< Sentencoj 3 >
1 Mia filo! ne forgesu mian instruon, Kaj via koro konservu miajn ordonojn.
Min Søn! glem ikke min Lov, men lad dit Hjerte bevare mine Bud.
2 Ĉar ili akirigos al vi longan vivon, Jarojn de vivo kaj paco.
Thi et langt Liv og mange Aar at leve i og Fred skulle de bringe dig rigeligt.
3 Favoro kaj vero vin ne forlasu; Alligu ilin al via kolo, Skribu ilin sur la tabeloj de via koro.
Miskundhed og Sandhed forlade dig ej; bind dem om din Hals, skriv dem paa dit Hjertes Tavle;
4 Kaj vi trovos favoron kaj bonan opinion Ĉe Dio kaj homoj.
saa skal du finde Naade og god Forstand for Guds og Menneskens Øjne.
5 Fidu la Eternulon per via tuta koro, Kaj ne fidu vian prudenton.
Forlad dig paa Herren af dit ganske Hjerte, men forlad dig ikke fast paa din Forstand!
6 Konsciu Lin en ĉiuj viaj vojoj, Kaj Li ĝustigos vian iradon.
Kend ham paa alle dine Veje, og han skal gøre dine Stier rette.
7 Ne opiniu vin saĝa; Timu la Eternulon, kaj deturnu vin de malbono.
Vær ikke viis i dine egne Øjne; frygt Herren, og vig fra det onde!
8 Ĉi tio estos saniga por via korpo, Kaj bona nutro por viaj ostoj.
Det skal være en Lægedom for din Navle og en Vædske for dine Ben.
9 Faru honoron al la Eternulo el via havo Kaj el la unuavenaĵo de ĉiuj viaj rikoltoj:
Ær Herren af dit Gods og af al din Avls Førstegrøde:
10 Tiam viaj grenejoj tute pleniĝos, Kaj viaj vinpremejoj superbordigos moston.
Saa skulle dine Lader blive fulde med Overflod og dine Persekar flyde over af Most.
11 La instruon de la Eternulo, ho mia filo, ne malŝatu; Kaj ne deturnu vin, kiam Li faras al vi punon;
Min Søn! foragt ikke Herrens Tugt, og vær ikke utaalmodig ved hans Revselse.
12 Ĉar kiun la Eternulo amas, tiun Li punkorektas, Kiel patro la filon, en kiu li havas plezuron.
Thi Herren revser den, som han elsker, og som en Fader den Søn, i hvem han har Behag.
13 Feliĉa estas la homo, kiu trovis saĝon, Kaj la homo, kiu akiris prudenton;
Saligt er det Menneske, som har fundet Visdom, og det Menneske, som vinder Forstand.
14 Ĉar estas pli bone ĝin aĉeti, ol aĉeti arĝenton, Kaj ĝia rikoltaĵo estas pli bona, ol pura oro.
Thi det er bedre at købe den end at købe Sølv, og at vinde den er bedre end Guld.
15 Ĝi estas pli kara, ol juveloj; Kaj nenio, kion vi povus deziri, povas esti komparata kun ĝi.
Den er dyrebarere end Perler og alt det, du har Lyst til, kan ikke lignes ved den.
16 Longa vivo estas en ĝia dekstra mano; Riĉo kaj gloro estas en ĝia maldekstra mano.
I dens højre Haand er langt Liv, i dens venstre er Rigdom og Ære.
17 Ĝiaj vojoj estas vojoj agrablaj, Kaj ĉiuj ĝiaj vojetoj estas paco.
Dens Veje ere yndige Veje, og alle dens Stier ere Fred.
18 Ĝi estas arbo de vivo por tiuj, kiuj ĝin ekkaptis; Kaj feliĉaj estas tiuj, kiuj ĝin posedas.
Den er Livsens Træ for dem, som gribe den, og hver den, som holder fast paa den, skal prises salig.
19 La Eternulo per saĝo fondis la teron; Per prudento Li aranĝis la ĉielon.
Herren har grundfæstet Jorden med Visdom, han har beredt Himlene med Forstand.
20 Per Lia ĉionsciado disiĝis abismoj; Kaj la nuboj elverŝas roson.
Ved hans Kundskab skiltes Dybene, og ved den dryppe Skyerne med Dug.
21 Mia filo! ili ne foriru de viaj okuloj; Konservu klarecon de la kapo kaj prudenton:
Min Søn! lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar Fasthed og Kløgt.
22 Ili estos vivo por via animo, Kaj ornamo por via kolo.
Og de skulle være Liv for din Sjæl og et Smykke for din Hals.
23 Tiam vi iros sendanĝere vian vojon, Kaj via piedo ne falpuŝiĝos.
Da skal du vandre tryggelig paa din Vej, og du skal ikke støde din Fod.
24 Kiam vi kuŝiĝos dormi, vi ne timos; Kaj kiam vi kuŝos, via dormo estos agrabla.
Naar du lægger dig, da skal du ikke frygte, og naar du har lagt dig, skal din Søvn være sød.
25 Ne timu subitan teruron, Nek pereigon, kiu povus veni de malbonuloj;
Du skal ikke frygte for pludselig Skræk, ej heller for Ødelæggelsen over de ugudelige, naar den kommer.
26 Ĉar la Eternulo estos via helpo, Kaj gardos vian piedon kontraŭ reto.
Thi Herren skal være dit Haab, og han skal bevare din Fod fra at fanges.
27 Ne rifuzu bonon al la bezonantoj, Se via mano havas la forton por fari.
Hold ikke godt tilbage fra dem, som trænge dertil, naar din Haand har Evne til at gøre det.
28 Kiam vi havas ĉe vi, ne diru al via proksimulo: Iru kaj revenu, kaj morgaŭ mi donos.
Sig ikke til din Næste: Gak bort og kom igen, og i Morgen vil jeg give, naar du dog har det.
29 Ne pripensu malbonon kontraŭ via proksimulo, Kiam li kun konfido loĝas ĉe vi.
Optænk ikke ondt imod din Ven, naar han bor tryggelig hos dig.
30 Ne malpacu kun iu senkaŭze, Se li ne faris al vi malbonon.
Træt ikke med et Menneske uden Aarsag, naar han ikke har gjort dig ondt.
31 Ne enviu rabemulon, Kaj elektu neniun el liaj vojoj;
Misund ikke en Voldsmand, og udvælg ikke nogen af alle hans Veje!
32 Ĉar la perversulojn la Eternulo abomenas, Kaj Sian intencon Li malkaŝas al la piuloj.
Thi Herren har Vederstyggelighed til den, som er forvendt, men hans fortrolige Omgang er med de oprigtige.
33 Malbeno de la Eternulo estas en la domo de malbonulo, Kaj la loĝejon de piuloj Li benas.
Herrens Forbandelse er i den ugudeliges Hus, men han velsigner de retfærdiges Bolig.
34 La mokantojn Li mokas, Kaj al la humiluloj Li donas favoron.
Dersom de ere Spottere, da skal han spotte dem, men de ydmyge skal han give Naade.
35 Honoron heredas saĝuloj; Sed malsaĝuloj forportas honton.
De vise skulle arve Ære, men Daarerne skulle faa Skam til Del.