Psalmaro 1

1 Feliĉa estas la homo, kiu ne iras laŭ konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;

Kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmi kea amage'ontege, kumi'ma nehaza vahe'mokizmi zamage ontege, mani'ne'za Anumzamofoma kiza zokago kema hunentaza vahe'enema nomaniza vahe'mo'za asomu eri'za muse hugahaze.

2 Sed li nur havas deziron por la leĝo de la Eternulo, Kaj pri Lia leĝo li pensas tage kaj nokte.

Ra Anumzamofo kasegema avesi avesi hunenteno, masane haninema agesa are'are'ma ana kasegegu'ma nehia vahe'mo'a,

3 Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en ĉio, kion li faras, li sukcesos.

tinkenare me'nea zafamo'ma kna fatgo'are raga'a knare huno renentegeno, ani'na'amo'a harari osu tretre huno meankna huno, maka zama hania zamo'a knare zanke hugahie.

4 Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventumaĵo, kiun disblovas la vento.

Hagi kefo zamavu'zamava'ma nehaza vahe'mo'za anara osugahazanki, zaho'mo witi hona'a eri hareno viankna hugahaze.

5 Tial ne staros fortike la malpiuloj ĉe la juĝo, Nek la pekuloj en societo de piuloj.

E'ina hu'negu kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mota Anumzamo'ma keagama refkohu trate'ma mani'neno keagama refko huramantesigeta anankeaga agatenoresageno, kumi'ma nehaza vahe'mo'zanena fatgo zamavu'zamava'ma nehaza vahe kevufina omanigahaze.

6 Ĉar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.

Na'ankure fatgo avu'ava'ma nehaza vahe'mokizmia Ra Anumzamo'a kegava huzmantegahianki, kefo avu'ava'ma nehaza vahe'mo'za haviza hu'za fanane hugahaze.