Job 12
1 Alors Job prit la parole et dit:
Zatem odpowiedział Ijob i, rzekł:
2 Vraiment vous êtes aussi sages que tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!
Wieraście wy sami ludźmi? i z wamiż umrze mądrość?
3 Moi aussi, j'ai de l'intelligence comme vous, je ne vous le cède en rien, et qui ne sait les choses que vous dites?
Teżci ja mam serce jako i wy, anim jest podlejszym niżeli wy; a któż i tego nie wie, co i wy?
4 Je suis la risée de mes amis, moi qui invoquais Dieu et à qui Dieu répondait; leur risée, moi le juste, l'innocent!...
Pośmiewiskiem jestem przyjacielowi memu, który gdy woła do Boga, ozywa mu się; naśmiewiskiem jest sprawiedliwy i doskonały.
5 Honte au malheur! C'est la devise des heureux; le mépris attend celui dont le pied chancelle.
Ten, co jest upadku bliski, jest pochodnią wzgardzoną człowiekowi, według myśli pokoju zażywającemu.
6 La paix cependant règne sous la tente des brigands, la sécurité pour ceux qui provoquent Dieu, et qui n'ont d'autre dieu que leur bras.
Spokojne i bezpieczne są namioty zbójców tych, którzy draźnią Boga, którym Bóg daje w ręce dobre rzeczy.
7 Mais, de grâce, interroge les bêtes, et elles t'instruiront, les oiseaux du ciel, et ils te l'apprendront;
A nawet pytaj się proszę bydląt, a one cię nauczą; i ptastwa niebieskiego, a oznajmi tobie.
8 ou bien parle à la terre, et elle t'enseignera; les poissons même de la mer te le raconteront.
Albo się rozmów z ziemią, a ona cię nauczy, i rozpowiedząć ryby morskie.
9 Qui ne sait, parmi tous ces êtres, que la main de Yahweh a fait ces choses,
Któż nie wie z tych wszystkich rzeczy, że to ręka Pańska sprawiła?
10 qu'il tient dans sa main l'âme de tout ce qui vit, et le souffle de tous les humains?
W którego ręku jest dusza wszelkiej rzeczy żywej, i duch wszelkiego ciała ludzkiego.
11 L'oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, comme le palais savoure les aliments?
Azaż nie ucho mowy doświadcza, jako usta pokarmu smakują?
12 Aux cheveux blancs appartient la sagesse, la prudence est le fruit des longs jours.
W ludziach starych jest mądrość, a w długich dniach roztropność.
13 En Dieu résident la sagesse et la puissance, à lui le conseil et l'intelligence.
Dopieroż u Pana jest mądrość, i siła, i rada, i umiejętność.
14 Voici qu'il renverse et l'on ne rebâtit pas; il ferme la porte sur l'homme, et on ne lui ouvre pas.
Oto on burzy, a nikt nie zbuduje; zamknie człowieka, a nikt mu nie otworzy.
15 Voici qu'il arrête les eaux, elles tarissent; il les lâche, elles bouleversent la terre.
On gdy zatrzyma wody, wyschną; a gdy je wypuści, podwracają ziemię.
16 A lui la force et la prudence, à lui celui qui est égaré et celui qui égare.
U niego jest moc i mądrość. Jego jest błądzący, i w błąd zawodzący.
17 Il emmène captifs les conseillers des peuples, et il ôte le sens aux juges.
On obiera radców z mądrości, a sędziów przywodzi do głupstwa.
18 Il délie la ceinture des rois, et ceint leurs reins d'une corde.
On pas królów rozwiązuje, i znowu przepasuje pasem biodra ich.
19 Il traîne les prêtres en captivité, et renverse les puissants.
Podaje książęta na łup, a mocarze podwraca.
20 Il ôte la parole aux hommes les plus habiles, et il enlève le jugement aux vieillards.
Odejmuje usta krasomówcom, a rozsądek starym odbiera.
21 Il verse le mépris sur les nobles, et il relâche la ceinture des forts.
Wylewa wzgardę na książęta, a mdli siły mocarzów.
22 Il met à découvert les choses cachées dans les ténèbres, et produit à la lumière l'ombre de la mort.
On odkrywa głębokie rzeczy z ciemności, a wywodzi na jaśnię cień śmierci.
23 Il fait croître les nations, et il les anéantit; il les étend et il les resserre.
Rozmnaża narody, i wytraca je; rozszerza lud, i umniejsza go.
24 Il ôte l'intelligence aux chefs des peuples de la terre, et les égare dans des déserts sans chemin;
On odejmuje serca przełożonym ludu ziemi, a czyni, że błądzą po pustyni bezdrożnej;
25 ils tâtonnent dans les ténèbres, loin de la lumière; il les fait errer comme un homme ivre.
Że macają w ciemnościach, gdzie nie masz światłości, a sprawuje, że błądzą jako pijani.
