Psalmaro 92

1 Psalmo-kanto por la tago sabata. Bone estas glori la Eternulon Kaj prikanti Vian nomon, ho Plejaltulo;

Een psalm; een lied voor de Sabbat. Heerlijk is het, Jahweh te loven, Uw Naam te prijzen, Allerhoogste,

2 Rakonti matene pri Via boneco Kaj nokte pri Via fideleco,

‘s Morgens vroeg uw goedheid te roemen, En uw trouw in de nacht:

3 Sur dekkorda instrumento kaj sur psaltero, Per solenaj sonoj de harpo.

Op lier en harp, Met citerslag.

4 Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj; La farojn de Viaj manoj mi prikantos.

Want Gij hebt mij verblijd door uw daden, o Jahweh, En ik juich om het werk uwer handen.

5 Kiel grandaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! Tre profundaj estas Viaj pensoj.

Hoe groot zijn uw werken, o Jahweh, Hoe peilloos diep uw gedachten!

6 Malklerulo ne scias, Kaj malsaĝulo tion ne komprenas.

Dom, wie dàt niet erkent; Dwaas, wie dàt niet begrijpt.

7 Kiam malvirtuloj verdestas kiel herbo Kaj ĉiuj malbonaguloj floras, Tio kondukas al ilia ekstermiĝo por eterne.

Wanneer dan de zondaars groeien als gras, En al de boosdoeners bloeien: Dan is het, om voor altijd te gronde te gaan,

8 Kaj Vi estas alta eterne, ho Eternulo.

Maar Gij, Jahweh, blijft eeuwig verheven!

9 Ĉar jen Viaj malamikoj, ho Eternulo, Jen Viaj malamikoj pereas, Diskuras ĉiuj malbonaguloj.

Ja, uw vijanden, Jahweh, lopen hun bederf tegemoet, En alle boosdoeners worden verstrooid.

10 Sed mian kornon Vi altigas kiel la kornon de bubalo; Mi estas oleita per freŝa oleo.

Maar mijn hoorn heft zich op als die van een buffel, Met verse olie word ik gezalfd;

11 Kaj mia okulo rigardas miajn malamikojn; Pri la malbonaguloj, miaj kontraŭuloj, aŭdas miaj oreloj.

Vol vreugde ziet mijn oog op mijn vijanden neer, Hoort mijn oor van die mij bestrijden.

12 Virtulo verdestas, kiel palmo, Staras alte, kiel cedro sur Lebanon.

Maar de rechtvaardige groeit als een palm, Als de ceder op de Libanon rijst hij omhoog.

13 Plantitaj en la domo de la Eternulo, Ili verdestas en la kortoj de nia Dio.

Zij worden in Jahweh’s tempel geplant, En bloeien in de voorhoven van onzen God;

14 Ili floras ankoraŭ en la maljuneco, Estas sukplenaj kaj freŝaj,

Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn, En blijven nog sappig en fris.

15 Por sciigi, ke la Eternulo estas justa, Mia fortikaĵo, kaj ne ekzistas en Li maljusteco.

Zo verkondigen ze, dat Jahweh gerecht is, Mijn Rots, aan wien geen onrecht kleeft!