Psalmaro 123

1 Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la ĉielo!

Cântico dos degraus: Levanto meus olhos a ti, que moras nos céus.

2 Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de ŝia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, Ĝis Li korfavoros nin.

Eis que, assim como os olhos dos servos [olham] para a mão de seus senhores, e os olhos da serva para a mão de sua senhora, assim também nossos olhos [olharão] para o SENHOR nosso Deus, até que ele tenha piedade de nós.

3 Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; Ĉar ni suferis sufiĉe da malestimo.

Tem piedade de nós, SENHOR! Tem piedade de nós; pois temos sido humilhados em excesso.

4 Tute pleniĝis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.

Nossa alma está cheia da zombaria dos insolentes, e da humilhação dos arrogantes.