< Plorkanto 3 >
1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo.
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; ako mao ang ilang alawiton.
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.