< Psalmien 38 >
1 Daavidin virsi; syntiä tunnustettaessa. Herra, älä rankaise minua vihassasi, älä kiivastuksessasi kurita minua.
Een psalm van David, om te doen gedenken. O HEERE! straf mij niet in Uw groten toorn, en kastijd mij niet in Uw grimmigheid.
2 Sillä sinun nuolesi ovat uponneet minuun, sinun kätesi painaa minua.
Want Uw pijlen zijn in mij gedaald, en Uw hand is op mij nedergedaald.
3 Ei ole lihassani tervettä paikkaa sinun vihastuksesi tähden eikä luissani rauhaa minun syntieni tähden.
Er is niets geheels in mijn vlees, vanwege Uw gramschap; er is geen vrede in mijn beenderen, vanwege mijn zonde.
4 Sillä minun pahat tekoni käyvät pääni ylitse, niinkuin raskas kuorma ne ovat minulle liian raskaat.
Want mijn ongerechtigheden gaan over mijn hoofd; als een zware last zijn zij mij te zwaar geworden.
5 Minun haavani haisevat ja märkivät minun hulluuteni tähden.
Mijn etterbuilen stinken, zij zijn vervuild, vanwege mijn dwaasheid.
6 Minä käyn kumarassa, aivan kyyryssä, kuljen murheellisena kaiken päivää.
Ik ben krom geworden, ik ben uitermate zeer nedergebogen; ik ga den gansen dag in het zwart.
7 Sillä minun lanteeni ovat polttoa täynnä, eikä ole lihassani tervettä paikkaa.
Want mijn darmen zijn vol van een verachtelijke plage, en er is niets geheels in mijn vlees.
8 Minä olen voimaton ja peräti runneltu, minä parun sydämeni tuskassa.
Ik ben verzwakt, en uitermate zeer verbrijzeld; ik brul van het geruis mijns harten.
9 Herra, sinun edessäsi on kaikki minun halajamiseni, eikä minun huokaukseni ole sinulta salassa.
HEERE! voor U is al mijn begeerte; en mijn zuchten is voor U niet verborgen.
10 Minun sydämeni värisee, minun voimani on minusta luopunut, minun silmieni valo-sekin on minulta mennyt.
Mijn hart keert om en om, mijn kracht heeft mij verlaten; en het licht mijner ogen, ook zij zelven zijn niet bij mij.
11 Minun ystäväni ja läheiseni pysyvät syrjässä minun vitsauksestani, ja minun omaiseni seisovat kaukana.
Mijn liefhebbers en mijn vrienden staan van tegenover mijn plage, en mijn nabestaanden staan van verre.
12 Jotka minun henkeäni etsivät, ne virittävät pauloja; ja jotka minulle pahaa suovat, ne puhuvat turmion puheita ja miettivät petosta kaiket päivät.
En die mijn ziel zoeken, leggen mij strikken; en die mijn kwaad zoeken, spreken verdervingen, en zij overdenken den gansen dag listen.
13 Mutta minä olen kuin kuuro, en mitään kuule, kuin mykkä, joka ei suutansa avaa.
Ik daarentegen ben als een dove, ik hoor niet, en als een stomme, die zijn mond niet opendoet.
14 Minä olen kuin mies, joka ei mitään kuule ja jonka suussa ei vastausta ole.
Ja, ik ben als een man, die niet hoort, en in wiens mond geen tegenredenen zijn.
15 Sillä sinua, Herra, minä odotan, sinä vastaat, Herra, minun Jumalani.
Want op U, HEERE! hoop ik; Gij zult verhoren, HEERE, mijn God!
16 Minä sanon: älkööt iloitko minusta, älkööt ylvästelkö minua vastaan, kun jalkani horjuu.
Want ik zeide: Dat zij zich toch over mij niet verblijden! Wanneer mijn voet zou wankelen, zo zouden zij zich tegen mij groot maken.
17 Sillä minä olen kaatumaisillani, ja minun tuskani on aina edessäni;
Want ik ben tot hinken gereed, en mijn smart is steeds voor mij.
18 sillä minä tunnustan pahat tekoni, murehdin syntieni tähden.
Want ik maak U mijn ongerechtigheid bekend, ik ben bekommerd vanwege mijn zonde.
19 Mutta minun viholliseni elävät ja ovat väkevät, ja paljon on niitä, jotka minua syyttä vihaavat,
Maar mijn vijanden zijn levende, worden machtig; en die mij om valse oorzaken haten, worden groot.
20 jotka hyvän pahalla palkitsevat ja vihaavat minua, koska minä hyvään pyrin.
En die kwaad voor goed vergelden, staan mij tegen, omdat ik het goede najaag.
21 Älä hylkää minua, Herra, minun Jumalani, älä ole kaukana minusta.
Verlaat mij niet, o HEERE, mijn God! wees niet verre van mij.
22 Riennä avukseni, Herra, minun pelastukseni.
Haast U tot mijn hulp, HEERE, mijn Heil!