< Psalmaro 47 >

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Ĉiuj popoloj, plaŭdu per la manoj, Kriu al Dio per voĉo de kanto.
Mazmur kaum Korah. Untuk pemimpin kor. Bertepuktanganlah dengan gembira, hai segala bangsa! Pujilah Allah dengan sorak-sorai!
2 Ĉar la Eternulo Plejalta estas timinda; Li estas granda Reĝo super la tuta tero.
Sebab TUHAN Yang Mahatinggi adalah dahsyat, Raja Agung yang menguasai seluruh bumi.
3 Li subigas al ni popolojn Kaj metas gentojn sub niajn piedojn.
Ia memberi kita kemenangan atas bangsa-bangsa, menjadikan kita penguasa atas suku-suku bangsa.
4 Li elektas por ni nian heredon, La majeston de Jakob, kiun Li amas. (Sela)
Ia memilih bagi kita tanah pusaka kita, kebanggaan bangsa yang dikasihi-Nya.
5 Dio supreniras ĉe sonoj de ĝojo, La Eternulo ĉe trumpetado.
Allah sudah menaiki takhta-Nya, diiringi sorak-sorai dan bunyi sangkakala.
6 Kantu al Dio, kantu! Kantu al nia Reĝo, kantu!
Nyanyikanlah pujian bagi Allah, nyanyikan pujian bagi Raja kita!
7 Ĉar Dio estas la Reĝo de la tuta tero: Kantu edifan kanton!
Allah adalah Raja di seluruh bumi, pujilah Dia dengan nyanyian penuh seni!
8 Dio reĝas super la popoloj; Dio sidas sur Sia sankta trono.
Allah duduk di atas takhta-Nya yang suci; Ia memerintah atas bangsa-bangsa.
9 La princoj de la popoloj kolektiĝis, La popolo de la Dio de Abraham; Ĉar al Dio apartenas la ŝildoj de la tero; Li estas tre alta.
Para pemimpin bangsa-bangsa bergabung sebagai umat Allah pujaan Abraham. Sebab Allah adalah Raja segala raja, Ia sangat agung dan mulia.

< Psalmaro 47 >