Psalmaro 107
1 Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
2 Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
Dat zulks de bevrijden des HEEREN zeggen, die Hij van de hand der wederpartijders bevrijd heeft.
3 Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
En die Hij uit de landen verzameld heeft, van het oosten en van het westen, van het noorden en van de zee.
4 Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
Die in de woestijn dwaalden, in een weg der wildernis, die geen stad ter woning vonden;
5 Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
Zij waren hongerig, ook dorstig; hun ziel was in hen overstelpt.
6 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, heeft Hij hen gered uit hun angsten;
7 Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
En Hij leidde hen op een rechten weg, om te gaan tot een stad ter woning.
8 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
9 Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
Want Hij heeft de dorstige ziel verzadigd, en de hongerige ziel met goed vervuld;
10 Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
Die in duisternis en de schaduw des doods zaten, gebonden met verdrukking en ijzer;
11 Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
Omdat zij wederspannig waren geweest tegen Gods geboden, en den raad des Allerhoogsten onwaardiglijk verworpen hadden.
12 Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
Waarom Hij hun het hart door zwarigheid vernederd heeft; zij zijn gestruikeld, en er was geen helper.
13 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
14 Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
Hij voerde hen uit de duisternis en de schaduw des doods, en Hij brak hun banden.
15 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
16 Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
Want Hij heeft de koperen deuren gebroken, en de ijzeren grendelen in stukken gehouwen.
17 La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
De zotten worden om den weg hunner overtreding, en om hun ongerechtigheden geplaagd;
18 Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
Hun ziel gruwelde van alle spijze, en zij waren tot aan de poorten des doods gekomen.
19 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, verloste Hij hen uit hun angsten.
20 Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
Hij zond Zijn woord uit, en heelde hen, en rukte hen uit hun kuilen.
21 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
22 Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
En dat zij lofofferen offeren, en met gejuich Zijn werken vertellen.
23 Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
Die met schepen ter zee afvaren, handel doende op grote wateren;
24 Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
Die zien de werken des HEEREN, en Zijn wonderwerken in de diepte.
25 Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
Als Hij spreekt, zo doet Hij een stormwind opstaan, die haar golven omhoog verheft.
26 Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
Zij rijzen op naar den hemel; zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst.
27 Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
Zij dansen en waggelen als een dronken man, en al hun wijsheid wordt verslonden.
28 Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
Doch roepende tot den HEERE in de benauwdheid, die zij hadden, zo voerde Hij hen uit hun angsten.
29 Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
Hij doet de storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen.
30 Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft.
31 Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen.
32 Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
En Hem verhogen in de gemeente des volks, en in het gestoelte der oudsten Hem roemen.
33 Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
Hij stelt de rivieren tot een woestijn, en watertochten tot dorstig land.
34 Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
Het vruchtbaar land tot zouten grond, om de boosheid dergenen, die daarin wonen.
35 Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
Hij stelt de woestijn tot een waterpoel, en het dorre land tot watertochten.
36 Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
En Hij doet de hongerigen aldaar wonen, en zij stichten een stad ter woning;
37 Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
En bezaaien akkers, en planten wijngaarden, die inkomende vrucht voortbrengen.
38 Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
En Hij zegent hen, zodat zij zeer vermenigvuldigen, en hun vee vermindert Hij niet.
39 Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
Daarna verminderen zij, en komen ten onder, door verdrukking, kwaad en droefenis.
40 Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
Hij stort verachting uit over de prinsen, en doet hen dwalen in het woeste, waar geen weg is.
41 Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
Maar Hij brengt den nooddruftige uit de verdrukking in een hoog vertrek, en maakt de huisgezinnen als kudden.
42 La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
De oprechten zien het, en zijn verblijd, maar alle ongerechtigheid stopt haar mond.
43 Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.
Wie is wijs? Die neme deze dingen waar; en dat zij verstandelijk letten op de goedertierenheden des HEEREN.
