Sentencoj 22
1 Nomo bona estas pli preferinda, ol granda riĉeco; Kaj bona estimo, ol arĝento kaj oro.
Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.
2 Riĉulo kaj malriĉulo renkontiĝas: Ilin ambaŭ kreis la Eternulo.
Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.
3 Prudentulo antaŭvidas malbonon, kaj kaŝiĝas; Sed naivuloj antaŭenpaŝas, kaj difektiĝas.
Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.
4 Por humileco kaj timo antaŭ la Eternulo Oni ricevas riĉecon kaj honoron kaj vivon.
Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.
5 Dornoj kaj retoj estas sur la vojo de malbonagulo; Kiu gardas sian animon, tiu malproksimiĝas de ili.
Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.
6 Instruu knabon konforme al lia vojo, Kaj eĉ maljuniĝinte li ne dekliniĝos de ĝi.
Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.
7 Riĉulo regas super malriĉuloj, Kaj kiu prunteprenas, tiu estas sklavo de la pruntedoninto.
Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.
8 Kiu semas maljustaĵon, tiu rikoltos suferon, Kaj la kano de lia krueleco rompiĝos.
Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.
9 Bonokululo estos benata; Ĉar li donas el sia pano al malriĉulo.
Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.
10 Forpelu blasfemulon, kaj foriros malpaco, Kaj ĉesiĝos malkonsento kaj ofendo.
Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.
11 Kiu amas purecon de koro kaj agrable parolas, Al tiu la reĝo estas amiko.
Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.
12 La okuloj de la Eternulo gardas la prudenton; Sed la vortojn de maliculo Li renversas.
Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.
13 Mallaborulo diras: Leono estas ekstere, Mi povus esti mortigita meze de la strato.
Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.
14 La buŝo de malĉastulino estas profunda foso; Kiun la Eternulo koleras, tiu tien enfalas.
Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.
15 Malsaĝeco forte sidas en la koro de knabo; Sed vergo punanta ĝin elpelas el ĝi.
Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.
16 Kiu premas malriĉulon, por pligrandigi sian riĉecon, Tiu donas al riĉulo, por ke li malriĉiĝu.
Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.
17 Klinu vian orelon kaj aŭskultu vortojn de saĝuloj, Kaj direktu vian koron al mia instruo;
Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.
18 Ĉar ili estos agrablaj, se vi gardos ilin en via interno; Ili estos ĉiuj pretaj sur viaj lipoj.
Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.
19 Ke al la Eternulo estu via fido, Tion mi instruis al vi hodiaŭ.
Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.
20 Ĉu mi ne skribis al vi tion trifoje Kun konsiloj kaj scio,
Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;
21 Por sciigi al vi la ĝustecon de la paroloj de vero, Por ke vi transdonu la parolojn de vero al tiuj, kiuj vin sendis?
På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?
22 Ne prirabu malriĉulon, pro tio, ke li estas malriĉa; Kaj ne premu senhavulon ĉe la pordego;
Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.
23 Ĉar la Eternulo defendos ilian aferon Kaj dispremos iliajn premantojn.
Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.
24 Ne amikiĝu kun homo kolerema, Kaj ne komunikiĝu kun homo flamiĝema;
Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;
25 Ke vi ne lernu lian vojon Kaj ne ricevu reton por via animo.
Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.
26 Ne estu inter tiuj, kiuj firmigas per mano, Kiuj garantias por ŝuldoj.
Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.
27 Se vi ne havos per kio pagi, Oni ja prenos vian litaĵon de sub vi.
Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.
28 Ne forŝovu la antikvajn limojn, Kiujn faris viaj patroj.
För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.
29 Se vi vidas homon lertan en sia profesio, li staros antaŭ reĝoj; Li ne staros antaŭ maleminentuloj.
Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.
