Psalmowo 34
1 David ƒe ha. Ekpa ha sia esime wòdo aɖaʋatɔ eɖokui le Abimelek ŋkume, eye wònyae wòdzo. Mado Yehowa ɖe dzi ɣe sia ɣi; eye eƒe kafukafu anɔ nye nu me ɖaa.
Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
2 Nye luʋɔ aƒo adegbe le Yehowa me, ame siwo le veve sem la nesee ne woakpɔ dzidzɔ.
Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
3 Mido kɔkɔ Yehowa kplim; mina míawɔ ɖeka ado eƒe ŋkɔ ɖe dzi.
Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
4 Meyɔ Yehowa, eye wòtɔ nam heɖem tso nye vɔvɔ̃wo katã me.
Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
5 Ame siwo tsɔ woƒe ŋku da ɖe edzi la aklẽ, ŋukpe matsyɔ mo na wo o.
Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
6 Hiãtɔ sia yɔe, eye Yehowa ɖo toe, heɖee le eƒe xaxawo katã me.
Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
7 Yehowa ƒe dɔlawo ƒua asaɖa anyi ƒoa xlã ame siwo vɔ̃nɛ, eye wòɖea wo.
Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
8 Miɖɔe kpɔ, ne miakpɔe be Yehowa ƒe dɔ me nyo; woayra ŋutsu si be ɖe eya amea me.
Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
9 Mivɔ̃ Yehowa, mi eƒe ame kɔkɔewo, elabena naneke mehiãa ame siwo vɔ̃nɛ la o.
Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
10 Dɔ awu dzatawo, eye woagbɔdzɔ, gake ame siwo dia Yehowa ya la, kesinɔnu aɖeke mahiã wo o.
Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
11 Miva, vinyewo, miɖo tom, ne mafia Yehowavɔvɔ̃ mi.
Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
12 Mia dometɔ siwo lɔ̃ agbe, eye miedi be miakpɔ ŋkekenyui geɖewo la,
Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
13 mikpɔ miaƒe aɖewo dzi nyuie tso vɔ̃ ŋuti, eye miaƒe nuyiwo tso aʋatsokaka ŋuti.
Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 Mite ɖa le vɔ̃ gbɔ, eye miawɔ nu nyui, midi ŋutifafa, eye miati eyome.
Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
15 Yehowa ƒe ŋku le ame dzɔdzɔewo ŋu, eye eƒe towo le woƒe ɣlidodo ŋu;
Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
16 ke Yehowa klẽa ŋku ɖe nu vɔ̃ɖi wɔlawo be wòaɖe wo ɖa le anyigba dzi, eye womagaɖo ŋku wo dzi akpɔ o.
Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
17 Ame dzɔdzɔewo do ɣli, Yehowa see, eye wòɖe wo le woƒe xaxawo katã me.
Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
18 Yehowa tsɔ ɖe ame siwo ƒe dzi gbã gudugudu la gbɔ, eye wòɖea ame siwo ƒe gbɔgbɔ wogbã ƒu anyi.
Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
19 Ame dzɔdzɔe ƒe fukpekpewo sɔ gbɔ ŋutɔ, gake Yehowa ɖenɛ le wo katã me;
Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
20 ekpɔa eƒe ƒuwo katã ta, eye womaŋe wo dometɔ aɖeke o.
Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
21 Dzɔgbevɔ̃e awu ame vɔ̃ɖi, eye woabu fɔ ame dzɔdzɔewo ƒe futɔwo.
Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
22 Yehowa ɖea eƒe dɔlawo, eye womabu fɔ ame siwo katã sinɛ tsona la o.
Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.
