< Sentencoj 16 >
1 Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.
Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.
2 Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.
Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.
3 Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.
Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.
4 Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.
Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.
5 Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.
Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.
6 Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.
Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.
7 Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.
Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.
8 Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.
Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.
9 La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.
Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.
10 Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.
Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.
11 Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.
Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.
12 Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.
Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.
13 Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.
Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.
14 Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.
Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.
15 Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.
W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.
16 Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.
Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.
17 La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.
Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.
18 Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.
Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.
19 Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.
Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.
20 Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.
Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.
21 Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.
Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.
22 Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.
Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.
23 La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.
Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.
24 Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.
Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.
25 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.
26 Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.
Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.
27 Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.
Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.
28 Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.
Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.
29 Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.
Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.
30 Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.
Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.
31 Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.
Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.
32 Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.
Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.
33 Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.
Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.