Psaumes 17

1 Prière de David. Écoute, ô Éternel, la justice; sois attentif à mon cri; prête l’oreille à ma prière, qui ne s’élève pas de lèvres trompeuses.

Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.

2 Que mon droit sorte de ta présence, que tes yeux regardent à la droiture.

Od obliczności twojej sąd mój niech wynijdzie; oczy twoje niech patrzą na uprzejmość.

3 Tu as sondé mon cœur, tu [m’]as visité de nuit; tu m’as éprouvé au creuset, tu n’as rien trouvé; ma pensée ne va pas au-delà de ma parole.

Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.

4 Quant aux actions de l’homme, par la parole de tes lèvres je me suis gardé des voies de l’homme violent.

Co się tknie spraw ludzkich według słowa ust twoich, chroniłem się drogi okrutnika.

5 Quand tu soutiens mes pas dans tes sentiers, mes pieds ne chancellent point.

Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.

6 Je t’ai invoqué, car tu m’exauceras, ô Dieu! Incline ton oreille vers moi, écoute mes paroles.

Ja cię wzywam, bo mię wysłuchiwasz, Boże! Nakłoń ucha twego ku mnie, wysłuchaj słowa moje.

7 Rends admirable ta bonté, toi qui, par ta droite, sauves de [leurs] adversaires ceux qui se confient [en toi].

Okaż miłosierdzie twoje, ty, który ochraniasz ufających w tobie od tych, którzy powstawają przeciwko prawicy twojej.

8 Garde-moi comme la prunelle de l’œil; cache-moi sous l’ombre de tes ailes,

Strzeż mię jako źrenicy oka; pod cieniem skrzydeł twoich ukryj mię.

9 De devant ces méchants qui me dévastent, mes ardents ennemis qui m’entourent.

Przed twarzą niepobożnych, którzy mię niszczą, przed nieprzyjaciółmi duszy mojej, którzy mię ogarnęli.

10 Ils sont enfermés dans leur propre graisse; de leur bouche, ils parlent avec hauteur.

Tukiem swoim okryli się; hardzie mówią usty swemi.

11 À [chacun de] nos pas, maintenant ils nous environnent; ils fixent leurs yeux, se baissant jusqu’à terre:

Gdziekolwiek idziemy, obtoczyli nas; oczy swe nasadzili, aby nas potrącili ku ziemi.

12 Il est semblable au lion avide de déchirer, et comme le lionceau qui se tient dans les lieux cachés.

Każdy z nich podobien jest lwowi pragnącemu łupu, i lwięciu siedzącemu w jamie.

13 Lève-toi, Éternel! devance-le, renverse-le; délivre mon âme du méchant [par] ton épée,

Powstańże, Panie! uprzedź twarz jego, potrąć go, wyrwij duszę moję od niezbożnego mieczem twoim.

14 [Délivre-moi] des hommes [par] ta main, ô Éternel! des hommes de ce monde, [qui ont] leur portion dans cette vie, et dont tu remplis le ventre de tes biens cachés; ils sont rassasiés de fils, et ils laissent le reste de leurs [biens] à leurs enfants.

Wyrwij mię od ludzi ręką twoją, o Panie! od ludzi tego świata, których dział jest w tym żywocie, a których brzuch z szpiżarni twojej napełniasz, skąd nasyceni bywają, i synowie ich, a zostawiają ostatki swoje dzieciom swoim.

15 Moi, je verrai ta face en justice; quand je serai réveillé, je serai rassasié de ton image.

Ale ja w sprawiedliwości oglądam oblicze twoje; gdy się ocucę, nasycony będę obrazem obliczności twojej.