< Psalmaro 101 >
1 Psalmo de David. Bonecon kaj justecon mi prikantos; Al Vi, ho Eternulo, mi muzikos.
En Psalm Davids. Om nåd och rätt vill jag sjunga; och dig, Herre, lofsäga.
2 Mi penas iri prudente la vojon de pieco; Kiam Vi venos al mi? Mi iras kun pura koro interne de mia domo.
Jag handlar försigteliga och redeliga med dem som mig tillhöra, och vandrar troliga i mitt hus.
3 Mi ne metas antaŭ miajn okulojn malbonan aferon; Mi malamas farojn de malfideleco, Ili ne aliĝas al mi.
Jag tager mig ingen ond sak före; jag hatar öfverträdaren, och låter honom icke när mig blifva.
4 Koro perversa foriĝu de mi; Malbonon mi ne volas koni.
Ett vrångt hjerta måste vika ifrå mig; den onda lider jag icke.
5 Kiu sekrete kalumnias sian proksimulon, tiun mi ekstermos; Kiu havas fieran okulon kaj malhumilan koron, tiun mi ne toleros.
Den sin nästa hemliga baktalar, honom förgör jag; den der storlåtig är och högt sinne hafver, honom lider jag icke.
6 Miaj okuloj restas turnataj al la fideluloj de la tero, ke ili sidu kun mi; Kiu iras la vojon de pieco, tiu servu al mi.
Mine ögon se efter de trogna i landena, att de måga när mig bo; och hafver gerna fromma tjenare.
7 Ne loĝos interne de mia domo iu, kiu agas hipokrite; Kiu diras malveron, tiu ne staros antaŭ miaj okuloj.
Falskt folk håller jag icke i mitt hus; ljugare trifvas icke när mig.
8 Fervore mi ekstermos ĉiujn malvirtulojn de la lando, Por elradikigi el la urbo de la Eternulo ĉiujn krimulojn.
Bittida förgör jag alla ogudaktiga i landena, att jag må utrota alla ogerningsmän utu Herrans stad.