Psalmien 50
1 Asaphin Psalmi. Herra, väkevä Jumala, puhuu, ja kutsuu maailman hamasta auringon koitosta niin laskemiseen asti.
Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.
2 Zionista antaa Jumala täydellisen kirkkauden paistaa.
Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
3 Meidän Jumalamme tulee, ja ei vaikene: kuluttavainen tuli käy hänen edellänsä, ja hänen ympärillänsä väkevä ilma.
Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
4 Hän kutsuu taivaat ylhäältä ja maan, tuomitaksensa kansaansa.
Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.
5 Kootkaat minulle minun pyhäni, jotka liitostani enemmän pitävät kuin uhrista.
Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.
6 Ja taivaat pitää hänen vanhurskauttansa ilmoittaman; sillä Jumala on tuomari, (Sela)
Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)
7 Kuule, kansani! minä tahdon puhua, ja sinun seassas, Israel, todistaa: minä Jumala olen sinun Jumalas,
Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.
8 Uhreistas en minä sinua nuhtele; sillä sinun polttouhris ovat alati minun edessäni.
Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.
9 En minä ota härkiä sinun huoneestas, enkä kauriita navetastas;
Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.
10 Sillä kaikki metsän eläimet ovat minun, ja eläimet vuorilla tuhansin.
Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.
11 Minä tunnen kaikki linnut vuorten päällä, ja metsän pedot ovat minun edessäni.
Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.
12 Jos minä isoon, en minä sitä sano sinulle; sillä maan piiri on minun, ja kaikki mitä siinä on.
Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.
13 Luuletkos minun syövän härjän lihaa? ja kauristen verta juovan?
Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?
14 Uhraa Jumalalle kiitosuhri, ja maksa Ylimmäiselle lupaukses;
Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;
15 Ja avukses huuda minua hädässäs, niin minä tahdon auttaa sinua, ja sinun pitää kunnioittaman minua.
A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.
16 Mutta jumalattomalle sanoo Jumala: miksi sinä ilmoitat minun säätyjäni? ja otat minun liittoni suulles?
Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?
17 Ettäs kuritusta vihaat, ja heität minun sanani taakses.
Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.
18 Koskas varkaan näet, niin sinä juokset hänen kanssansa, ja pidät yhtä huorintekiäin kanssa.
Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.
19 Sinun suus sallit sinä pahaa puhua, ja kieles saattaa petosta matkaan.
Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.
20 Sinä istut ja puhut veljeäs vastaan, äitis poikaa sinä pilkkaat.
Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.
21 Näitä teet, ja minä olen vaiti; niin sinä luulet, että minä olen sinun kaltaises; mutta minä nuhtelen sinua ja asetan näitä silmäis eteen.
Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.
22 Ymmärtäkäät siis näitä te, jotka Jumalan unhotatte; etten minä tempaisi joskus pois, ja ei olisi vapahtajaa.
Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.
23 Joka kiitosta uhraa, se ylistää minua, ja siinä on se tie, että minä osoitan hänelle Jumalan autuuden.
Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.
