Romanoj 13

1 Ĉiu animo submetiĝu al la superaj aŭtoritatoj, ĉar ne ekzistas aŭtoritato, krom de Dio; kaj tiuj, kiuj ekzistas, estas starigitaj de Dio.

Que toute âme soit soumise aux puissances supérieures, car il n’y a point de puissance qui ne vienne de Dieu; et celles qui sont ont été établies de Dieu.

2 Tiu do, kiu kontraŭstaras al aŭtoritato, rezistas al la ordono de Dio; kaj tiuj, kiuj rezistas, ricevos juĝon.

C’est pourquoi qui résiste à la puissance résiste à l’ordre de Dieu. Or ceux qui résistent attirent sur eux-mêmes la condamnation;

3 Ĉar regantoj estas teruraĵo ne al la bona agado, sed al la malbona. Ĉu vi volas ne timi aŭtoritatulon? faru bonon, kaj vi havos de li laŭdon;

Car les princes ne sont pas à craindre pour les œuvres bonnes, mais pour les mauvaises. Veux-tu donc ne pas craindre la puissance? fais le bien, et elle le louera;

4 ĉar li estas servanto de Dio al vi por bono. Sed timu, se vi faras malbonon; ĉar ne vane li portas la glavon, ĉar li estas servanto de Dio, venĝanto por kolero kontraŭ tiu, kiu faras malbonon.

Car elle est le ministre de Dieu pour le bien. Que si tu fais le mal, crains; car ce n’est pas sans motif qu’elle porte le glaive, puisqu’elle est le ministre de Dieu dans sa colère contre celui qui fait le mal.

5 Sekve estas necese submetiĝi, ne nur pro la kolero, sed ankaŭ pro konscienco.

Il est donc nécessaire devons y soumettre non seulement par crainte de la colère, mais encore par conscience.

6 Ĉar pro tio vi ankaŭ pagas tributon, ĉar ili estas servantoj de Dio, klopodantaj por ĉi tio mem.

C’est aussi pour cela que vous payez le tribut; car les princes sont les ministres de Dieu, le servant en cela même.

7 Redonu ŝuldon al ĉiuj: tributon, al kiu tributo estas ŝuldata; imposton, al kiu imposto; timon, al kiu timo; honoron, al kiu honoro.

Rendez donc à tous ce qui leur est dû: à qui le tribut, le tribut; à qui l’impôt, l’impôt; à qui la crainte, la crainte; à qui l’honneur, l’honneur.

8 Al neniu ŝuldu ion, krom la reciproka amo; ĉar amante sian proksimulon, oni plenumis la ceteran leĝon.

Ne devez rien à personne, sinon de vous aimer mutuellement; car qui aime le prochain a accompli la loi.

9 Ĉar tio: Ne adultu, Ne mortigu, Ne ŝtelu, Ne deziru, kaj ĉiu alia ordono, estas resumitaj en la jena parolo: Amu vian proksimulon kiel vin mem.

En effet: Tu ne commettras point d’adultère, tu ne tueras point, tu ne déroberas point, tu ne porteras point de faux témoignage, tu ne convoiteras point; et s’il est quelque autre commandement, tout se résume dans cette parole: Tu aimeras ton prochain comme toi-même.

10 Amo ne faras malbonon al proksimulo; amo do estas la plenumado de la leĝo.

L’amour du prochain n’opère pas le mal. L’amour est donc la plénitude de la loi.

11 Kaj tion faru, sciante la ĝustan tempon, ke nun estas la horo por leviĝo el dormo; ĉar nun nia savo estas pli proksima, ol kiam ni ekkredis.

De plus, nous savons par le temps qu’il est déjà l’heure de sortir de notre sommeil; car notre salut est maintenant plus près que lorsque nous avons embrassé la foi.

12 La nokto jam finiĝas, kaj la tago alproksimiĝas; ni demetu do la farojn de mallumo kaj surmetu la armilojn de lumo.

La nuit est déjà fort avancée, et le jour approche. Rejetons donc les œuvres des ténèbres, et revêtons-nous des armes de la lumière.

13 Ni iradu dece, kiel en la tago, ne en diboĉado kaj drinkado, nek en volupto kaj senbrideco, nek en malpaco kaj ĵaluzo.

Comme durant le jour, marchons honnêtement, non dans les excès de table et les ivrogneries, non dans les dissolutions et les impudicités; non dans l’esprit de contention et l’envie;

14 Sed surmetu la Sinjoron Jesuo Kristo, kaj ne sekvu la intencojn de la karno al voluptoj.

Mais revêtez-vous du Seigneur Jésus-Christ, et ne cherchez pas à contenter la chair dans ses convoitises.