Plorkanto 5
1 Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
Souviens-toi, Yahweh, de ce qui nous est arrivé, regarde et vois notre opprobre.
2 Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
Notre héritage a passé à des étrangers, nos maisons à des inconnus.
3 Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
Nous sommes orphelins, sans père; nos mères sont comme des veuves.
4 Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
Nous buvons notre eau à prix d'argent, le bois ne nous vient que pour un salaire.
5 Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
Nos persécuteurs nous pressent par derrière; nous sommes épuisés; plus de repos pour nous.
6 Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
Nous tendons la main vers l'Egypte, et vers l'Assyrie, pour nous rassasier de pain.
7 Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
Nos pères ont péché, ils ne sont plus; et nous, nous portons leurs iniquités!
8 Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
Des esclaves dominent sur nous; personne ne nous délivre de leurs mains.
9 Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
Nous acquérons notre pain au péril de notre vie; devant l'épée du désert.
10 Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
Notre peau est brûlante comme un four, par suite des ardeurs de la faim.
11 La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
Ils ont déshonoré les femmes dans Sion, les vierges dans les villes de Juda.
12 La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
Des chefs ont été pendus par leurs mains; la face des vieillards n'a pas été respectée.
13 La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
Des adolescents ont porté la meule; des enfants ont chancelé, chargés de bois.
14 La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
Les vieillards ont cessé d'aller à la porte; les jeunes gens, de jouer de leur lyre.
15 Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
La joie de nos cœurs a cessé, nos danses sont changées en deuil.
16 Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
La couronne de notre tête est tombée; oui, malheur à nous, car nous avons péché!
17 Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
Voici pourquoi notre cœur est malade, pourquoi nos yeux sont obscurcis:
18 Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
c'est parce que la montagne de Sion est désolée, et que les chacals s'y promènent.
19 Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
Toi, Yahweh, tu sièges éternellement; ton trône subsiste d'âge en âge!
20 Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
Pourquoi nous oublierais-tu à jamais, nous abandonnerais-tu pour de si longs jours?
21 Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
Fais-nous revenir à toi, Yahweh, et nous reviendrons; renouvelle nos jours comme autrefois.
22 Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.
Car nous aurais-tu entièrement rejetés, serais-tu irrité contre nous sans mesure?
