Sentencoj 27
1 Ne fanfaronu pri la morgaŭa tago; Ĉar vi ne scias, kion naskos la tago.
No te alabes del día de mañana; porque no sabes que parirá el día.
2 Alia vin laŭdu, sed ne via buŝo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
Alábete el extraño, y no tu boca: el ajeno, y no tus labios.
3 Peza estas ŝtono, kaj sablo estas ŝarĝo; Sed kolero de malsaĝulo estas pli peza ol ambaŭ.
Pesada es la piedra, y la arena pesa: mas la ira del insensato es más pesada que ambas cosas.
4 Kolero estas kruelaĵo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraŭ envio?
Cruel es la ira; e impetuoso el furor: ¿mas quién parará delante de la envidia?
5 Pli bona estas riproĉo nekaŝita, Ol amo kaŝita.
Mejor es la reprensión manifiesta, que el amor oculto.
6 Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
Fieles son las heridas del que ama; e importunos los besos del que aborrece.
7 Sata animo malŝatas mieltavolon, Sed por malsata animo ĉio maldolĉa estas dolĉa.
El alma harta huella el panal de miel: mas al alma hambrienta todo lo amargo es dulce.
8 Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
Cual es el ave que se va de su nido, tal es el hombre que se va de su lugar.
9 Oleo kaj odorfumaĵo ĝojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolĉaĵo por la animo.
El ungüento y el sahumerio alegran el corazón; y el amigo al hombre con el consejo dado de ánimo.
10 Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
No dejes a tu amigo, ni al amigo de tu padre: ni entres en casa de tu hermano el día de tu aflicción: mejor es el vecino cercano, que el hermano lejano.
11 Estu saĝa, mia filo, kaj ĝojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
Sé sabio, o! hijo mío, y alegra mi corazón; y tendré que responder al que me deshonrare.
12 Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
El avisado ve el mal, y escóndese: mas los simples pasan, y llevan el daño.
13 Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiaĵon.
Quítale su ropa, porque fió al extraño; y por la extraña, préndale.
14 Kiu frue matene benas sian proksimulon per laŭta voĉo, Tiu estos opiniata malbenanto.
El que bendice a su amigo a alta voz madrugando de mañana, por maldición se le contará.
15 Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
Gotera continua en tiempo de lluvia, y la mujer rencillosa son semejantes.
16 Kiu ŝin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
El que la escondió, escondió el viento; porque el aceite en su mano derecha clama.
17 Fero akriĝas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
Hierro con hierro se aguza; y el hombre aguza el rostro de su amigo.
18 Kiu gardas figarbon, tiu manĝos ĝiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
El que guarda la higuera, come su fruto: y el que guarda a su señor, será honrado.
19 Kiel en la akvo vizaĝo speguliĝas al vizaĝo, Tiel la koro de homo estas kontraŭ alia koro.
Como un agua se parece a otra, así el corazón del hombre al otro.
El sepulcro y la perdición nunca se hartan: así los ojos de los hombres nunca se hartan. (Sheol h7585)
21 Kiel fandujo por arĝento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la buŝo de lia laŭdanto.
El crisol prueba la plata, y la fragua el oro; y al hombre la boca del que le alaba.
22 Se vi pistos malsaĝulon en pistujo inter griaĵo, Lia malsaĝeco de li ne apartiĝos.
Aunque majes al insensato en un mortero entre granos de trigo majados a pisón, no se quitará de él su fatuidad.
23 Bone konu viajn ŝafojn, Atentu viajn brutarojn.
Considera atentamente el rostro de tus ovejas: pon tu corazón al ganado.
24 Ĉar riĉeco ne daŭras eterne, Kaj krono ne restas por ĉiuj generacioj.
Porque las riquezas no son para siempre; ¿y la corona será para perpetuas generaciones?
25 Aperas herbo, montriĝas verdaĵo, Kaj kolektiĝas kreskaĵoj de la montoj.
Saldrá la grama, aparecerá la yerba, y segarse han las yerbas de los montes.
26 Ŝafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon aĉeti kampon.
Los corderos para tus vestidos, y los cabritos para el precio del campo.
27 Estas sufiĉe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.
Y abundancia de leche de las cabras para tu mantenimiento, y para mantenimiento de tu casa, y para sustento de tus criadas.
