Lododowo 9
1 Nunya tu eƒe xɔ eye wòɖo eƒe sɔti adreawo te.
[Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
2 Etrɔ asi le eƒe lã si wòwu ŋu, tɔtɔ eƒe wain, eye wòɖo eƒe kplɔ̃ hã.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 Edɔ eƒe dɔlanyɔnuwo eye wòtsi tsitre ɖe dua ƒe kɔkɔƒe ke hedo ɣli be,
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
4 “Mi bebewuwo katã mige ɖe eme le afii!” Egblɔ na numanyalawo be,
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 “Miva, miɖu nye nu eye mino nye wain si metɔtɔ.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Miɖe asi le bometsitsi ŋu, ekema mianɔ agbe eye miazɔ le gɔmesese me.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.]
7 “Ame si le nya gbem na fewuɖula la le eƒe dzu dɔm eye ame si ka mo na ame vɔ̃ɖi la xɔa dzudzu.
[Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Mègaka mo na fewuɖula o, ne menye nenema o la, alé fu wò; ke boŋ ka mo na nunyala eye alɔ̃ wò nya.
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
9 Fia nu nunyala, aganya nu ɖe edzi wu, fia nu ame dzɔdzɔe eye agasrɔ̃ nu akpe ɖe esi wònya xoxo la ŋuti.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
10 “Yehowa vɔvɔ̃e nye nunya ƒe gɔmedzedze eye sidzedze Kɔkɔetɔ la nye gɔmesese
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
11 elabena to dzinye wò ŋkekewo adzi ɖe edzi fũu eye woatsɔ ƒewo akpe wò agbenɔƒewo.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Ne èdze nunya la, wò nunya ahe viɖe vɛ na wò; ke ne ènye fewuɖula la, wò ɖeka koe akpe fu.”
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.]
13 Nyɔnu bometsila la le ɣli dom, womekplae o eye menya nu hã o.
[Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Enɔ anyi ɖe eƒe aƒe ƒe ʋɔtru nu, enɔ anyi ɖe zikpui dzi le du la ƒe kɔkɔƒe kekeake
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
15 le ame siwo va le eme tsom la yɔm, ame siwo lé woƒe mɔ tsɔ tẽe be,
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 “Mí ame siwo katã nye bebewuwo la, mige ɖe eme le afii!” Egblɔna na ame siwo menya nu o la be,
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 “Tsi si wofi la vivina, eye nu si woɖu le vivime la vivina!”
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
