Sentencoj 14
1 Saĝa virino konstruas sian domon; Sed malsaĝa detruas ĝin per siaj manoj.
Fiecare femeie înțeleaptă își zidește casa, dar nechibzuita o dărâmă cu mâinile ei.
2 Kiu iras la ĝustan vojon, tiu timas la Eternulon; Sed kiu iras vojon malĝustan, tiu Lin malestimas.
Cel ce umblă în integritatea lui se teme de DOMNUL, dar cel ce este pervers în căile sale îl disprețuiește.
3 En la buŝo de malsaĝulo estas vergo por lia malhumileco; Sed la buŝo de saĝuloj ilin gardas.
În gura celui nebun este un toiag al mândriei, dar buzele celor înțelepți îi vor păstra.
4 Se ne ekzistas bovoj, la grenejoj estas malplenaj; Sed multe da profito estas de la forto de bovoj.
Unde nu sunt boi, ieslea este curată; dar mult câștig este prin tăria boului.
5 Verama atestanto ne mensogas; Sed atestanto falsama elspiras mensogojn.
Un martor credincios nu minte, dar un martor fals vântură minciuni.
6 Mokanto serĉas saĝecon kaj ĝin ne trovas; Sed por saĝulo la sciado estas facila.
Un batjocoritor caută înțelepciunea și nu o găsește, dar cunoașterea este ușoară pentru cel ce înțelege.
7 Foriru de homo malsaĝa; Ĉar vi ne aŭdos parolon de saĝo.
Pleacă din prezența unui om prost, când nu găsești în el buzele cunoașterii.
8 La saĝeco de saĝulo estas komprenado de sia vojo; Kaj la malsaĝeco de malsaĝuloj estas trompiĝado.
Înțelepciunea celui chibzuit este să cunoască propria sa cale, dar nechibzuința proștilor este înșelăciune.
9 Malsaĝuloj ŝercas pri siaj kulpoj; Sed inter virtuloj ekzistas reciproka favoro.
Nebunii iau în râs păcatul, dar printre drepți este favoare.
10 Koro scias sian propran malĝojon; Kaj en ĝia ĝojo ne partoprenas fremdulo.
Inima își cunoaște propria ei amărăciune, și un străin nu se amestecă în bucuria ei.
11 Domo de malvirtuloj estos ekstermita; Sed dometo de virtuloj floros.
Casa celor stricați va fi dărâmată, dar tabernacolul celor integri va înflori.
12 Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.
Este o cale care i se pare dreaptă unui om, dar sfârșitul ei sunt căile morții.
13 Ankaŭ dum ridado povas dolori la koro; Kaj la fino de ĝojo estas malĝojo.
Chiar în râs inima este plină de durere, și sfârșitul acelei veselii este întristare.
14 Laŭ siaj agoj manĝos homo malbonkora; Kaj homo bona satiĝos per siaj faroj.
Cel care decade în inimă va fi umplut cu propriile sale căi, și un om bun va fi umplut din el însuși.
15 Naivulo kredas ĉiun vorton; Sed saĝulo estas atenta pri sia vojo.
Cel simplu crede fiecare cuvânt, dar omul chibzuit se uită bine la umblarea lui.
16 Saĝulo timas, kaj forkliniĝas de malbono; Sed malsaĝulo estas incitiĝema kaj memfidema.
Un om înțelept se teme și se depărtează de rău, dar prostul se înfurie și este încrezător.
17 Malpacienculo faras malsaĝaĵojn; Kaj malbonintenculo estas malamata.
Cel care repede se mânie lucrează nechibzuit, și un bărbat al planurilor stricate este urât de alții.
18 Naivuloj akiras malsaĝecon; Sed saĝuloj estas kronataj de klereco.
Cei simpli moștenesc nechibzuință, dar cei chibzuiți sunt încoronați cu cunoaștere.
19 Malbonuloj humiliĝos antaŭ bonuloj; Kaj malvirtuloj estos antaŭ la pordego de virtulo.
Cei răi se apleacă în fața celor buni, și cei stricați la porțile celui drept.
20 Malriĉulo estas malamata eĉ de sia proksimulo; Sed riĉulo havas multe da amikoj.
Cel sărac este urât chiar de aproapele său, dar cel bogat are mulți prieteni.
21 Kiu malŝatas sian proksimulon, tiu estas pekulo; Sed kiu kompatas malriĉulojn, tiu estas feliĉa.
Cel ce disprețuiește pe aproapele său păcătuiește, dar cel ce are milă de săraci, fericit este.
22 Ĉu ne eraras malbonintenculoj? Sed favorkoreco kaj vero estas ĉe tiuj, kiuj havas bonajn intencojn.
Nu rătăcesc cei ce plănuiesc răul? Dar milă și adevăr vor fi cu cei ce plănuiesc binele.
23 De ĉiu laboro estos profito; Sed de babilado venas nur senhaveco.
În toată munca este câștig, dar vorbăria buzelor duce numai la lipsă.
24 Propra riĉeco estas krono por la saĝuloj; Sed la malsaĝeco de la malsaĝuloj restas malsaĝeco.
Coroana celor înțelepți este bogăția lor, dar nechibzuința proștilor este nechibzuință.
25 Verparola atestanto savas animojn; Sed malverparola elspiras trompon.
Un martor adevărat eliberează suflete, dar un martor înșelător vântură minciuni.
26 En la timo antaŭ la Eternulo estas forta fortikaĵo; Kaj Li estos rifuĝejo por Siaj infanoj.
În teama de DOMNUL este încredere puternică, și copiii lui vor avea un loc de scăpare.
27 La timo antaŭ la Eternulo estas fonto de vivo, Por evitigi la retojn de la morto.
Teama de DOMNUL este un izvor de viață, ca să depărteze de capcanele morții.
28 Grandeco de popolo estas gloro por reĝo; Kaj manko de popolo pereigas la reganton.
În mulțimea poporului stă onoarea împăratului, dar în lipsa poporului este nimicirea prințului.
29 Pacienculo havas multe da saĝo; Sed malpacienculo elmontras malsaĝecon.
Cel încet la furie este omul unei mari înțelegeri, dar cel al unui duh nerăbdător înalță nechibzuință.
30 Trankvila koro estas vivo por la korpo; Sed envio estas puso por la ostoj.
O inimă sănătoasă este viața cărnii, dar invidia este putregaiul oaselor.
31 Kiu premas malriĉulon, tiu ofendas lian Kreinton; Kaj kiu Lin honoras, tiu kompatas malriĉulon.
Cel ce oprimă pe sărac ocărește pe Făcătorul său, dar cel ce îl onorează are milă de sărac.
32 Pro sia malboneco malvirtulo estos forpuŝita; Sed virtulo eĉ mortante havas esperon.
Cel stricat este alungat în stricăciunea lui, dar cel drept are speranță în moartea sa.
33 En la koro de saĝulo ripozas saĝo; Kaj kio estas en malsaĝuloj, tio elmontriĝas.
Înțelepciunea se odihnește în inima celui ce are înțelegere, dar ce este în mijlocul proștilor este făcut cunoscut.
34 Virto altigas popolon; Sed peko pereigas gentojn.
Dreptatea înalță o națiune, dar păcatul este ocară pentru orice popor.
35 Favoron de la reĝo havas sklavo saĝa; Sed kontraŭ malbonkonduta li koleras.
Favoarea împăratului este îndreptată spre un servitor înțelept, dar furia lui este împotriva celui ce aduce rușinea.
