Sentencoj 19
1 Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.
En fattig man, den i sine fromhet vandrar, är bättre än en vrång man med sina läppar, den dock en dåre är.
2 Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
Der man icke med förnuft handlar, der går det intet väl till; och den som snar är på fötterna, han stöter sig.
3 Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
Ens menniskos galenskap förförer hans väg, att hans hjerta emot Herran vredgas.
4 Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.
Gods gör många vänner; men den fattige varder af sinom vännom förlåten.
5 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.
Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall icke undslippa.
6 Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
Månge vakta uppå Förstans person; och alle äro dens vänner, som skänker gifver.
7 Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
Den fattiga hata alle hans bröder, ja, ock hans vänner draga sig långt ifrå honom; och den som sig uppå ord förlåter, han får intet.
8 Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.
Den der klok är, han älskar sitt lif; och den förståndige finner godt.
9 Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall förgås.
10 Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
Dem galna höfves icke väl goda dagar, mycket mindre enom tjenare att råda öfver Förstar.
11 Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
Den der tålig är, han är en klok menniska; och det är honom ärligit, att han odygd öfverse kan.
12 Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
Konungens ogunst är såsom ens ungs lejons rytande; men hans gunst är såsom dagg på gräs.
13 Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
En galen son är sins faders sorg, och en trätosam qvinna ett stadigt drypande.
14 Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.
Hus och ägodelar ärfvas af föräldrom; men en förnuftig hustru kommer af Herranom.
15 Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
Lathet hafver sömn med sig, och en fåfäng själ skall hunger lida.
16 Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
Den som budet bevarar, han bevarar sitt lif; men den sin väg föraktar, han skall dö.
17 Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
Den som förbarmar sig öfver den fattiga, han lånar Herranom; han skall vedergälla honom godt igen.
18 Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
Tukta din son, medan något hopp är; men låt icke dina själ dragas till att döda honom;
19 Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.
Ty stor harm kommer skada åstad; derföre låt honom lös, så kan du mer tukta honom.
20 Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.
Hör råd, och tag vid tuktan, att du sedan må vis varda.
21 Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
Mång anslag äro uti ens mans hjerta; men Herrans råd blifver beståndandes.
22 Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.
Menniskona pryder hennes välgerning; och en fattig man är bättre än en ljugare.
23 Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
Herrans fruktan fordrar till lifs; och skall mätt varda, att intet ondt skall hemsöka henne.
24 Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.
Den late gömmer sina hand i barmen, och förer henne icke till munnen igen.
25 Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.
Slår man bespottaren, så blifver den fåkunnige vis; straffar man en förståndigan, så varder han förnuftig.
26 Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
Den som fadren förlägger, och modrena fördrifver, han är ett skamligit och förbannadt barn.
27 Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.
Låt af, min son, att höra den tuktan, som förer ifrå förnuftig Iäro.
28 Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.
Ett vrångt vittne bespottar domen; och de ogudaktigas mun uppslukar orätthetena.
29 La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.
Bespottarom är straff beredt, och slag på de dårars rygg.
