< Psalmien 107 >

1 Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.
Хвалите Господа, јер је добар; јер је довека милост Његова.
2 Niin sanokoot Herran lunastetut, jotka hän on lunastanut ahdistuksen alta
Тако нека кажу које је избавио Господ, које је избавио из руке непријатељеве,
3 ja koonnut pakanamaista, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja meren puolelta.
Скупио их из земаља, од истока и запада, од севера и мора.
4 He harhailivat erämaassa, autiossa, tiettömässä maassa, löytämättä asuttua kaupunkia.
Луташе по пустињи где се не живи, пута граду насељеном не находише;
5 Heidän oli nälkä ja jano, heidän sielunsa nääntyi heissä.
Беху гладни и жедни, и душа њихова изнемагаше у њима;
6 Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
Али завикаше ка Господу у тузи својој; и избави их из невоље њихове.
7 Ja hän ohjasi heidät oikealle tielle, niin että he pääsivät asuttuun kaupunkiin.
И изведе их на прав пут, који иде у град насељени.
8 Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa, hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
9 Sillä hän ravitsee nääntyvän sielun ja täyttää nälkäisen sielun hyvyydellä.
Јер сити душу ташту, и душу гладну пуни добра.
10 He istuivat pimeydessä ja synkeydessä, vangittuina kurjuuteen ja rautoihin,
Седеше у тами и у сену смртном, оковани у тугу и у гвожђе;
11 koska olivat niskoitelleet Jumalan käskyjä vastaan ja katsoneet halvaksi Korkeimman neuvon.
Јер не слушаше речи Божијих, и не марише за вољу Вишњег.
12 Hän masensi heidän sydämensä kärsimyksellä; he sortuivat, eikä ollut auttajaa.
Он поништи срце њихово страдањем; спотакоше се, и не беше кога да помогне.
13 Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове;
14 Hän vei heidät ulos pimeydestä ja synkeydestä, hän katkaisi heidän kahleensa.
Изведе их из таме и сена смртног, и раскиде окове њихове.
15 Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
16 Sillä hän särkee vaskiset ovet ja rikkoo rautaiset salvat.
Јер разби врата бронзана, и преворнице гвоздене сломи.
17 He olivat hulluja, sillä heidän vaelluksensa oli syntinen, ja he kärsivät vaivaa pahojen tekojensa tähden.
Безумници страдаше за неваљале путеве своје, и за неправде своје.
18 Heidän sielunsa inhosi kaikkea ruokaa, ja he olivat lähellä kuoleman portteja.
Свако се јело гадило души њиховој, и дођоше до врата смртних.
19 Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän pelasti heidät heidän ahdistuksistaan.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и избави их из невоље њихове.
20 Hän lähetti sanansa ja paransi heidät ja pelasti heidät haudasta.
Посла реч своју и исцели их, и избави их из гроба њиховог.
21 Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
22 Uhratkoot kiitosuhreja ja kertokoot riemuiten hänen töitään.
И нека принесу жртву за хвалу, и казују дела Његова у песмама!
23 He lähtivät laivoilla merelle ja kävivät kauppaa suurilla vesillä.
Који плове по мору на корабљима, и раде на великим водама,
24 He näkivät Herran työt ja hänen ihmeelliset tekonsa meren syvyyksissä.
Они су видели дела Господња, и чудеса Његова у дубини.
25 Hän sanoi sanansa ja nosti myrskytuulen, joka kohotti korkealle sen aallot.
Каже, и диже се силан ветар, и устају вали на њему,
26 He kohosivat taivasta kohti, he vajosivat syvyyksiin; heidän sielunsa menehtyi tuskasta.
Дижу се до небеса и спуштају до бездана: душа се њихова у невољи разлива;
27 He horjuivat ja hoippuivat kuin juopunut, ja kaikki heidän taitonsa hämmentyi.
Посрћу и љуљају се као пијани; све мудрости њихове нестаје.
28 Mutta hädässänsä he huusivat Herraa, ja hän päästi heidät heidän ahdistuksistaan.
Али завикаше ка Господу у тузи својој, и изведе их из невоље њихове.
29 Hän tyynnytti myrskyn, ja meren aallot hiljenivät.
Он обраћа ветар у тишину, и вали њихови умукну.
30 He iloitsivat, kun tuli tyyni, ja hän vei heidät toivottuun satamaan.
Веселе се кад се стишају, и води их у пристаниште које желе.
31 Kiittäkööt he Herraa hänen armostansa ja hänen ihmeellisistä teoistaan ihmislapsia kohtaan.
Нека хвале Господа за милост Његову, и за чудеса Његова ради синова људских!
32 Kunnioittakoot häntä kansan seurakunnassa ja vanhinten kokouksessa häntä ylistäkööt.
Нека Га узвишују на сабору народном, на скупштини старешинској славе Га!
33 Hän muutti virrat erämaaksi ja vesilähteet kuivaksi maaksi,
Он претвара реке у пустињу, и изворе водене у сухоту,
34 hedelmällisen maan suola-aroksi, sen asukasten pahuuden tähden.
Родну земљу у слану пустару за неваљалство оних који живе на њој.
35 Hän muutti erämaan vesilammikoiksi ja kuivan maan vesilähteiksi.
Он претвара пустињу у језера, и суву земљу у изворе водене,
36 Ja hän asetti nälkäiset sinne asumaan ja he rakensivat kaupungin asuaksensa.
И насељава онамо гладне. Они зидају градове за живљење;
37 Ja he kylvivät peltoja ja istuttivat viinitarhoja, jotka tuottivat satoisan hedelmän.
Сеју поља, саде винограде и сабирају летину.
38 Hän siunasi heitä, ja he lisääntyivät suuresti, ja hän antoi heille paljon karjaa.
Благосиља их и множе се јако, и стоке им не умањује.
39 Ja kun he vähentyivät ja vaipuivat onnettomuuden ja huolten painon alla,
Пре их беше мало, падаху од зла и невоље, што их стизаше.
40 niin hän, joka vuodattaa ylenkatsetta ruhtinasten päälle ja panee heidät harhailemaan tiettömissä autiomaissa,
Он сипа срамоту на кнезове, и оставља их да лутају по пустињи где нема путева.
41 hän kohotti köyhän kurjuudesta ja teki suvut suuriksi kuin lammaslaumat.
Он извлачи убогога из невоље, и племена множи као стадо.
42 Oikeamieliset näkevät sen ja riemuitsevat, ja kaiken vääryyden täytyy tukkia suunsa.
Добри виде и радују се, а свако неваљалство затискује уста своја.
43 Joka viisas on, se ottakoon näistä vaarin ja ajatelkoon Herran armotekoja.
Ко је мудар, нека запамти ово, и нека познају милости Господње.

< Psalmien 107 >