Psalmaro 90
1 Preĝo de Moseo, homo de Dio. Mia Sinjoro, Vi estis por ni loĝejo De generacio al generacio.
“BOOK IV. A prayer of Moses, the man of God.” LORD! thou hast been our dwelling-place In all generations!
2 Antaŭ ol la montoj naskiĝis Kaj Vi kreis la teron kaj la mondon, Kaj de eterne ĝis eterne, Vi estas Dio.
Before the mountains were brought forth, Or ever thou hadst formed the earth and the world, Even from everlasting to everlasting thou art God!
3 Vi venigas homon al polvo; Kaj Vi diras: Revenu, homidoj.
But man thou turnest again to dust, And sayst, “Return, ye children of men!”
4 Ĉar mil jaroj estas en Viaj okuloj Kiel la hieraŭa tago, kiu pasis, Kaj kiel nokta gardoparto.
For a thousand years are, in thy sight, As yesterday when it is past, And as a watch in the night.
5 Vi forfluigas ilin torente, ili estas kiel sonĝo; Matene ili renoviĝas kiel herbo:
Thou carriest him away as with a flood; He is a dream; In the morning he springeth up like grass,
6 Matene ĝi floras kaj ĝermas, Vespere ĝi dehakiĝas kaj sekiĝas.
Which flourisheth and shooteth up in the morning, And in the evening is cut down, and withered.
7 Jes, ni pereas de Via kolero, Kaj de Via kolerego ni neniiĝas.
For we are consumed by thine anger, And by thy wrath are we destroyed.
8 Vi metis niajn malbonagojn antaŭ Vin, Nian kaŝitaĵon antaŭ la lumon de Via vizaĝo.
Thou settest our iniquities before thee, Our secret sins in the light of thy countenance.
9 Ĉar ĉiuj niaj tagoj pasis sub Via kolero, Malaperis niaj jaroj, kiel sono.
By reason of thine anger all our days vanish away; We spend our years like a thought.
10 La daŭro de nia vivo estas sepdek jaroj, Kaj ĉe forteco okdek jaroj; Kaj ilia tuta majesto estas penado kaj suferado, Ĉar ĝi forkuras rapide kaj ni forflugas.
The days of our life are threescore years and ten, And, by reason of strength, may be fourscore years: Yet is the pride of them weariness and sorrow; For it vanisheth swiftly, and we fly away.
11 Kiu scias la forton de Via kolero, Vian timindecon kaj Vian indignon?
Yet who attendeth to the power of thine anger? Who with due reverence regardeth thine indignation?
12 Instruu nin kalkuli niajn tagojn, Por ke ni akiru saĝan koron.
Teach us so to number our days, That we may apply our hearts to wisdom!
13 Returnu Vin, ho Eternulo! Kiel longe? Kaj kompatu Viajn sklavojn.
Desist, O LORD! How long—? Have compassion upon thy servants!
14 Satigu nin matene per Via boneco; Kaj ni kantos kaj ĝojos en la daŭro de nia tuta vivo.
Satisfy us speedily with thy mercy, That we may rejoice and be glad all our days!
15 Ĝojigu nin tiel longe, kiel Vi nin premis, Tiom da jaroj, kiom ni vidis mizeron.
Make us glad according to the time in which thou hast afflicted us; According to the years in which we have seen adversity!
16 Al Viaj sklavoj aperu Viaj faroj, Kaj Via beleco al iliaj infanoj.
Let thy deeds be known to thy servants, And thy glory to their children!
17 Kaj la favoro de la Eternulo, nia Dio, estu super ni; Kaj la faron de niaj manoj fortikigu al ni, Kaj fortikigu la faron de niaj manoj.
Let the favor of the LORD our God be upon us, And establish for us the work of our hands; Yea, the work of our hands, establish thou it!
