Psalmaro 129

1 Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,

«Yuqirigha chiqish naxshisi» «Yashliqimdin tartip ular köp qétim méni xar qilip keldi» — — Ah, Israil hazir buni désun —

2 Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.

«Ular yashliqimdin tartip köp qétim méni xar qilip keldi, Biraq üstümdin ghelibe qilghan emes.

3 Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.

Qosh heydigüchiler dümbemde heydigen, Chöneklirini intayin uzun tartqan».

4 La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.

Perwerdigar heqqaniydur; U rezillerning asaretlirini sunduruwetti;

5 Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.

Ular shermende bolup arqisigha yandurulsun, Ziondin nepretlinidighanlarning hemmisi!

6 Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;

Ular ögzide ünüp chiqqan chöptek bolsun; Üzülmey turupla soliship kétidighan;

7 Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.

Ot-chöp orighuchigha uningdin bir tutammu chiqmaydu; Bagh baghlighuchigha bir quchaqmu chiqmaydu;

8 Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

Ötüp kétiwatqanlarmu: «Perwerdigarning berikiti üstünglarda bolghay; Perwerdigarning nami bilen silerge bext tileymiz!» — dégen salamni héch bermeydu.