet źle tuszył mieszkaniu jego.
4 Qu'il n'y ait point de salut pour leurs enfants; que l'on forme autour d'eux des danses railleuses, devant la porte des petits; que nul ne les délivre.
Oddaleni będą synowie jego od zbawienia, i starci będą w bramie, a nie będzie, ktoby ich wyrwał.
5 Que les justes mangent ce qu'ils ont amassé; qu'eux-mêmes ne puissent sortir de leur infortune et que leur force soit épuisée.
Żniwo jego głodny pożre, i z samego ciernia wybierze je; a połknie chciwy bogactwa takowych.
6 Ce n'est point de la terre que naît le mal; ce n'est point dans les montagnes que germent les peines.
Albowiem nie z prochu wychodzi utrapienie, ani z ziemi wyrasta kłopot.
7 Mais l'homme est né pour se rendre malheureux comme les petits des vautours pour voler sur les hautes cimes.
Ale człowiek na kłopot się rodzi jako iskry z węgla latają w górę.
8 Pour moi, je prierai le Seigneur, j'invoquerai le Seigneur maître de toutes choses,
Zaiste jabym szukał Boga, Bogubym przełożył sprawę swoję;
9 Qui fait des merveilles innombrables et incompréhensibles, et des actions glorieuses et grandes,
Który czyni rzeczy wielkie i niewybadane, dziwne, którym liczby niemasz;
10 Qui donne à la terre de la pluie et lui envoie l'eau du ciel,
Który daje deszcz na ziemię, i spuszcza wody na pola;
11 Qui élève les humbles et ranime ceux qui se croyaient perdus,
Który sadza pokornych wysoko, a smutnych wywyższa ku zbawieniu;
12 Qui dissipe les desseins des trompeurs et empêche leurs mains de les exécuter,
Który w niwecz obraca myśli chytrych, tak, iż ręce ich nie sprawią nic skutecznego;
13 Qui confond la prudence des sages et bouleverse les artifices des gens dissimulés.
Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.
14 Il les enveloppe en plein jour de ténèbres; il les fait marcher à tâtons, à midi comme à minuit.
We dnie taczają się jako w ciemnościach, a jako w nocy macają w południe.
15 Puissent-ils périr dans les batailles; puisse le faible être délivré de la main des grands.
Który zachowuje ubogiego od miecza, od ust ich, i od ręki gwałtownika.
16 Puisse le petit conserver de l'espérance; puisse le Seigneur fermer la bouche de l'injuste.
Mać uciśniony nadzieje; ale nieprawość stuli usta swe.
17 Heureux l'homme qu'a châtié le Seigneur; qu'il se garde de rejeter de tels avertissements.
Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,
18 Car le Seigneur fait souffrir et il répare: il frappe et ses mains guérissent.
Bo on zrania i zawiązuje; uderza, a ręce jego uzdrawiają.
19 Six fois il te tirera de peine; la septième fois, le mal ne t'atteindra plus.
Z sześciu ucisków wyrwie cię, a w siódmym nie tknie się ciebie złe.
20 Pendant la famine, il te préservera de la mort; à la guerre il détournera de toi le fer ennemi.
W głodzie wybawi cię od śmierci, a na wojnie z rąk miecza.
21 Il te mettra à l'abri des flagellations de la langue et tu n'auras rien à craindre des fléaux qui surviendront.
Przed biczem języka ukryty będziesz, a nie ulękniesz się w spustoszeniu, gdy przyjdzie.
22 Tu te riras des injustes et des déréglés; tu braveras les bêtes fauves.
W spustoszeniu i w głodzie śmiać się będziesz, a zwierząt ziemskich bać się nie będziesz.
23 Les animaux les plus farouches te laisseront en paix.
Bo z kamieniem polnym będzie przymierze twoje, a okrutny zwierz polny spokojnym ci się stawi.
24 Tu sentiras d'où vient le calme de ta maison; et tes habitudes seront irréprochables.
I poznasz, że jest spokojny przybytek twój, i nawiedzisz mieszkanie twoje, a nie zgrzeszysz.
25 Tu verras croître une florissante famille, aussi nombreuse que les herbes des champs.
Doznasz też, iż rozmnożone będzie nasienie twoje, a potomstwo twoje będzie jako ziele ziemi.
26 Et tu descendras à la tombe mûr comme le blé que l'on moissonne en la saison, ou comme le monceau que l'on a renfermé dans l'aire après l'avoir récolté.
Wnijdziesz w sędziwości do grobu, jako znoszone bywa zboże w stóg czasu swego.
27 Telles sont les pensées que j'ai cherchées et conçues; rentre en toi-même et vois ce que tu as fait.
Otośmy tego doszli, że tak jest: słuchajże tego, a uważaj to sam u siebie.
