Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet:
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Säger I, som af Herranom förlöste ären, de han utu nöd förlöst hafver;
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
Och de han utu landen tillsammanhemtat hafver, ifrån östan, ifrå vestan, ifrå nordan, och ifrå hafvet;
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
De der vilse gingo i öknene, der ingen väg var, och funno ingen stad, der de bo kunde;
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
Hungroge och törstige, och deras själ försmäktade.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han frälste dem utu deras ångest;
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
Och förde dem en rättan väg, att de gingo till den stad, der de bo kunde.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Att han mättar den törstiga själen, och fyller den hungroga själen med god ting;
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
De der sitta måste i mörker och dödsens skugga, fångne i tvång och i jern.
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Derföre, att de Guds bud ohörsamme varit hade, och dens Högstas lag försmädat hade;
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
Derföre måste deras hjerta med olycka plågadt varda; så att de omkull lågo, och ingen halp dem.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest;
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Och förde dem utu mörkret och dödsens skugga, och slet deras band sönder.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Att han sönderbryter kopparportar, och sönderslår jernbommar.
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
De galne vordo plågade för deras öfverträdelses skull, och för deras synders skull.
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
De vämjade vid all mat, och vordo dödsjuke.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Han sände sitt ord, och gjorde dem helbregda, och frälste dem, att de icke blefvo döde.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
Och offra tacksägelse, och förtälja hans verk med glädje.
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
De som med skepp på hafvet fara, och drifva sin handel till sjös;
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
De hafva förnummit Herrans verk, och hans under i hafvet;
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
När han sade, att ett stormväder uppkastade sig, som böljorna upplyfte.
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Och de foro upp åt himmelen, och foro neder i afgrunden, att deras själ förtviflade för ångest;
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Så att de raglade och stapplade, såsom en drucken, och visste ingen råd mer.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Och de ropade till Herran i sine nöd, och han förde dem utu deras ångest;
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Och stillte stormen, att böljorna saktade sig.
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Och de vordo glade, att det stilla vardt; och han förde dem till lands efter deras önska.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
Och prisa honom i församlingene, och inför de äldsta lofva honom;
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
De, hvilkas bäcker förtorkades, och vattukällor vände igen flyta;
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
Så att ett fruktsamt land intet bar, för deras ondskos skull, som deruti bodde.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Och det som torrt var gjorde han vatturikt, och på torra landena vattukällor;
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
Och satte dit de hungroga, att de beredde en stad, der de bo kunde;
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
Och så åkrar, och vingårdar plantera måtte, och årliga frukt få.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
Och han dem välsignade, så att de sig svårliga förökade, och dem mycken boskap gaf;
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
De der nedertryckte och försvagade voro af de onda, som dem tvungit och trängt hade.
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Då föraktelse uppå Förstarna utgjuten var, så att i hela landena stod bistert och ödeliga till.
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Och han den fattiga beskyddade för uselhet, och hans slägte förmerade, såsom en fårahjord.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
Detta skola de fromme se, och glädja sig; och alla ondsko skall munnen tillstoppad varda.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Hvilken är vis och behåller detta? Så skola de märka, huru många välgerningar Herren beviser.
