Lododowo 29
1 Ame si woka mo na zi gede gake wògbe lia kɔ la, atsrɔ̃ zi ɖeka kpata xɔnamemanɔŋutɔe.
Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.
2 Ne ame dzɔdzɔewo le dzi ɖum la, amewo dzɔa dzi; ke ne dziɖuɖu ge ɖe ame vɔ̃ɖiwo ƒe asi me la, amewo ŋena.
Er der mange retfærdige, glædes Folket, men raader de gudløse, sukker Folket.
3 Ame si lɔ̃a nunya la hea dzidzɔ vɛ na fofoa, ke ame si dze xɔ̃ gbolowo la gblẽa eƒe ga dome.
Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgaas, bortødsler Gods.
4 To afia nyui tsotso me fia hea dedinɔnɔ vɛ na dukɔ, ke fia si klẽa ŋu ɖe zãnuxɔxɔ ŋu la gbãa du.
Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.
5 Ame si do fuflugba na ehavi la le ɖɔ ɖom na eya ŋutɔ ƒe afɔ.
Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.
6 Ame vɔ̃ɖi ƒe nu vɔ̃ denɛ mɔ me, ke ame dzɔdzɔe adzi ha atso aseye.
I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.
7 Ame dzɔdzɔewo tsɔa ɖe le afiatsotso na hiãtɔwo me gake ame vɔ̃ɖiwo ya metsɔa ɖeke le eme o.
Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.
8 Fewuɖulawo dea ʋunyaʋunya du me, ke nunyalawo tsia dziku nu.
Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.
9 Nunyala yi ʋɔnudrɔ̃ƒe kple bometsila, bometsila le adã fiam, le fewu ɖum eye ŋutifafa meli o.
Gaar Vismand i Rette med Daare, vredes og ler han, alt preller af.
10 Hlɔ̃dolawo lé fu ŋutsu nuteƒewɔla eye wodina be yewoawu dzi dzadzɛ tɔ.
De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.
11 Bometsila ɖea eƒe dziku katã fiana, ke nunyala ɖua eɖokui dzi.
En Taabe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.
12 Ne dziɖula ɖo to beblenyawo la, eƒe dɔnunɔlawo katã zua ŋutasẽlawo.
En Fyrste, som lytter til Løgnetale, faar lutter gudløse Tjenere.
13 Nu ɖeka sia le hiãtɔ kple ameteɖetola siaa si, Yehowae wɔ ŋku na wo ame evea.
Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.
14 Ne fia drɔ̃ ʋɔnu na hiãtɔ ɖe dzɔdzɔenyenye dzi la, eƒe fiazikpui anɔ dedie ɣe sia ɣi.
En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone staar fast evindelig.
15 Ameƒoti si wotsɔna ɖɔa ame ɖoe la fiaa nunya ame, gake ɖevi si womehe o la dea ŋukpe mo na dadaa.
Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.
16 Ne ame vɔ̃ɖiwo le dzi ɖum la, nu vɔ̃ hã dea dzi, ke ame dzɔdzɔewo akpɔ woƒe anyidzedze.
Bliver mange gudløse, tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.
17 Ne èhe viwò ŋutsuvi la, ekema àkpɔ ŋutifafa eye wòahe dzidzɔ vɛ na wò luʋɔ.
Tugt din Søn, saa kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.
18 Afi si ɖeɖefia mele o la, amewo wɔa woƒe lɔlɔ̃nu; ke woayra ame si léa sea me ɖe asi.
Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter paa Loven.
19 Numenya ɖeɖe mate ŋu aɖɔ dɔla ɖo o, togbɔ be ese egɔme hã la, mawɔ ɖe edzi o.
Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.
20 Èkpɔ ame si ƒoa nu blablablaa? Mɔkpɔkpɔ geɖe li na bometsila wu eya amea gɔ̃ hã.
Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Taabe er der snarere Haab end for ham.
21 Ne ŋutsu aɖe wɔ vi na eƒe subɔviŋutsu tso eƒe ɖevime la, ahe nuxaxa vɛ le nuwuwua.
Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.
22 Ŋutsu dɔmedzoetɔ dea dzre amewo dome eye ame si doa dziku kabakaba la wɔa nu vɔ̃ geɖe.
Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.
23 Ŋutsu si dana la ɖua ŋukpe, ke wobua ŋutsu si bɔbɔa eɖokui ɖe anyi le gbɔgbɔ me.
Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnaar Ære.
24 Ame si wɔ ɖeka kple fiafitɔ la nye eya ŋutɔ ƒe futɔ; wonana wòkaa atam eye mekpɔ mɔ akɔ nu le edzi o.
Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.
25 Vɔvɔ̃ si le ame aɖe me lae nyea mɔ nɛ, ke ame si ka ɖe Yehowa dzi la nɔa dedie.
Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler paa HERREN, er bjærget.
26 Ame geɖewo dina be yewoado ɖe dziɖula ŋkume, aƒo nu kplii gake Yehowa gbɔ ame ƒe afiatsotso tsona.
Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.
27 Nu gbegblẽ wɔla nye ŋunyɔ na ame dzɔdzɔe eye nu dzɔdzɔe wɔla nye ŋunyɔ na ame vɔ̃ɖi.
Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.
