Hiob 22
1 Temanitɔ, Elifaz ɖo eŋu be,
Saa tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:
2 “Ɖe ame anye viɖenu na Mawua? Ɖe nunyala gɔ̃ hã anye viɖenu nɛa?
Gavner et Menneske Gud? Nej, den kloge gavner sig selv.
3 Dzidzɔ ka wòanye na Ŋusẽkatãtɔ la ne ènye ame dzɔdzɔe? Eye viɖe ka wòakpɔ ne fɔɖiɖi mele wò mɔwo ŋu o?
Har den Almægtige godt af din Retfærd, Vinding af, at din Vandel er ret?
4 “Wò Mawuvɔvɔ̃ tae wòka mo na wò hetsɔ nya ɖe ŋuwòa?
Revser han dig for din Gudsfrygt? Eller gaar han i Rette med dig derfor?
5 Ɖe wò nu vɔ̃ɖi wɔwɔ mekpe ŋutɔ oa? Ɖe nuwuwu li na wò nu vɔ̃woa?
Er ikke din Ondskab stor og din Brøde uden Ende?
6 Èbia megbedanu tso nɔviwò ŋutsuwo si susumanɔmetɔe eye nèɖe avɔ le amewo ŋu wotsi amama.
Thi du pantede Brødre uden Grund, trak Klæderne af de nøgne,
7 Mèna tsi ame siwo nu ti kɔ na la wono o eye nète nuɖuɖu dɔwuitɔwo,
gav ikke den trætte Vand at drikke og nægted den sultne Brød.
8 evɔ nèhenye ŋusẽtɔ, anyigba le asiwò eye nèle anyigba dzi, bubu le ŋuwò.
Den mægtige — hans var Landet, den hædrede boede der.
9 Èɖo ahosiwo ɖa asi ƒuƒlu eye nèɖe tsyɔ̃eviwo ƒe ŋusẽ ɖa.
Du lod Enker gaa tomhændet bort, knuste de faderløses Arme.
10 Eya ta mɔkawo ɖe to ɖe wò ɖo eya ta dzɔgbevɔ̃e ƒo ɖe dziwò kpoyi hedo ŋɔdzi na wò
Derfor var der Snarer omkring dig, og Rædsel ængsted dig brat.
11 eya ta viviti do ale gbegbe be màgate ŋu akpɔ nu o eye eya tae tɔɖɔɖɔ va tsyɔ dziwò ɖo.
Dit Lys blev Mørke, du kan ej se, og Strømme af Vand gaar over dig!
12 “Ɖe Mawu mele dziƒo kɔkɔtɔ oa? Ɖe mekpɔ ale si ɣletivi kɔkɔtɔwo kɔkɔe oa?
Er Gud ej i højen Himmel? Se Stjernernes Tinde, hvor højt de staar!
13 Gake ègblɔ be, ‘Nu ka Mawu nya? Ɖe wòdrɔ̃a ʋɔnu to viviti ma tɔgbi mea?
Dog siger du: »Hvad ved Gud, holder han Dom bag sorten Sky?
14 Lilikpo dodowo xe eŋkume eya ta mekpɔa mí ne ele tsatsam le dziƒo ƒe agbo sesẽwo me o.’
Skyerne skjuler ham, saa han ej ser, paa Himlens Runding gaar han!«
15 Ɖe nàgalé mɔ xoxo si dzi ame vɔ̃ɖiwo zɔ va yi la me ɖe asia?
Vil du følge Fortidens Sti, som Urettens Mænd betraadte,
16 Wokplɔ wo dzoe hafi woƒe ɣeyiɣi de eye tsiɖɔɖɔ kplɔ woƒe gɔmeɖokpewo dzoe.
de, som i Utide reves bort, hvis Grundvold flød bort som en Strøm,
17 Wogblɔ na Mawu be, ‘Ɖe asi le mía ŋu! Nu kae Ŋusẽkatãtɔ la awɔ mí?’
som sagde til Gud: »Gaa fra os! Hvad kan den Almægtige gøre os?«
18 Evɔ wònye eyae tsɔ nu nyuiwo yɔ xɔ na wo fũu, eya ta menɔ adzɔge na ame vɔ̃ɖiwo ƒe aɖaŋudede.
Og han havde dog fyldt deres Huse med godt. Men de gudløses Raad er ham fjernt.
19 Ame dzɔdzɔewo kpɔ woƒe gbegblẽ eye dzi dzɔ wo, ame maɖifɔwo gblɔ ɖe wo ŋu fewuɖutɔe be,
De retfærdige saa det og glædede sig, den uskyldige spottede dem:
20 ‘Wotsrɔ̃ míaƒe futɔwo vavã eye dzo va fia woƒe kesinɔnuwo.’
For vist, vore Fjender forgik, og Ild fortæred de sidste af dem.
21 “Tsɔ ɖokuiwò na Mawu eye nànɔ ŋutifafa me kplii, to esia me la, dzɔgbenyui ava wò mɔ dzi.
Bliv Ven med ham og hold Fred, derved vil der times dig Lykke;
22 Xɔ nufiame tso eƒe nu me, eye nàtsɔ eƒe nyawo adzra ɖo ɖe wò dzi me
tag dog mod Lærdom af ham og læg dig hans Ord paa Sinde!
23 Ne ètrɔ va Ŋusẽkatãtɔ la gbɔ la, agaɖo wò te. Ne èɖe nu vɔ̃ɖi wɔwɔ ɖa xaa tso wò agbadɔ gbɔ,
Vender du ydmygt om til den Almægtige, fjerner du Uretten fra dit Telt,
24 eye nètsɔ wò dzonu veviwo kɔ ɖe ke me, tsɔ wò sika adodoe si tso Ofir ƒu gbe ɖe agakpewo tome la,
kaster du Guldet paa Jorden, Ofirguldet blandt Bækkenes Sten,
25 ekema Ŋusẽkatãtɔ la anye wò sika kple klosalo nyuitɔ.
saa den Almægtige bliver dit Guld, hans Lov dit Sølv,
26 Ekema le nyateƒe me la, Ŋusẽkatãtɔ ƒe nu ado dzidzɔ na wò eye àwu wò mo dzi ɖe Mawu ŋu.
ja, da skal du fryde dig over den Almægtige og løfte dit Aasyn til Gud.
27 Àdo gbe ɖa nɛ, wòaɖo to wò eye àxe wò adzɔgbeɖefewo nɛ.
Beder du til ham, hører han dig, indfri kan du, hvad du har lovet;
28 Nu si nèɖo la, ava eme na wò eye kekeli aklẽ ɖe wò mɔwo dzi.
hvad du sætter dig for, det lykkes, det lysner paa dine Veje;
29 Ne woɖiɖi amewo ɖe anyi, eye nègblɔ be, ‘Fɔ wo ɖe dzi!’ la, ekema woafɔ ame siwo wote ɖe anyi la ɖe dzi.
thi stolte, hovmodige ydmyger han, men hjælper den, der slaar Øjnene ned;
30 Aɖe ame si ŋu fɔɖiɖi le gɔ̃ hã, ame si woaɖe to wò asi ƒe kɔkɔenɔnɔ me.”
han frelser uskyldig Mand; det sker ved hans Hænders Renhed!
