< Plorkanto 3 >

1 Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.
أَنَا هُوَ ٱلرَّجُلُ ٱلَّذِي رأَى مَذَلَّةً بِقَضِيبِ سَخَطِهِ.١
2 Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.
قَادَنِي وَسَيَّرَنِي فِي ٱلظَّلَامِ وَلَا نُورَ.٢
3 Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.
حَقًّا إِنَّهُ يَعُودُ وَيَرُدُّ عَلَيَّ يَدَهُ ٱلْيَوْمَ كُلَّهُ.٣
4 Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.
أَبْلَى لَحْمِي وَجِلْدِي. كَسَّرَ عِظَامِي.٤
5 Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.
بَنَى عَلَيَّ وَأَحَاطَنِي بِعَلْقَمٍ وَمَشَقَّةٍ.٥
6 En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.
أَسْكَنَنِي فِي ظُلُمَاتٍ كَمَوْتَى ٱلْقِدَمِ.٦
7 Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.
سَيَّجَ عَلَيَّ فَلَا أَسْتَطِيعُ ٱلْخُرُوجَ. ثَقَّلَ سِلْسِلَتِي.٧
8 Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.
أَيْضًا حِينَ أَصْرُخُ وَأَسْتَغِيثُ يَصُدُّ صَلَاتِي.٨
9 Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.
سَيَّجَ طُرُقِي بِحِجَارَةٍ مَنْحُوتَةٍ. قَلَبَ سُبُلِي.٩
10 Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.
هُوَ لِي دُبٌّ كَامِنٌ، أَسَدٌ فِي مَخَابِىءَ.١٠
11 Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.
مَيَّلَ طُرُقِي وَمَزَّقَنِي. جَعَلَنِي خَرَابًا.١١
12 Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.
مَدَّ قَوْسَهُ وَنَصَبَنِي كَغَرَضٍ لِلسَّهْمِ.١٢
13 En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.
أَدْخَلَ فِي كُلْيَتَيَّ نِبَالَ جُعْبَتِهِ.١٣
14 Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.
صِرْتُ ضُحْكَةً لِكُلِّ شَعْبِي، وَأُغْنِيَةً لَهُمُ ٱلْيَوْمَ كُلَّهُ.١٤
15 Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.
أَشْبَعَنِي مَرَائِرَ وَأَرْوَانِي أَفْسَنْتِينًا،١٥
16 Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.
وَجَرَشَ بِٱلْحَصَى أَسْنَانِي. كَبَسَنِي بِٱلرَّمَادِ.١٦
17 Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.
وَقَدْ أَبْعَدْتَ عَنِ ٱلسَّلَامِ نَفْسِي. نَسِيتُ ٱلْخَيْرَ.١٧
18 Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.
وَقُلْتُ: «بَادَتْ ثِقَتِي وَرَجَائِي مِنَ ٱلرَّبِّ».١٨
19 La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.
ذِكْرُ مَذَلَّتِي وَتَيَهَانِي أَفْسَنْتِينٌ وَعَلْقَمٌ.١٩
20 Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.
ذِكْرًا تَذْكُرُ نَفْسِي وَتَنْحَنِي فِيَّ.٢٠
21 Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:
أُرَدِّدُ هَذَا فِي قَلْبِي، مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ أَرْجُو:٢١
22 Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,
إِنَّهُ مِنْ إِحْسَانَاتِ ٱلرَّبِّ أَنَّنَا لَمْ نَفْنَ، لِأَنَّ مَرَاحِمَهُ لَا تَزُولُ.٢٢
23 Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.
هِيَ جَدِيدَةٌ فِي كُلِّ صَبَاحٍ. كَثِيرَةٌ أَمَانَتُكَ.٢٣
24 Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.
نَصِيبِي هُوَ ٱلرَّبُّ، قَالَتْ نَفْسِي، مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ أَرْجُوهُ.٢٤
25 La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.
طَيِّبٌ هُوَ ٱلرَّبُّ لِلَّذِينَ يَتَرَجَّوْنَهُ، لِلنَّفْسِ ٱلَّتِي تَطْلُبُهُ.٢٥
26 Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.
جَيِّدٌ أَنْ يَنْتَظِرَ ٱلْإِنْسَانُ وَيَتَوَقَّعَ بِسُكُوتٍ خَلَاصَ ٱلرَّبِّ.٢٦
27 Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;
جَيِّدٌ لِلرَّجُلِ أَنْ يَحْمِلَ ٱلنِّيرَ فِي صِبَاهُ.٢٧
28 Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;
يَجْلِسُ وَحْدَهُ وَيَسْكُتُ، لِأَنَّهُ قَدْ وَضَعَهُ عَلَيْهِ.٢٨
29 Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;
يَجْعَلُ فِي ٱلتُّرَابِ فَمَهُ لَعَلَّهُ يُوجَدُ رَجَاءٌ.٢٩
30 Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.
يُعْطِي خَدَّهُ لِضَارِبِهِ. يَشْبَعُ عَارًا.٣٠
31 Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;
لِأَنَّ ٱلسَّيِّدَ لَا يَرْفُضُ إِلَى ٱلْأَبَدِ.٣١
32 Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;
فَإِنَّهُ وَلَوْ أَحْزَنَ يَرْحَمُ حَسَبَ كَثْرَةِ مَرَاحِمِهِ.٣٢
33 Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.
لِأَنَّهُ لَا يُذِلُّ مِنْ قَلْبِهِ، وَلَا يُحْزِنُ بَنِي ٱلْإِنْسَانِ.٣٣
34 Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,
أَنْ يَدُوسَ أَحَدٌ تَحْتَ رِجْلَيْهِ كُلَّ أَسْرَى ٱلْأَرْضِ،٣٤
35 Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,
أَنْ يُحَرِّفَ حَقَّ ٱلرَّجُلِ أَمَامَ وَجْهِ ٱلْعَلِيِّ،٣٥
36 Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?
أَنْ يَقْلِبَ ٱلْإِنْسَانَ فِي دَعْوَاهُ. ٱلسَّيِّدُ لَا يَرَى!٣٦
37 Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?
مَنْ ذَا ٱلَّذِي يَقُولُ فَيَكُونَ وَٱلرَّبُّ لَمْ يَأْمُرْ؟٣٧
38 Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?
مِنْ فَمِ ٱلْعَلِيِّ أَلَا تَخْرُجُ ٱلشُّرُورُ وَٱلْخَيْرُ؟٣٨
39 Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.
لِمَاذَا يَشْتَكِي ٱلْإِنْسَانُ ٱلْحَيُّ، ٱلرَّجُلُ مِنْ قِصَاصِ خَطَايَاهُ؟٣٩
40 Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;
لِنَفْحَصْ طُرُقَنَا وَنَمْتَحِنْهَا وَنَرْجِعْ إِلَى ٱلرَّبِّ.٤٠
41 Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.
لِنَرْفَعْ قُلُوبَنَا وَأَيْدِيَنَا إِلَى ٱللهِ فِي ٱلسَّمَاوَاتِ:٤١
42 Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.
«نَحْنُ أَذْنَبْنَا وَعَصَيْنَا. أَنْتَ لَمْ تَغْفِرْ.٤٢
43 Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.
ٱلْتَحَفْتَ بِٱلْغَضَبِ وَطَرَدْتَنَا. قَتَلْتَ وَلَمْ تَشْفِقْ.٤٣
44 Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.
ٱلْتَحَفْتَ بِٱلسَّحَابِ حَتَّى لَا تَنْفُذَ ٱلصَّلَاةُ.٤٤
45 Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.
جَعَلْتَنَا وَسَخًا وَكَرْهًا فِي وَسَطِ ٱلشُّعُوبِ.٤٥
46 Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.
فَتَحَ كُلُّ أَعْدَائِنَا أَفْوَاهَهُمْ عَلَيْنَا.٤٦
47 Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.
صَارَ عَلَيْنَا خَوْفٌ وَرُعْبٌ، هَلَاكٌ وَسَحْقٌ».٤٧
48 Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.
سَكَبَتْ عَيْنَايَ يَنَابِيعَ مَاءٍ عَلَى سَحْقِ بِنْتِ شَعْبِي.٤٨
49 Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,
عَيْنِي تَسْكُبُ وَلَا تَكُفُّ بِلَا ٱنْقِطَاعٍ٤٩
50 Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.
حَتَّى يُشْرِفَ وَيَنْظُرَ ٱلرَّبُّ مِنَ ٱلسَّمَاءِ.٥٠
51 Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.
عَيْنِي تُؤَثِّرُ فِي نَفْسِي لِأَجْلِ كُلِّ بَنَاتِ مَدِينَتِي.٥١
52 Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;
قَدِ ٱصْطَادَتْنِي أَعْدَائِي كَعُصْفُورٍ بِلَا سَبَبٍ.٥٢
53 Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.
قَرَضُوا فِي ٱلْجُبِّ حَيَاتِي وَأَلْقَوْا عَلَيَّ حِجَارَةً.٥٣
54 Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.
طَفَتِ ٱلْمِيَاهُ فَوْقَ رَأْسِي. قُلْتُ: «قَدْ قُرِضْتُ!».٥٤
55 Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;
دَعَوْتُ بِٱسْمِكَ يَارَبُّ مِنَ ٱلْجُبِّ ٱلْأَسْفَلِ.٥٥
56 Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.
لِصَوْتِي سَمِعْتَ: «لَا تَسْتُرْ أُذُنَكَ عَنْ زَفْرَتِي، عَنْ صِيَاحِي».٥٦
57 Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.
دَنَوْتَ يَوْمَ دَعَوْتُكَ. قُلْتَ: «لَا تَخَفْ!».٥٧
58 Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.
خَاصَمْتَ يَا سَيِّدُ خُصُومَاتِ نَفْسِي. فَكَكْتَ حَيَاتِي.٥٨
59 Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.
رَأَيْتَ يَارَبُّ ظُلْمِي. أَقِمْ دَعْوَايَ.٥٩
60 Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.
رَأَيْتَ كُلَّ نَقْمَتِهِمْ، كُلَّ أَفْكَارِهِمْ عَلَيَّ.٦٠
61 Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,
سَمِعْتَ تَعْيِيرَهُمْ يَارَبُّ، كُلَّ أَفْكَارِهِمْ عَلَيَّ.٦١
62 La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.
كَلَامُ مُقَاوِمِيَّ وَمُؤَامَرَتُهُمْ عَلَيَّ ٱلْيَوْمَ كُلَّهُ.٦٢
63 Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.
اُنْظُرْ إِلَى جُلُوسِهِمْ وَوُقُوفِهِمْ، أَنَا أُغْنِيَتُهُمْ!٦٣
64 Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.
رُدَّ لَهُمْ جَزَاءً يَارَبُّ حَسَبَ عَمَلِ أَيَادِيهِمْ.٦٤
65 Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.
أَعْطِهِمْ غِشَاوَةَ قَلْبٍ، لَعْنَتَكَ لَهُمْ.٦٥
66 Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.
اِتْبَعْ بِٱلْغَضَبِ وَأَهْلِكْهُمْ مِنْ تَحْتِ سَمَاوَاتِ ٱلرَّبِّ.٦٦

< Plorkanto 3 >