Psalmaro 51

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David, kiam venis al li la profeto Natan post lia aliĝo al Bat-Ŝeba. Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Al Vencedor: Salmo de David, cuando después que entró a Betsabé, vino a él Natán el profeta. Ten misericordia de mí, oh Dios, conforme a tu misericordia; conforme a la multitud de tus piedades rae mis rebeliones.

2 Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Lávame más y más de mi maldad, y límpiame de mi pecado.

3 Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

Porque yo reconozco mis rebeliones; y mi pecado está siempre delante de mí.

4 Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

Contra ti, contra ti solo he pecado, y he hecho lo malo delante de tus ojos; para que seas reconocido justo en tu palabra, y tenido por puro en tu juicio.

5 Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

He aquí, en maldad he sido formado, y en pecado me concibió mi madre.

6 Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

He aquí, tú amas la verdad en lo íntimo; y en lo secreto me has hecho comprender sabiduría.

7 Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Purifícame con hisopo, y seré limpio; lávame, y seré emblanquecido más que la nieve.

8 Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

Hazme oír gozo y alegría; y se recrearán los huesos que has abatido.

9 Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Esconde tu rostro de mis pecados, y rae todas mis maldades.

10 Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Crea en mí, oh Dios, un corazón limpio; y renueva un espíritu recto dentro de mí.

11 Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

No me eches de delante de ti; y no quites de mí tu santo Espíritu.

12 Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Vuélveme el gozo de tu salud; y tu espíritu de libertad me sustentará.

13 Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

Enseñaré a los prevaricadores tus caminos; y los pecadores se convertirán a ti.

14 Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

Líbrame de homicidios, oh Dios, Dios de mi salud; cantará mi lengua tu justicia.

15 Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

Señor, abre mis labios; y publicará mi boca tu alabanza.

16 Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

Porque no quieres sacrificio, que yo lo daría; no quieres holocausto.

17 Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

Los sacrificios de Dios son el espíritu quebrantado; al corazón contrito y humillado no despreciarás tú, oh Dios.

18 Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Haz bien con tu voluntad a Sion; edifica los muros de Jerusalén.

19 Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

Entonces te agradarán los sacrificios de justicia, el holocausto u ofrenda del todo quemada; entonces ofrecerán sobre tu altar becerros.