< Matteuksen 12 >
1 Siihen aikaan kävi Jesus sabbatina laihoin lävitse; niin hänen opetuslapsensa isosivat, ja rupesivat tähkäpäitä noukkimaan ja syömään.
அநந்தரம்’ யீஸு² ர்விஸ்²ராமவாரே ஸ்²ஸ்யமத்⁴யேந க³ச்ச²தி, ததா³ தச்சி²ஷ்யா பு³பு⁴க்ஷிதா: ஸந்த: ஸ்²ஸ்யமஞ்ஜரீஸ்²ச²த்வா சி²த்வா கா²தி³துமாரப⁴ந்த|
2 Mutta kuin Pharisealaiset sen näkivät, sanoivat he hänelle: katso, sinun opetuslapses tekevät sitä, mitä ei sovi sabbatina tehdä.
தத்³ விலோக்ய பி²ரூஸி²நோ யீஸு²ம்’ ஜக³து³: , பஸ்²ய விஸ்²ராமவாரே யத் கர்ம்மாகர்த்தவ்யம்’ ததே³வ தவ ஸி²ஷ்யா: குர்வ்வந்தி|
3 Mutta hän sanoi heille: ettekö te ole lukeneet, mitä David teki, kuin hän isosi, ja ne, jotka hänen kanssansa olivat?
ஸ தாந் ப்ரத்யாவத³த, தா³யூத்³ தத்ஸங்கி³நஸ்²ச பு³பு⁴க்ஷிதா: ஸந்தோ யத் கர்ம்மாகுர்வ்வந் தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²?
4 Kuinka hän meni Jumalan huoneeseen, ja söi näkyleivät, joita ei hänen sopinut syödä, eikä niidenkään, jotka hänen kanssansa olivat, mutta ainoastaan pappein?
யே த³ர்ஸ²நீயா: பூபா: யாஜகாந் விநா தஸ்ய தத்ஸங்கி³மநுஜாநாஞ்சாபோ⁴ஜநீயாஸ்த ஈஸ்²வராவாஸம்’ ப்ரவிஷ்டேந தேந பு⁴க்தா: |
5 Taikka ettekö te laissa ole lukeneet, että papit sabbatina rikkovat templissä sabbatin, ja ovat kuitenkin nuhteettomat?
அந்யச்ச விஸ்²ராமவாரே மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ விஸ்²ராமவாரீயம்’ நியமம்’ லங்வந்தோபி யாஜகா நிர்தோ³ஷா ப⁴வந்தி, ஸா²ஸ்த்ரமத்⁴யே கிமித³மபி யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்’?
6 Mutta minä sanon teille: tässä on se, joka on suurempi kuin templi.
யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அத்ர ஸ்தா²நே மந்தி³ராத³பி க³ரீயாந் ஏக ஆஸ்தே|
7 Mutta jos te tietäisitte, mikä se on: laupiutta minä tahdon, ja en uhria, sitte ette suinkaan tuomitsisi viattomia.
கிந்து த³யாயாம்’ மே யதா² ப்ரீதி ர்ந ததா² யஜ்ஞகர்ம்மணி| ஏதத்³வசநஸ்யார்த²ம்’ யதி³ யுயம் அஜ்ஞாஸிஷ்ட தர்ஹி நிர்தோ³ஷாந் தோ³ஷிணோ நாகார்ஷ்ட|
8 Sillä Ihmisen Poika on myös sabbatin Herra.
அந்யச்ச மநுஜஸுதோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி பதிராஸ்தே|
9 Ja hän läksi sieltä, ja tuli heidän synagogaansa.
அநந்தரம்’ ஸ தத்ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய தேஷாம்’ ப⁴ஜநப⁴வநம்’ ப்ரவிஷ்டவாந், ததா³நீம் ஏக: ஸு²ஷ்ககராமயவாந் உபஸ்தி²தவாந்|
10 Ja katso, siellä oli ihminen, jolla oli kuivettunut käsi. Ja he kysyivät häneltä, sanoen: sopiiko sabbatina parantaa? että he olisivat saaneet kantaa hänen päällensä.
ததோ யீஸு²ம் அபவதி³தும்’ மாநுஷா: பப்ரச்சு²: , விஸ்²ராமவாரே நிராமயத்வம்’ கரணீயம்’ ந வா?
11 Niin hän sanoi heille: kuka on teistä ihminen, jolla olis yksi lammas, ja jos se sabbatina putoais kaivoon, eikö hän tarttuisi siihen ja vetäisi ylös?
தேந ஸ ப்ரத்யுவாச, விஸ்²ராமவாரே யதி³ கஸ்யசித்³ அவி ர்க³ர்த்தே பததி, தர்ஹி யஸ்தம்’ க்⁴ரு’த்வா ந தோலயதி, ஏதாத்³ரு’ஸோ² மநுஜோ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஆஸ்தே?
12 Kuinka paljoa jalompi on ihminen kuin lammas? Sentähden sopii kyllä sabbatina hyvää tehdä.
அவே ர்மாநவ: கிம்’ நஹி ஸ்²ரேயாந்? அதோ விஸ்²ராமவாரே ஹிதகர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’|
13 Niin hän sanoi sille ihmiselle: ojenna kätes! ja hän ojensi, ja se tuli terveeksi niinkuin toinenkin.
அநந்தரம்’ ஸ தம்’ மாநவம்’ க³தி³தவாந், கரம்’ ப்ரஸாரய; தேந கரே ப்ரஸாரிதே ஸோந்யகரவத் ஸ்வஸ்தோ²(அ)ப⁴வத்|
14 Mutta Pharisealaiset menivät ja neuvoa pitivät häntä vastaan, kuinka he hänen hukuttaisivat.
ததா³ பி²ரூஸி²நோ ப³ஹிர்பூ⁴ய கத²ம்’ தம்’ ஹநிஷ்யாம இதி குமந்த்ரணாம்’ தத்ப்ராதிகூல்யேந சக்ரு: |
15 Mutta kuin Jesus sen ymmärsi, meni hän sieltä pois, ja paljo kansaa seurasi häntä, ja hän teki kaikki terveeksi.
ததோ யீஸு²ஸ்தத்³ விதி³த்வா ஸ்த²நாந்தரம்’ க³தவாந்; அந்யேஷு ப³ஹுநரேஷு தத்பஸ்²சாத்³ க³தேஷு தாந் ஸ நிராமயாந் க்ரு’த்வா இத்யாஜ்ஞாபயத்,
16 Ja hän haastoi heitä, häntä ilmoittamasta,
யூயம்’ மாம்’ ந பரிசாயயத|
17 Että täytettäisiin, mitä sanottu oli Jesaias prophetan kautta, joka sanoo:
தஸ்மாத் மம ப்ரீயோ மநோநீதோ மநஸஸ்துஷ்டிகாரக: | மதீ³ய: ஸேவகோ யஸ்து வித்³யதே தம்’ ஸமீக்ஷதாம்’| தஸ்யோபரி ஸ்வகீயாத்மா மயா ஸம்’ஸ்தா²பயிஷ்யதே| தேநாந்யதே³ஸ²ஜாதேஷு வ்யவஸ்தா² ஸம்’ப்ரகாஸ்²யதே|
18 Katso, minun palveliani, jonka minä valitsin, minun rakkaani, johonka minun sieluni mielistyi: minä panen hänen päällensä minun henkeni, ja hänen pitää tuomion pakanoille julistaman.
கேநாபி ந விரோத⁴ம்’ ஸ விவாத³ஞ்ச கரிஷ்யதி| ந ச ராஜபதே² தேந வசநம்’ ஸ்²ராவயிஷ்யதே|
19 Ei hän riitele eikä huuda, eikä yhdenkään pidä kuuleman hänen ääntänsä kujilla.
வ்யவஸ்தா² சலிதா யாவத் நஹி தேந கரிஷ்யதே| தாவத் நலோ விதீ³ர்ணோ(அ)பி ப⁴ம்’க்ஷ்யதே நஹி தேந ச| ததா² ஸதூ⁴மவர்த்திஞ்ச ந ஸ நிர்வ்வாபயிஷ்யதே|
20 Särjettyä ruokoa ei hänen pidä murentaman ja suitsuvaista kynttilän sydäntä ei hänen pidä sammuttaman, siihenasti kuin hän saattaa tuomion voitoksi,
ப்ரத்யாஸா²ஞ்ச கரிஷ்யந்தி தந்நாம்நி பி⁴ந்நதே³ஸ²ஜா: |
21 Ja hänen nimensä päälle pitää pakanain toivoman.
யாந்யேதாநி வசநாநி யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நா ப்ரோக்தாந்யாஸந், தாநி ஸப²லாந்யப⁴வந்|
22 Silloin tuotiin hänen tykönsä pirulta riivattu, sokia ja mykkä; ja hän paransi hänen, niin että sokia ja mykkä sekä puhui että näki.
அநந்தரம்’ லோகை ஸ்தத்ஸமீபம் ஆநீதோ பூ⁴தக்³ரஸ்தாந்த⁴மூகைகமநுஜஸ்தேந ஸ்வஸ்தீ²க்ரு’த: , தத: ஸோ(அ)ந்தோ⁴ மூகோ த்³ரஷ்டும்’ வக்துஞ்சாரப்³த⁴வாந்|
23 Ja kaikki kansa hämmästyi ja sanoi: olleeko tämä se Davidin poika?
அநேந ஸர்வ்வே விஸ்மிதா: கத²யாஞ்சக்ரு: , ஏஷ: கிம்’ தா³யூத³: ஸந்தாநோ நஹி?
24 Mutta kuin Pharisealaiset sen kuulivat, sanoivat he: ei tämä aja ulos perkeleitä, vaan beelsebubin, perkeleitten päämiehen, kautta.
கிந்து பி²ரூஸி²நஸ்தத் ஸ்²ருத்வா க³தி³தவந்த: , பா³ல்ஸிபூ³ப்³நாம்நோ பூ⁴தராஜஸ்ய ஸாஹாய்யம்’ விநா நாயம்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
25 Mutta kuin Jesus tiesi heidän ajatuksensa, sanoi hän heille: jokainen valtakunta, itsiänsä vastaan erinnyt, tulee kylmille, ja jokainen kaupunki taikka huone, itsiänsä vastaan erinnyt, ei seiso.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தேஷாம் இதி மாநஸம்’ விஜ்ஞாய தாந் அவத³த் கிஞ்சந ராஜ்யம்’ யதி³ ஸ்வவிபக்ஷாத்³ பி⁴த்³யதே, தர்ஹி தத் உச்சி²த்³யதே; யச்ச கிஞ்சந நக³ரம்’ வா க்³ரு’ஹம்’ ஸ்வவிபக்ஷாத்³ விபி⁴த்³யதே, தத் ஸ்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோதி|
26 Ja jos saatana ajaa ulos saatanan, niin hän on erinnyt itsiänsä vastaan: kuinka siis hänen valtakuntansa seisois?
தத்³வத் ஸ²யதாநோ யதி³ ஸ²யதாநம்’ ப³ஹி: க்ரு’த்வா ஸ்வவிபக்ஷாத் ப்ரு’த²க் ப்ரு’த²க் ப⁴வதி, தர்ஹி தஸ்ய ராஜ்யம்’ கேந ப்ரகாரேண ஸ்தா²ஸ்யதி?
27 Ja jos minä beelsebubin kautta ajaisin perkeleitä ulos, kenenkä kautta siis poikanne ajavat niitä ulos? Sentähden pitää heidän oleman teidän tuomarinne.
அஹஞ்ச யதி³ பா³ல்ஸிபூ³பா³ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி, தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸந்தாநா: கேந பூ⁴தாந் த்யாஜயந்தி? தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம் ஏதத்³விசாரயிதாரஸ்த ஏவ ப⁴விஷ்யந்தி|
28 Mutta jos minä ajan ulos perkeleitä Jumalan Hengellä, niin Jumalan valtakunta tuli teidän tykönne.
கிந்தவஹம்’ யதீ³ஸ்²வராத்மநா பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி, தர்ஹீஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதி⁴மாக³தவத்|
29 Taikka kuinka joku taitaa jonkun väkevän huoneeseen mennä, ja hänen kaluansa ryöstää, ellei hän ensin sido väkevää, ja sitte ryöstä hänen huonettansa?
அந்யஞ்ச கோபி ப³லவந்த ஜநம்’ ப்ரத²மதோ ந ப³த்³வ்வா கேந ப்ரகாரேண தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய தத்³த்³ரவ்யாதி³ லோட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி? கிந்து தத் க்ரு’த்வா ததீ³யக்³ரு’ஸ்ய த்³ரவ்யாதி³ லோட²யிதும்’ ஸ²க்நோதி|
30 Joka ei ole minun kanssani, hän on minua vastaan, ja joka ei minun kanssani kokoo, hän hajoittaa.
ய: கஸ்²சித் மம ஸ்வபக்ஷீயோ நஹி ஸ விபக்ஷீய ஆஸ்தே, யஸ்²ச மயா ஸாகம்’ ந ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி, ஸ விகிரதி|
31 Sentähden sanon minä teille: kaikki synnit ja pilkka annetaan ihmisille anteeksi; mutta pilkkaa Henkeä vastaan ei anteeksi anneta ihmisille.
அதஏவ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, மநுஜாநாம்’ ஸர்வ்வப்ரகாரபாபாநாம்’ நிந்தா³யாஸ்²ச மர்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து பவித்ரஸ்யாத்மநோ விருத்³த⁴நிந்தா³யா மர்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
32 Ja kuka ikänä sanoo jonkun sanan Ihmisen Poikaa vastaan, se hänelle anteeksi annetaan; mutta joka sanoo jotakin Pyhää Henkeä vastaan, ei sitä hänelle anteeksi anneta, ei tässä eikä tulevaisessa maailmassa. (aiōn )
யோ மநுஜஸுதஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி, தஸ்யாபராத⁴ஸ்ய க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, கிந்து ய: கஸ்²சித் பவித்ரஸ்யாத்மநோ விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி நேஹலோகே ந ப்ரேத்ய தஸ்யாபராத⁴ஸ்ய க்ஷமா ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி| (aiōn )
33 Taikka tehkäät hyvä puu, niin hänen hedelmänsä tulee hyväksi, taikka tehkäät mädännyt puu, niin hänen hedelmänsä tulee mädänneeksi; sillä hedelmästä puu tunnetaan.
பாத³பம்’ யதி³ ப⁴த்³ரம்’ வத³த², தர்ஹி தஸ்ய ப²லமபி ஸாது⁴ வக்தவ்யம்’, யதி³ ச பாத³பம்’ அஸாது⁴ம்’ வத³த², தர்ஹி தஸ்ய ப²லமப்யஸாது⁴ வக்தவ்யம்’; யத: ஸ்வீயஸ்வீயப²லேந பாத³ப: பரிசீயதே|
34 Te kyykärmetten sikiät, kuinka te taidatte hyvää puhua, koska te itse pahat olette? sillä sydämen kyllyydestä suu puhuu.
ரே பு⁴ஜக³வம்’ஸா² யூயமஸாத⁴வ: ஸந்த: கத²ம்’ ஸாது⁴ வாக்யம்’ வக்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத²? யஸ்மாத்³ அந்த: கரணஸ்ய பூர்ணபா⁴வாநுஸாராத்³ வத³நாத்³ வசோ நிர்க³ச்ச²தி|
35 Hyvä ihminen tuo edes hyvästä sydämen tavarasta hyviä, ja paha ihminen tuo edes pahasta tavarasta pahoja.
தேந ஸாது⁴ர்மாநவோ(அ)ந்த: கரணரூபாத் ஸாது⁴பா⁴ண்டா³கா³ராத் ஸாது⁴ த்³ரவ்யம்’ நிர்க³மயதி, அஸாது⁴ர்மாநுஷஸ்த்வஸாது⁴பா⁴ண்டா³கா³ராத்³ அஸாது⁴வஸ்தூநி நிர்க³மயதி|
36 Mutta minä sanon teille: jokaisesta turhasta sanasta, jonka ihmiset puhuvat, pitää heidän luvun tekemän tuomiopäivänä;
கிந்த்வஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, மநுஜா யாவந்த்யாலஸ்யவசாம்’ஸி வத³ந்தி, விசாரதி³நே தது³த்தரமவஸ்²யம்’ தா³தவ்யம்’,
37 Sillä sanoistas sinä hurskaaksi tehdään, ja sanoistas sinä tuomitaan.
யதஸ்த்வம்’ ஸ்வீயவசோபி⁴ ர்நிரபராத⁴: ஸ்வீயவசோபி⁴ஸ்²ச ஸாபராதோ⁴ க³ணிஷ்யஸே|
38 Silloin vastasivat muutamat kirjanoppineista ja Pharisealaisista, sanoen: Mestari, me tahdomme nähdä sinulta merkkiä.
ததா³நீம்’ கதிபயா உபாத்⁴யாயா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச ஜக³து³: , ஹே கு³ரோ வயம்’ ப⁴வத்த: கிஞ்சந லக்ஷ்ம தி³த்³ரு’க்ஷாம: |
39 Niin hän vastasi ja sanoi heille: tämä häijy ja huorintekiä suku etsii merkkiä, ja ei hänelle pidä merkkiä annettaman, vaan Jonan prophetan merkki.
ததா³ ஸ ப்ரத்யுக்தவாந், து³ஷ்டோ வ்யபி⁴சாரீ ச வம்’ஸோ² லக்ஷ்ம ம்ரு’க³யதே, கிந்து ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ யூநஸோ லக்ஷ்ம விஹாயாந்யத் கிமபி லக்ஷ்ம தே ந ப்ரத³ர்ஸ²யிஷ்யந்தே|
40 Sillä niinkuin Jona oli valaskalan vatsassa kolme päivää ja kolme yötä, niin pitää myös Ihmisen Pojan maan sydämessä kolme päivää ja kolme yötä oleman.
யதோ யூநம் யதா² த்ர்யஹோராத்ரம்’ ப்³ரு’ஹந்மீநஸ்ய குக்ஷாவாஸீத், ததா² மநுஜபுத்ரோபி த்ர்யஹோராத்ரம்’ மேதி³ந்யா மத்⁴யே ஸ்தா²ஸ்யதி|
41 Niniven miehet pitää nouseman tuomiolle tämän suvun kanssa ja hänen tuomitseman; sillä he paransivat heitänsä Jonan saarnasta. Ja katso, tässä on enempi kuin Jona.
அபரம்’ நீநிவீயா மாநவா விசாரதி³ந ஏதத்³வம்’ஸீ²யாநாம்’ ப்ரதிகூலம் உத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யந்தி, யஸ்மாத்தே யூநஸ உபதே³ஸா²த் மநாம்’ஸி பராவர்த்தயாஞ்சக்ரிரே, கிந்த்வத்ர யூநஸோபி கு³ருதர ஏக ஆஸ்தே|
42 Etelän kuningatar on nouseva tuomiolle tämän suvun kanssa ja hänen tuomitseva; sillä hän tuli maan ääristä kuulemaan Salomonin viisautta. Ja katso, tässä on enempi kuin Salomon.
புநஸ்²ச த³க்ஷிணதே³ஸீ²யா ராஜ்ஞீ விசாரதி³ந ஏதத்³வம்’ஸீ²யாநாம்’ ப்ரதிகூலமுத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யதி யத: ஸா ராஜ்ஞீ ஸுலேமநோ வித்³யாயா: கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ மேதி³ந்யா: ஸீம்ந ஆக³ச்ச²த், கிந்து ஸுலேமநோபி கு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)த்ர ஆஸ்தே|
43 Mutta kuin rietas henki on lähtenyt ihmisestä, niin hän vaeltaa lävitse kuivia paikkoja, etsein lepoa, ja ei löydä.
அபரம்’ மநுஜாத்³ ப³ஹிர்க³தோ (அ)பவித்ரபூ⁴த: ஸு²ஷ்கஸ்தா²நேந க³த்வா விஸ்²ராமம்’ க³வேஷயதி, கிந்து தத³லப⁴மாந: ஸ வக்தி, யஸ்மா; நிகேதநாத்³ ஆக³மம்’, ததே³வ வேஸ்²ம பகாவ்ரு’த்ய யாமி|
44 Silloin hän sanoo: minä palajan jälleen minun huoneeseeni, kusta minä läksin. Ja kuin hän tulee, niin hän löytää sen tyhjäksi, käväistyksi ja kaunistetuksi.
பஸ்²சாத் ஸ தத் ஸ்தா²நம் உபஸ்தா²ய தத் ஸூ²ந்யம்’ மார்ஜ்ஜிதம்’ ஸோ²பி⁴தஞ்ச விலோக்ய வ்ரஜந் ஸ்வதோபி து³ஷ்டதராந் அந்யஸப்தபூ⁴தாந் ஸங்கி³ந: கரோதி|
45 Silloin hän menee ja ottaa kanssansa seitsemän muuta henkeä, itseänsä pahempaa, ja ne sisälle menevät ja asuvat siellä, ja sen ihmisen viimeiset tulevat pahemmaksi kuin ensimäiset. Näin myös tapahtuu tälle pahalle sukukunnalle.
ததஸ்தே தத் ஸ்தா²நம்’ ப்ரவிஸ்²ய நிவஸந்தி, தேந தஸ்ய மநுஜஸ்ய ஸே²ஷத³ஸா² பூர்வ்வத³ஸா²தோதீவாஸு²பா⁴ ப⁴வதி, ஏதேஷாம்’ து³ஷ்டவம்’ஸ்²யாநாமபி ததை²வ க⁴டிஷ்யதே|
46 Kuin hän vielä kansalle puhui, katso, hänen äitinsä ja veljensä seisoivat ulkona ja pyysivät häntä puhutella.
மாநவேப்⁴ய ஏதாஸாம்’ கத²நாம்’ கத²நகாலே தஸ்ய மாதா ஸஹஜாஸ்²ச தேந ஸாகம்’ காஞ்சித் கதா²ம்’ கத²யிதும்’ வாஞ்ச²ந்தோ ப³ஹிரேவ ஸ்தி²தவந்த: |
47 Niin yksi sanoi hänelle: katso, äitis ja veljes seisovat ulkona, ja tahtovat sinua puhutella.
தத: கஸ்²சித் தஸ்மை கதி²தவாந், பஸ்²ய தவ ஜநநீ ஸஹஜாஸ்²ச த்வயா ஸாகம்’ காஞ்சந கதா²ம்’ கத²யிதும்’ காமயமாநா ப³ஹிஸ்திஷ்ட²ந்தி|
48 Niin hän vastasi ja sanoi sille, joka hänelle sitä sanoi: kuka on minun äitini ja kutka ovat minun veljeni?
கிந்து ஸ தம்’ ப்ரத்யவத³த், மம கா ஜநநீ? கே வா மம ஸஹஜா: ?
49 Ja hän ojensi kätensä opetuslastensa puoleen ja sanoi: minun äitini ja minun veljeni.
பஸ்²சாத் ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய கதி²தவாந், பஸ்²ய மம ஜநநீ மம ஸஹஜாஸ்²சைதே;
50 Sillä jokainen, joka tekee Isäni tahdon, joka on taivaissa, hän on minun veljeni, ja sisareni, ja äitini.
ய: கஸ்²சித் மம ஸ்வர்க³ஸ்த²ஸ்ய பிதுரிஷ்டம்’ கர்ம்ம குருதே, ஸஏவ மம ப்⁴ராதா ப⁴கி³நீ ஜநநீ ச|