1 Samuel 26
1 Les Ziphéens vinrent auprès de Saül à Gabaa, et dirent: « David est caché sur la colline de Hachila, à l’est de la lande. »
Зифиций с-ау дус ла Саул ла Гибея ши ау зис: „Ятэ кэ Давид есте аскунс пе дялул Хакила, ын фаца пустиулуй.”
2 Saül se leva et descendit au désert de Ziph avec trois mille hommes d’élite d’Israël, pour chercher David au désert de Ziph.
Саул с-а скулат ши с-а коборыт ын пустиул Зиф, ку трей мий де оамень алешь дин Исраел, ка сэ кауте пе Давид ын пустиул Зиф.
3 Saül campa sur la colline de Hachila, à l’est de la lande, près du chemin, et David demeurait dans le désert. S’étant aperçut que Saül marchait à sa recherche au désert,
А тэбэрыт пе дялул Хакила, ын фаца пустиулуй, лынгэ друм. Давид ера ын пустиу ши, ынцелегынд кэ Саул мерӂе ын урмэриря луй ын пустиу,
4 David envoya des espions et apprit que Saül était réellement arrivé.
а тримис ниште искоаде ши а афлат кэ, ын адевэр, Саул венисе.
5 David se leva et vint au lieu où Saül était campé. David vit l’endroit où était couché Saül, avec Abner, fils de Ner, chef de son armée: — or Saül couchait au milieu du camp, et le peuple était campé autour de lui. —
Атунч, Давид с-а скулат ши а венит ла локул унде тэбэрысе Саул ши а вэзут локул унде ера кулкат Саул, ку Абнер, фиул луй Нер, кэпетения оштирий луй. Саул ера кулкат ын корт ын мижлокул таберей ши попорул ера тэбэрыт ын журул луй.
6 S’adressant donc à Achimélech, le Hittite, et à Abisaï, fils de Sarvia et frère de Joab, David dit: « Qui veut descendre avec moi au camp vers Saül. » Et Abisaï répondit: « Moi, je descendrai avec toi. »
Давид а луат кувынтул ши, ворбинд луй Ахимелек, Хетитул, ши луй Абишай, фиул Церуей ши фрателе луй Иоаб, а зис: „Чине вря сэ се кобоаре ку мине ын табэрэ ла Саул?” Ши Абишай а рэспунс: „Еу мэ вой коборы ку тине.”
7 David et Abisaï arrivèrent de nuit vers le peuple, et voici que Saül était couché au milieu du camp et dormait, sa lance fichée en terre à son chevet; Abner et le peuple étaient couchés autour de lui.
Давид ши Абишай с-ау дус ноаптя ла попор. Ши ятэ кэ Саул ера кулкат ши дормя ын корт, ын мижлокул таберей, ши сулица луй ера ынфиптэ ын пэмынт, ла капул луй. Абнер ши попорул луй ерау кулкаць ын журул луй.
8 Abisaï dit à David: « Dieu a enfermé aujourd’hui ton ennemi entre tes mains; maintenant, je te prie, laisse-moi le frapper de la lance et le clouer en terre d’un seul coup, sans que j’aie à y revenir. »
Абишай а зис луй Давид: „Думнезеу дэ астэзь пе врэжмашул тэу ын мыниле тале; ласэ-мэ, те рог, сэ-л ловеск ку сулица мя ши сэ-л пиронеск динтр-о ловитурэ ын пэмынт, ка сэ н-ам невое сэ-й май дау алта.”
9 Mais David dit à Abisaï: « Ne le tue pas! Car qui porterait la main sur l’oint de Yahweh et resterait impuni? »
Дар Давид а зис луй Абишай: „Ну-л оморы! Кэч чине ар путя пуне мына пе унсул Домнулуй ши сэ рэмынэ непедепсит?”
10 Et David dit: « Aussi vrai que Yahweh est vivant! Ce sera seulement Yahweh qui le frappera; ou bien son jour arrivera et il mourra, ou bien il descendra à la guerre et il périra;
Ши Давид а зис: „Виу есте Домнул кэ нумай Домнул ыл поате лови; фие кэ-й ва вени зиуа сэ моарэ, фие кэ се ва коборы ынтр-ун кымп де бэтае ши ва пери.
11 mais que Yahweh me préserve de porter la main sur l’oint de Yahweh! Maintenant, prends la lance qui est à son chevet, avec la cruche d’eau, et allons-nous-en. »
Сэ мэ феряскэ Домнул сэ пун мына пе унсул Домнулуй! Я нумай сулица де ла кэпэтыюл луй, урчорул ку апэ ши сэ плекэм.”
12 Et David prit la lance et la cruche d’eau qui étaient au chevet de Saül, et ils s’en allèrent. Personne ne vit, personne ne sut, personne ne se réveilla, car ils dormaient tous, Yahweh ayant fait tomber sur eux un profond assoupissement.
Давид а луат дар сулица ши урчорул ку апэ де ла кэпэтыюл луй Саул ши ау плекат. Нимень ну й-а вэзут, нич н-а бэгат де сямэ нимик ши нимень ну с-а дештептат, кэч Домнул ый куфундасе пе тоць ынтр-ун сомн адынк.
13 David passa de l’autre côté, et se tint au loin sur le sommet de la montagne; un grand espace les séparait.
Давид а трекут де чялалтэ парте ши а ажунс департе пе вырфул мунтелуй, ла о маре депэртаре де табэрэ.
14 Et David cria au peuple et à Abner, fils de Ner, en disant: « Ne répondras-tu pas, Abner! » Abner répondit en disant: « Qui es-tu, toi qui cries vers le roi? »
Ши а стригат попорулуй ши луй Абнер, фиул луй Нер: „Н-аузь ту, Абнер?” Абнер а рэспунс: „Чине ешть ту, каре стриӂь кэтре ымпэратул?”
15 David dit à Abner: « N’es-tu pas un homme? Et qui est ton pareil en Israël? Pourquoi donc n’as-tu pas gardé le roi, ton seigneur? Car quelqu’un du peuple est venu pour tuer le roi, ton seigneur.
Ши Давид а зис луй Абнер: „Оаре ну ешть ту бэрбат? Ши чине есте ка тине ын Исраел? Пентру че атунч н-ай пэзит пе ымпэрат, стэпынул тэу? Кэч чинева дин попор а венит сэ омоаре пе ымпэратул, стэпынул тэу.
16 Ce que tu as fait là n’est pas bien. Aussi vrai que Yahweh est vivant! Vous avez mérité la mort, pour n’avoir pas gardé votre maître, l’oint de Yahweh. Regarde maintenant où sont la lance du roi et la cruche d’eau qui était à son chevet. »
Че ай фэкут ту ну есте бине. Виу есте Домнул кэ сунтець вредничь де моарте, кэч н-аць вегят асупра стэпынулуй востру, асупра унсулуй Домнулуй. Уйтэ-те акум унде есте сулица ымпэратулуй ши урчорул де апэ, каре ерау ла кэпэтыюл луй.”
17 Saül reconnut la voix de David et dit: « Est-ce bien ta voix, mon fils David? » Et David répondit: « C’est ma voix, ô roi, mon seigneur. »
Саул а куноскут гласул луй Давид ши а зис: „Гласул тэу есте, фиул меу Давид?” Ши Давид а рэспунс: „Гласул меу, ымпэрате, домнул меу!”
18 Il ajouta: « Pourquoi mon seigneur poursuit-il son serviteur? Qu’ai-je fait, et quel crime ma main a-t-elle commis?
Ши а зис: „Пентру че урмэреште домнул меу пе робул сэу? Че-ам фэкут ши ку че сунт виноват?
19 Que le roi, mon seigneur, daigne maintenant écouter les paroles de ton serviteur: si c’est Yahweh qui t’excite contre moi, qu’il agrée le parfum d’une offrande; mais si ce sont des hommes, qu’ils soient maudits devant Yahweh, puisqu’ils m’ont chassé maintenant, pour m’ôter ma place de l’héritage de Yahweh, en disant: Va servir des dieux étrangers!
Сэ биневояскэ акум ымпэратул, домнул меу, сэ аскулте кувинтеле робулуй сэу. Дакэ Домнул есте Чел че те ацыцэ ымпотрива мя, сэ примяскэ миросул унуй дар де мынкаре де ла ной, дар дакэ оамений те ацыцэ, блестемаць сэ фие ынаинтя Домнулуй, фииндкэ ей мэ изгонеск азь ка сэ мэ дезлипяскэ де моштениря Домнулуй, зикынду-мь: ‘Ду-те де служеште унор думнезей стрэинь!’
20 Et maintenant que mon sang ne tombe pas sur la terre, loin de la face de Yahweh! Car le roi d’Israël s’est mis en marche pour chercher une puce, comme on poursuivrait une perdrix dans les montagnes. »
О, сэ ну-мь кадэ сынӂеле пе пэмынт департе де Фаца Домнулуй! Кэч ымпэратул луй Исраел а порнит сэ мэ кауте ка пе ун пуриче, кум ар урмэри о потырнике ын мунць.”
21 Saül dit: « J’ai péché; reviens, mon fils David, car je ne te ferai plus de mal, puisqu’en ce jour ma vie a été précieuse à tes yeux. Voilà que j’ai agi en insensé et j’ai fait une grande faute. »
Саул а зис: „Ам пэкэтуит; ынтоарче-те, фиул меу Давид, кэч ну-ць вой май фаче рэу, фииндкэ ын зиуа ачаста вяца мя а фост скумпэ ынаинтя та. Ам лукрат ка ун небун ши ам фэкут о маре грешялэ.”
22 David répondit: « Voici la lance, ô roi; que l’un de tes jeunes gens vienne la prendre.
Давид а рэспунс: „Ятэ сулица ымпэратулуй; сэ винэ унул дин оамений тэй с-о я.
23 Yahweh rendra à chacun selon sa justice et sa fidélité; car Yahweh t’avait livré aujourd’hui entre mes mains, et je n’ai pas voulu porter la main sur l’oint de Yahweh.
Домнул ва рэсплэти фиекэруя дупэ дрептатя луй ши дупэ крединчошия луй, кэч Домнул те дэдусе азь ын мыниле меле, ши еу н-ам врут сэ пун мына пе унсул Домнулуй.
24 Voici que, comme ta vie a été aujourd’hui d’un grand prix à mes yeux, ainsi ma vie sera d’un grand prix aux yeux de Yahweh, et il me délivrera de toute angoisse! »
Ши дупэ кум азь вяца та а авут ун маре прец ынаинтя мя, тот аша ши вяца мя ва авя ун маре прец ынаинтя Домнулуй ши Ел мэ ва избэви дин орьче неказ.”
25 Saül dit à David: « Sois béni mon fils, David! Tu réussiras certainement dans tes entreprises. » David continua son chemin, et Saül s’en retourna chez lui.
Саул а зис луй Давид: „Фий бинекувынтат, фиул меу Давид! Ту вей фаче лукрурь марь ши вей бируи.” Давид шь-а вэзут де друм, ши Саул с-а ынторс акасэ.
