Psalmaro 61

1 Al la ĥorestro. Por korda instrumento. De David. Aŭskultu, ho Dio, mian krion; Atentu mian preĝon.

Psaume de David, [donné] au maître chantre, [pour le chanter] sur Néguinoth. Ô Dieu écoute mon cri, sois attentif à ma requête.

2 De la fino de la tero mi vokas al Vi en la malĝojo de mia koro: Sur rokon tro altan por mi suprenkonduku min.

Je crierai à toi du bout de la terre, lorsque mon cœur se pâme; conduis-moi sur cette roche, qui est trop haute pour moi.

3 Ĉar Vi estis mia rifuĝejo, Fortika turo kontraŭ malamiko.

Car tu m'as été pour retraite, et pour une forte tour au-devant de l'ennemi.

4 Lasu min loĝi eterne en Via tendo, Havi rifuĝon sub la kovro de Viaj flugiloj. (Sela)

Je séjournerai dans ton Tabernacle durant un long temps; je me retirerai sous l'ombre de tes ailes; (Sélah)

5 Ĉar Vi, ho Dio, aŭdis miajn promesojn; Vi donis al mi la heredon de tiuj, kiuj timas Vian nomon.

Car tu as, ô Dieu! exaucé mes vœux, [et tu m'as] donné l'héritage de ceux qui craignent ton Nom.

6 Aldonu tagojn al la tagoj de la reĝo, Ke liaj jaroj daŭru multajn generaciojn.

Tu ajouteras des jours aux jours du Roi; [et] ses années seront comme plusieurs âges.

7 Li restu eterne antaŭ Dio; Boneco kaj vero laŭ Via volo lin gardu.

Il demeurera [à] toujours en la présence de Dieu; que la gratuité et la vérité le gardent!

8 Tiel mi prikantos Vian nomon eterne, Plenumante miajn promesojn ĉiutage.

Ainsi je psalmodierai ton Nom à perpétuité, en [te] rendant mes vœux chaque jour.