Psalmaro 38
1 Psalmo de David. Pro memoro. Ho Eternulo, ne en Via kolero min riproĉu, Kaj ne en Via furiozo min punu.
En Psalm Davids, till åminnelse. Herre, straffa mig icke i dine vrede, och näps mig icke i dine grymhet.
2 Ĉar Viaj sagoj penetris en min, Kaj pezas sur mi Via mano.
Ty din skott äro fastnad i mig, och din hand trycker mig.
3 Ekzistas neniu sana loko en mia korpo pro Via kolero, Nenio sendifekta ekzistas en miaj ostoj pro mia peko.
Det är intet helbregda på min kropp, för ditt hots skull; och ingen frid är i minom benom, för mina synders skull.
4 Ĉar miaj krimoj superas mian kapon; Kiel peza ŝarĝo, ili estas tro pezaj por mi.
Ty mina synder gå öfver mitt hufvud; såsom en tung börda äro de mig för svåra vordna.
5 Malbonodoras kaj pusas miaj ulceroj Pro mia malsaĝeco.
Min sår lukta och ruttna, för min galenskaps skull.
6 Mi kurbiĝis kaj kliniĝis treege, La tutan tagon mi iras malgaja.
Jag går krokot och mycket luto; hela dagen går jag sorgse.
7 Ĉar miaj internaĵoj estas plenaj de brulumo, Kaj ne ekzistas sana loko en mia korpo.
Ty mina länder borttorkas med allo, och intet helbregda är på minom kropp.
8 Mi tute senfortiĝis kaj kadukiĝis, Mi kriegas pro malkvieteco de mia koro.
Jag är allt för mycket förkrossad och sönderslagen; jag ryter för mins hjertas oros skull.
9 Mia Sinjoro, antaŭ Vi estas ĉiuj miaj deziroj, Kaj mia ĝemo ne estas kaŝita antaŭ Vi.
Herre, för dig är allt mitt begär; och min suckan är dig intet fördold.
10 Mia koro tremegas, forlasis min mia forto; Kaj eĉ la lumo de miaj okuloj ne estas ĉe mi.
Mitt hjerta bäfvar; min kraft hafver mig förlåtit, och mins ögons ljus är icke när mig.
11 Miaj amikoj kaj kamaradoj repaŝis pro mia pesto, Kaj miaj proksimuloj stariĝis malproksime.
Mine vänner och fränder stå gent mot mig, och se mina plågo, och mine näste träda fast fjerran.
12 Kaj insidis kontraŭ mi tiuj, kiuj celas mian vivon, Kaj miaj malbondezirantoj parolas pri mia pereo, Kaj malicojn ili pripensas ĉiutage.
Och de der efter mina själ stå, de gildra för mig; och de som mig ondt vilja, rådslå huru de skada göra måga, och gå om med all list.
13 Kaj mi estas kiel surdulo kaj ne aŭdas; Kiel mutulo, kiu ne malfermas sian buŝon.
Men jag måste vara såsom en döfver, och höra intet; och såsom en dumbe, den sin mun intet upplåter;
14 Mi estas kiel homo, kiu ne aŭdas Kaj kiu ne havas en sia buŝo reparolon.
Och måste vara såsom en den der intet hörer, och den der ingen gensvar i sinom mun hafver.
15 Sed al Vi, ho Eternulo, mi esperas; Vi aŭskultos, mia Sinjoro, mia Dio.
Men jag bidar, Herre, efter dig; du, Herre min Gud, varder mig hörandes.
16 Ĉar mi diris: Ili povus ĝoji pri mi; Ili fanfaronus pri mi, kiam mia piedo ekŝanceliĝus.
Ty jag tänker, att de ju icke skola glädjas öfver mig; om min fot stapplade, skulle de högeligen berömma sig öfver mig.
17 Ĉar mi estas preta fali, Kaj mia sufero estas ĉiam antaŭ mi.
Ty jag är gjord till att lida, och min värk är alltid för mig.
18 Ĉar mi konfesas mian kulpon; Kaj min ĉagrenas mia peko.
Ty jag gör mina missgerning kunnoga, och sörjer för mina synd.
19 Kaj la malamikoj de mia vivo estas fortaj, Kaj multaj estas miaj senkaŭzaj malamantoj.
Men mine fiender lefva, och äro mägtige; de mig utan skuld hata, äro store.
20 Kaj tiuj, kiuj pagas al mi malbonon por bono, Atakas min pro tio, ke mi celas bonon.
Och de mig ondt göra för godt, sätta sig emot mig; derföre, att jag far efter det godt är.
21 Ne forlasu min, ho Eternulo; Mia Dio, ne malproksimiĝu de mi.
Förlåt mig icke, Herre; min Gud, var icke långt ifrå mig.
22 Rapidu, por helpi min, Mia Sinjoro, mia helpo!
Skynda dig till att göra mig bistånd, Herre, min hjelp.
