Lododowo 8
1 Ɖe nunya mele ɣli dom le ame yɔm oa? Ɖe gɔmesese mekɔ eƒe gbe dzi oa?
Høyr kor visdomsmøyi ropar, og vitet høgmælt talar!
2 Etsi tsitre ɖe kɔkɔƒe siwo le mɔto la tame, afi si afɔmɔwo do go le.
Uppe på haugar ved vegen, der stigarne møtest, stend ho,
3 Ele tsitre ɖe dua ƒe agbowo ƒe mɔ xa kple agbo la me le ɣli dom sesĩe be,
attmed portarne ut or byen, ved døra-inngangen ropar ho høgt:
4 “O ŋutsuwo, miawoe mele ɣli dom na eye mekɔ nye gbe dzi na amegbetɔƒomea katã.
«Godtfolk, eg ropar på dykk, og til mannsborni ljomar mi røyst.
5 Mi bebewuwo, midze nunya; mi bometsilawo gɔmesese nesu mia si.
Fåkunnige, lær dykk klokskap, og de dårar, vinn dykk vit!
6 Miɖo to elabena nya xɔasiwo le asinye be magblɔ; meke nye nu be magblɔ nu si le dzɔdzɔe.
Høyr, eg talar gjæve ord, og ærlegt er det som lipporne segjer;
7 Nye nu gblɔa nu si le eteƒe, elabena nye nuyi tsri vɔ̃ɖivɔ̃ɖi.
ja, sanning talar min gom, og lipporne styggjest ved gudløysa.
8 Nye numenyawo katã le dzɔdzɔe; ɖeke meglɔ̃ alo nye ayemenya o.
Alle ord i min munn er rette, det finst ikkje fult eller falskt i deim.
9 Wo katã le dzɔdzɔe na ame si si sidzedze le; fɔɖiɖi mele wo ŋu na ame siwo si gɔmesese le o.
Dei er alle sanne for den kloke og rette for deim som fann kunnskap.
10 Tia nye amehehe ɖe klosalo teƒe kple nye gɔmesese ɖe sika nyuitɔ teƒe
Tak då min age heller enn sylv og kunnskap framfyre utvalt gull!
11 elabena nunya xɔ asi wu adzagba eye nu siwo dim wò dzi le la ƒe ɖeke mesɔ kplii o.
For visdom er betre enn perlor, og av alle skattar er ingen som denne.
12 “Nye, nunya kple ŋuɖɔɖoe nɔa teƒe ɖeka; gɔmesese kple sidzedze le asinye.
Eg, visdomen, skyner meg på klokskap, og vit på rådleggjing hev eg.
13 Yehowa vɔvɔ̃e nye be nàlé fu vɔ̃, eya ta metsri dada kple ɖokuidodoɖedzi, agbe baɖa nɔnɔ kple nya dzodzrowo gbɔgblɔ.
Otte for Herren er hat til det vonde; stormod og storlæte, åtferd stygg, og ein munn full av fals eg hatar.
14 Tɔnyee nye aɖaŋudede kple afia nyui tsotso, gɔmesese kple ŋusẽ le asinye.
Hjå meg er råd og dug, eg er vit, hjå meg er magt.
15 Dzinyee fiawo tona ɖua fia eye dziɖulawo dea se siwo le dzɔdzɔe.
Eg gjer at kongar råder, og at hovdingar dømer rett.
16 Dzinyee dumegãwo tona kplɔa du eye nenema kee nye bubume siwo le dzi ɖum le anyigba dzi.
Eg gjer at styrarar styrer og fyrstar - alle domarar på jordi.
17 Melɔ̃a ame siwo lɔ̃am eye ame siwo diam la kpɔam.
Eg elskar deim som meg elskar, og dei som leitar meg upp, skal meg finna.
18 Hotsui kple bubu bɔ ɖe asinye, nenema kee nye kesinɔnu siwo megblẽna o kple dzidzedze.
Rikdom og æra er hjå meg, gamalt gods og rettferd.
19 Nye kutsetse nyo wu sika nyuitɔ, eye nu si dona tso menye la ƒo klosalo nyuitɔ ta sãa.
Mi frukt er betre enn gull, ja skiraste gullet, og den vinning eg gjev, er betre enn utvalt sylv.
20 Mezɔna le dzɔdzɔenyenye ƒe mɔ dzi kple nuteƒewɔwɔ ƒe toƒewo,
Eg gjeng på rettferds veg, midt på rettvise-stigar,
21 eye mekɔa kesinɔnu ɖe ame siwo lɔ̃am la dzi, henana woƒe nudzraɖoƒewo gbagbana.
For eg vil gjeva gods åt deim som elskar meg og fylla deira forråd.
22 “Yehowa dzim abe eƒe nuwɔwɔwo ƒe ŋgɔgbetɔ ene, hafi wòava wɔ nuwo le blema.
Herren skapte meg til fyrste verket sitt, fordom fyrr han gjorde noko anna.
23 Etɔ asi dzinye tso mavɔ me ke, tso gɔmedzedzea me, hafi xexea me nava dzɔ.
Alt frå æva er eg innsett, frå upphavet, fyrr jordi vart til.
24 Wodzim esime atsiaƒuwo menɔ anyi o, eye vudo siwo dzia tsi fũu la hã menɔ anyi o.
Fyrr djupi var til, vart eg fødd, då det ei fanst kjeldor fulle med vatn,
25 Hafi woatsɔ towo ada ɖe woƒe nɔƒewo, eye togbɛwo nadzɔ la, nye la, wodzim xoxo.
fyrr fjelli var søkkte ned, fyre haugar vart eg fødd,
26 Hafi wòava wɔ anyigba alo gbegbe alo anyigbadziʋuʋudediwo gɔ̃ hã la, wodzim xoxo.
fyrr han skapte jord og mark og den fyrste moldklump i verdi.
27 Menɔ afi ma hafi wòtsɔ dziƒowo ɖo wo nɔƒe eye wòdzidze dzite da ɖe gogloƒewo tame.
Då han laga himmelen, var eg der, då han slo kvelv yver djupet.
28 Esi wòɖo lilikpowo ɖe dziƒo, eye wòli ke tɔ goglowo ƒe dzɔtsoƒe,
Då han feste skyerne i det høge, då kjeldorne fossa fram or djupet,
29 esi wòɖo liƒo na atsiaƒu be eƒe tsiwo magbɔ teƒe si wòde se be woase la dzi o eye wòɖo anyigba gɔme la, medzɔ xoxo.
då han sette grensa for havet, so vatnet ei gjekk lenger enn han baud, då han la grunnvollar for jordi,
30 Ale menye aɖaŋudɔwɔla nɔ eƒe axadzi, dzidzɔ yɔ menye gbe sia gbe eye metsoa aseye le eŋkume ɣe sia ɣi.
då var eg verksmeister hjå han og var til hugnad for han dag etter dag, eg leika meg stødt for hans åsyn.
31 Medzɔ dzi le eƒe xexe blibo la me eye amegbetɔwo ƒe nu do dzidzɔ nam.
Eg leika på heile jordkringen hans og hadde min hugnad i manneborni.
32 “Eya ta, azɔ la, mi vinyewo, miɖo tom; woayra ame siwo lé nye mɔwo me ɖe asi.
Og no, born, høyr på meg! Sæle er dei som held mine vegar.
33 Ɖo to nye sededewo eye nàdze nunya, mègado tokue o.
Høyr på tukt og vert vise, og slepp ho ikkje ifrå dykk!
34 Woayra ame si ɖoa tom, nɔa ŋudzɔ le nye ʋɔtru nu gbe sia gbe eye wòlalana le nye kpui nu
Sæl den mann som høyrer på meg, so han dagstødt vaker ved dørerne mine og vaktar dørstokkarne mine.
35 elabena ame si ke ɖe ŋutinye la, ke ɖe agbe ŋu eye wòxɔa amenuveve tso Yehowa gbɔ.
For den som finn meg, finn livet og fær velsigning frå Herren.
36 Ke ame si mete ŋu ke ɖe ŋutinye o la, wɔa nu vevi eɖokui eye ame siwo katã léa fum la lɔ̃a ku.”
Men den som missar meg, skader seg sjølv, og alle som hatar meg, elskar dauden.»
