Job 40

1 Et le Seigneur Dieu, continuant à parler à Job dit:

یەزدان بە ئەیوبی فەرموو:

2 Est-ce qu'il décline la justice du Tout-Puissant? Celui qui a adressé des reproches au Seigneur doit lui répondre.

«ئایا ئەوەی ڕکابەری لەگەڵ توانادارەکە دەکات مافی ئەوەی هەیە سەرزەنشتی بکات؟ ئەوەی خودا تاوانبار دەکات با وەڵام بداتەوە!»

3 Et Job, reprenant, dit au Seigneur:

ئەیوبیش وەڵامی یەزدانی دایەوە:

4 Pourquoi m'obstinerais-je à contester? Je me tiens pour averti; j'ai osé blâmer le Seigneur, et j'ai ouï de telles paroles, moi qui ne suis rien! Que pourrais-je répliquer? Je n'ai plus qu'à me mettre la main sur la bouche.

«من وا سووکوچروکم، چۆن وەڵامت بدەمەوە؟ من دەست دەخەمە سەر دەمی خۆم.

5 J'ai parlé une fois; je me garderai bien de parler encore.

جارێک قسەم کرد و بێ وەڵام بووم، دوو جار و ئیتر دووبارەی ناکەمەوە.»

6 Et le Seigneur, continuant, dit à Job, à travers la nuée:

یەزدانیش لە گەردەلوولەکەوە وەڵامی ئەیوبی دایەوە و فەرمووی:

7 Nullement, mais ceins-toi les reins comme un homme; je vais te questionner, tu me répondras.

«ئێستا وەک پیاو پشتێنەکەی خۆت توند بکە؛ من پرسیارت لێ دەکەم و تۆش وەڵامم بدەوە.

8 Ne refuse pas mon jugement: crois-tu que j'aie conversé avec toi, sinon pour que tu apparaisses juste?

«ئایا دادپەروەریم دەخەیتە گومانەوە، تاوانبارم دەکەیت بۆ ئەوەی خۆت بە ڕاستودروست دەربخەیت؟

9 Ton bras est-il le bras du Seigneur? ta voix est-elle comme son tonnerre?

یان بازووێکت وەک خودا هەیە و بە دەنگێکی وەک دەنگی ئەو دەگرمێنیت؟

10 Revêts-toi de grandeur et de puissance; orne-toi d'honneur et de gloire.

ئێستا بە پایەبەرزی و سەرفرازی خۆت بڕازێنەوە، ڕێز و شکۆمەندی بپۆشە.

11 Envoie des anges dans ta colère, humilie tout orgueilleux.

لافاوی تووڕەییەکەت بڕێژە و تەماشای هەموو لووتبەرزێک بکە و نزمی بکەرەوە،

12 Eteins les vaines splendeurs, fais tomber soudain l'impie en pourriture.

سەیری هەموو خۆبەزلزانێک بکە و زەلیلی بکە، لە جێی خۆیان پێ بە خراپەکاراندا بنێ.

13 Cache les pécheurs ensemble sous la terre; couvre leurs fronts de honte.

تێکڕا لەناو خۆڵ نوقومیان بکە، لە تاریکیدا ڕوویان بەند بکە.

14 Je confesserai alors que ta main peut sauver.

منیش دان بەوەدا دەنێم، کە دەستی ڕاستی خۆت دەتوانێت ڕزگارت بکات.

15 Mais vois auprès de toi les bêtes fauves; elles se repaissent d'herbe comme les bœufs.

«سەیری بەهێمۆت بکە، کە لەگەڵ تۆ دروستم کرد وەک مانگا گیا دەخوات.

16 La vigueur de la bête est dans ses reins; sa force dans ses entrailles.

ئەوەتا هێزەکەی لە کەمەریەتی و تواناکەی لە ماسوولکەکانی سکیەتی.

17 Elle dresse sa queue comme un cyprès; ses nerfs sont liés entre eux.

کلکی وەک داری ئورز شۆڕ دەکاتەوە؛ ماسوولکەکانی ڕانی یەکیان تەنیوە.

18 Ses côtes sont des côtes d'airain; son échine est de fer fondu.

ئێسکەکانی لوولەی بڕۆنزن، چوارپەلی وەکو لوولەی ئاسنن.

19 Elle est le commencement de l'œuvre du Seigneur, créée pour être raillée par les anges.

ئەو سەرەتای کارەکانی خودایە، بەڵام دروستکەرەکەی دەتوانێت بە شمشێر لێی نزیک بێتەوە.

20 Lorsqu'elle a gravi sur les cimes des monts, elle a réjoui les quadrupèdes dans le Tartare.

چیاکان سەوزایی بۆ دەردەخەن و هەموو ئاژەڵی کێوی لەتەنیشتی یاری دەکەن.

21 Elle se couche sous toute sorte d'arbre; auprès du papyrus, de l'herbe ou du roseau.

لەژێر درەختەکانی لۆتس ڕادەکشێت، خۆی دەشارێتەوە لەنێو قامیشی زۆنگەکاندا.

22 L'ombre des grands rameaux la couvre, ou les jeunes tiges des champs.

درەختەکانی لۆتس بە سێبەرەکانیان دایدەپۆشن؛ شۆڕەبی کەنار جۆگەکان دەوری دەدەن.

23 Vienne le flux de la mer, elle ne le sentira pas; elle ne craint rien; le Jourdain même se briserait sur sa gueule.

ئەگەر ئاوی ڕووبار هەستێت یان ڕووباری ئوردونیش تەووژم بۆ دەمی بهێنێت، ئەو دڵنیایە و ترسی لێ نانیشێت.

24 D'un coup d'œil elle réprimera son choc; pris au piège, il frémira jusqu'en ses narines.

ئایا کەس دەتوانێت ڕوو بە ڕوو ڕاوی بکات، یان بە تەڵە بیگرێت و لووتی کون بکات؟