< Isaïe 52 >
1 Réveille-toi, réveille-toi, revêts ta force, Sion! Revêts tes habits de fête, Jérusalem, ville sainte! Car l’incirconcis et l’impur n’entreront plus chez toi désormais.
Ke ke ʻā, ke ke ʻā; ʻai ho mālohi, ʻE Saione; ʻai ho ngaahi kofu matamatalelei, ʻE Selūsalema, ʻae kolo māʻoniʻoni: koeʻuhi ʻe ʻikai toe hū kiate koe ʻae taʻekamu mo e taʻemaʻa.
2 Secoue ta poussière, relève-toi, assieds-toi, Jérusalem; détache les chaînes de ton cou, captive, fille de Sion!
Tupeʻi koe mei he efu; tuʻu hake, pea nofo hifo, ʻE Selūsalema: vete koe mei he ngaahi haʻi ʻo ho kia, ʻE ʻofefine pōpula ʻo Saione.
3 Car ainsi parle Yahweh: Vous avez été vendus pour rien, et sans argent vous serez rachetés!
He ʻoku pehē ʻe Sihova, “Kuo mou fakatau ʻakimoutolu taʻehatotongi; pea ʻe huhuʻi ʻakimoutolu taʻehapaʻanga.
4 Car ainsi parle le Seigneur Yahweh: Mon peuple descendit jadis en Égypte pour y séjourner puis Assur l’opprima sans cause.
He ʻoku pehē ʻe he ʻEiki ko Sihova, “Naʻe ʻalu hifo ʻi muʻa ʻa hoku kakai ki ʻIsipite ke nofo ai; pea naʻe fakamālohiʻi taʻetotonu ʻakinautolu ʻe he kakai ʻAsilia.
5 Et maintenant qu’ai-je à faire ici? — oracle de Yahweh, puisque mon peuple a été enlevé sans droit? Ses tyrans poussent des hurlements, — oracle de Yahweh, et sans cesse, tout le jour, mon nom est outragé.
“Pea ko eni,” ʻoku pehē ʻe Sihova, “Ko e hā ʻoku ou maʻu ni, koeʻuhi ʻoku ʻave taʻehanoʻuhinga ʻa hoku kakai? Ko kinautolu ʻoku pule kiate kinautolu ʻoku nau fakaioho mamahi ʻakinautolu, ʻoku pehē ʻe Sihova, pea ʻoku kapea maʻu pe ʻi he ʻaho kotoa pē ʻa hoku huafa.
6 C’est pourquoi mon peuple connaîtra mon nom; oui, il saura en ce jour que c’est moi qui dis: « Me voici! »
Ko ia ʻe ʻilo ai ʻa hoku huafa ʻe hoku kakai: Pea te nau ʻilo ʻi he ʻaho ko ia, Ko au ia ʻoku folofola. “Vakai, ko au ia.
7 Qu’ils sont beaux sur les montagnes les pieds du messager, qui publie la bonne nouvelle de la paix; de celui qui annonce le bonheur, qui publie le salut; de celui qui dit à Sion: « Ton Dieu règne! »
Hono ʻikai fakaʻofoʻofa ʻi he ngaahi moʻunga ʻae vaʻe ʻo ia ʻoku ʻomi ʻae ongoongolelei, ʻaia ʻoku fakahā ʻae melino; ʻaia ʻoku ʻomi ʻae ongoongolelei ʻoe lelei, mo ne fakahā ʻae fakamoʻui; ʻaia ʻoku pehē ki Saione, “ʻOku pule ʻa ho ʻOtua!”
8 La voix de tes sentinelles! Elles élèvent la voix, elles poussent ensemble des cris d’allégresse, car elles voient de leurs yeux le retour de Yahweh en Sion.
ʻE hiki hake ʻae leʻo ʻo ho kau tangata leʻo; pea ʻe fakataha honau leʻo ʻonau hiva: he te nau mamata ko e mata ki he mata, ʻoka toe ʻomi ʻe Sihova ʻa Saione.
9 Éclatez ensemble en cris de joie, ruines de Jérusalem! Car Yahweh a consolé son peuple, il a racheté Jérusalem.
Ke hā mai ʻi he fiefia, hiva fakataha, ʻakimoutolu ʻae ngaahi potu lala ʻo Selūsalema, he kuo fakafiemālieʻi ʻe Sihova ʻa hono kakai, kuo ne huhuʻi ʻa Selūsalema.
10 Yahweh a découvert le bras de sa sainteté, aux yeux de toutes les nations; et toutes les extrémités de la terre verront le salut de notre Dieu.
Kuo fakahā ʻe Sihova ʻa hono nima ʻi he ʻao ʻoe ngaahi puleʻanga kotoa pē; pea ʻe mamata ʻe he ngaahi ngataʻanga kotoa pē ʻo māmani ʻae fakamoʻui ʻa hotau ʻOtua.
11 Partez, partez, sortez de là; ne touchez rien d’impur! Sortez du milieu d’elle; purifiez-vous; vous qui portez les vases de Yahweh.
ʻAlu ʻakimoutolu, ʻalu ʻakimoutolu, mou ʻalu atu mei ai, ʻoua ʻe ala ki ha meʻa taʻemaʻa; ʻalu ʻakimoutolu mei he lotolotonga ʻo ia; ke maʻa ʻakimoutolu ʻoku mou fua ʻae ngaahi ipu ʻa Sihova.
12 Car vous ne sortirez pas avec précipitation, et vous ne vous en irez pas en fuyant; car Yahweh marche devant vous, et le Dieu d’Israël est votre arrière garde!
Koeʻuhi ʻe ʻikai te mou ʻalu atu fakavave, pe ʻalu ʻi he hola: he ko Sihova ʻe muʻomuʻa ʻiate kimoutolu; pea ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli ʻe muimui ʻiate kimoutolu.
13 Voici que mon Serviteur prospérera; il grandira, il sera exalté, souverainement élevé.
Vakai, ʻe fai fakapotopoto ʻa ʻeku tamaioʻeiki, ʻe hakeakiʻi ia pea fakaongolelei, pea te ne māʻolunga ʻaupito.
14 De même que beaucoup ont été dans la stupeur en le voyant, — tant il était défiguré, son aspect n’étant plus celui d’un homme, ni son visage celui des enfants des hommes, —
ʻO hangē naʻe ofo ʻae tokolahi kiate ia, he liliu ʻo kovi hono fofonga ʻo lahi hake ʻi he tangata kotoa pē, mo hono sino ʻo lahi hake ʻi he ngaahi foha ʻoe tangata.
15 ainsi il fera tressaillir des nations nombreuses. Devant lui les rois fermeront la bouche; car ils verront ce qui ne leur avait pas été raconté, et ils apprendront ce qu’ils n’avaient pas entendu.
Ko ia te ne taufuʻi ʻae ngaahi puleʻanga lahi; ʻe tāpuni ʻe he ngaahi tuʻi honau fofonga kiate ia: he ko ia naʻe ʻikai fakahā kiate kinautolu te nau mamata ki ai; pea ko ia naʻe ʻikai te nau fanongo ki ai te nau tokangaʻi.