Sentencoj 7
1 Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.
Сын мой! храни слова мои и заповеди мои сокрой у себя.
2 Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.
Храни заповеди мои и живи, и учение мое, как зрачок глаз твоих.
3 Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.
Навяжи их на персты твои, напиши их на скрижали сердца твоего.
4 Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;
Скажи мудрости: “Ты сестра моя!”, и разум назови родным твоим,
5 Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.
чтобы они охраняли тебя от жены другого, от чужой, которая умягчает слова свои.
6 Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;
Вот, однажды смотрел я в окно дома моего, сквозь решетку мою,
7 Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,
и увидел среди неопытных, заметил между молодыми людьми неразумного юношу,
8 Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,
переходившего площадь близ угла ее и шедшего по дороге к дому ее,
9 En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.
в сумерки в вечер дня, в ночной темноте и во мраке.
10 Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.
И вот - навстречу к нему женщина, в наряде блудницы, с коварным сердцем,
11 Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.
шумливая и необузданная; ноги ее не живут в доме ее:
12 Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.
то на улице, то на площадях, и у каждого угла строит она ковы.
13 Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:
Она схватила его, целовала его, и с бесстыдным лицом говорила ему:
14 Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.
“Мирная жертва у меня: сегодня я совершила обеты мои;
15 Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.
поэтому и вышла навстречу тебе, чтобы отыскать тебя, и - нашла тебя;
16 Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.
коврами я убрала постель мою, разноцветными тканями Египетскими;
17 Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.
спальню мою надушила смирною, алоем и корицею;
18 Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.
зайди, будем упиваться нежностями до утра, насладимся любовью,
19 Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;
потому что мужа нет дома: он отправился в дальнюю дорогу;
20 La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.
кошелек серебра взял с собою; придет домой ко дню полнолуния”.
21 Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.
Множеством ласковых слов она увлекла его, мягкостью уст своих овладела им.
22 Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;
Тотчас он пошел за нею, как вол идет на убой, и как пес - на цепь, и как олень - на выстрел,
23 Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.
доколе стрела не пронзит печени его; как птичка кидается в силки, и не знает, что они - на погибель ее.
24 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.
Итак, дети, слушайте меня и внимайте словам уст моих.
25 Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;
Да не уклоняется сердце твое на пути ее, не блуждай по стезям ее,
26 Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.
потому что многих повергла она ранеными, и много сильных убиты ею,
