Psalmaro 147
1 Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
Louez l’Éternel! Car il est beau de célébrer notre Dieu, Car il est doux, il est bienséant de le louer.
2 La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
L’Éternel rebâtit Jérusalem, Il rassemble les exilés d’Israël;
3 Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
Il guérit ceux qui ont le cœur brisé, Et il panse leurs blessures.
4 Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
Il compte le nombre des étoiles, Il leur donne à toutes des noms.
5 Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
Notre Seigneur est grand, puissant par sa force, Son intelligence n’a point de limite.
6 La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
L’Éternel soutient les malheureux, Il abaisse les méchants jusqu’à terre.
7 Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
Chantez à l’Éternel avec actions de grâces, Célébrez notre Dieu avec la harpe!
8 Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
Il couvre les cieux de nuages, Il prépare la pluie pour la terre; Il fait germer l’herbe sur les montagnes.
9 Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
Il donne la nourriture au bétail, Aux petits du corbeau quand ils crient,
10 Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
Ce n’est pas dans la vigueur du cheval qu’il se complaît, Ce n’est pas dans les jambes de l’homme qu’il met son plaisir;
11 Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
L’Éternel aime ceux qui le craignent, Ceux qui espèrent en sa bonté.
12 Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
Jérusalem, célèbre l’Éternel! Sion, loue ton Dieu!
13 Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
Car il affermit les barres de tes portes, Il bénit tes fils au milieu de toi;
14 Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
Il rend la paix à ton territoire, Il te rassasie du meilleur froment.
15 Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
Il envoie ses ordres sur la terre: Sa parole court avec vitesse.
16 Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
Il donne la neige comme de la laine, Il répand la gelée blanche comme de la cendre;
17 Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
Il lance sa glace par morceaux; Qui peut résister devant son froid?
18 Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
Il envoie sa parole, et il les fond; Il fait souffler son vent, et les eaux coulent.
19 Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
Il révèle sa parole à Jacob, Ses lois et ses ordonnances à Israël;
20 Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
Il n’a pas agi de même pour toutes les nations, Et elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l’Éternel!
