< Psalmaro 60 >

1 Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.
Til sangmesteren; efter Sjusjan edut; en gyllen sang av David til å læres, da han stred mot syrerne fra Mesopotamia og mot syrerne fra Soba, og Joab kom tilbake og slo edomittene i Saltdalen, tolv tusen. Gud! du har forkastet oss, du har sønderslått oss, du var vred; vederkveg oss nu igjen!
2 Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.
Du har rystet jorden, du har fått den til å revne; læg dens skade, for den vakler!
3 Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.
Du har latt ditt folk se hårde ting, du har gitt oss vin å drikke så vi tumlet.
4 Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. (Sela)
Men du har gitt dem som frykter dig, et hærmerke til opreisning, for sannhets skyld. (Sela)
5 Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
Forat de du elsker, må bli frelst, så hjelp nu med din høire hånd og bønnhør oss!
6 Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
Gud har talt i sin hellighet. Jeg vil fryde mig; jeg vil utskifte Sikem og opmåle Sukkots dal.
7 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
Mig hører Gilead til, og mig hører Manasse til, og Efra'im er vern for mitt hode, Juda er min herskerstav.
8 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
Moab er mitt vaskefat, på Edom kaster jeg min sko; bryt ut i jubel over mig, Filisterland!
9 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
Hvem vil føre mig til den faste by? Hvem leder mig inn til Edom?
10 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
Mon ikke du, Gud, som forkastet oss og ikke drog ut med våre hærer, Gud?
11 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
Gi oss hjelp mot fienden, for menneskehjelp er tomhet!
12 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.
Ved Gud skal vi gjøre storverk, og han skal nedtrede våre fiender.

< Psalmaro 60 >